Latest - Page 59

Robert Beverley kimdir? Robert Beverley biyografisi nedir?

959 views
1 min read
Robert Beverley kimdir? Robert Beverley biyografisi nedir?

Bir başka zengin çiftçi ve The History and Present State of Virginia (Tarih ve Şimdiki Virginia Eyalet, 1705, 1722) adlı eserin yazarı olan Robert Beverley, Virginia sömürgesinin tarihini insancıl ve canlı bir biçimde anlatır. Byrd gibi, o da Kızılderililere hayrandı ve Virginia ile ilgili garip Avrupa inanışlarına – örneğin “Oraya giden herkes siyahlaşıyor” — dikkat çekti. Güneylilerin bugün de yaşattıkları bir özellik olan büyük misafirperverliklerine işaret etti.

İnsana ait kusurlara veya çılgınlıklara ironi, alay veya espri ile saldırılan gülünç taşlamalara sömürgeleşmiş güneyde sık sık rastlanır. Bir grup kızgın göçmen, Georgia’nın hayırsever kurucusu General James Oglethorpe’u A True and Historical Narrative of the Colony of Georgia (Georgia Sömürgesinin Gerçek ve Tarihsel Hikayesi, 1741) başlıklı hikayesinde hicvettiler. Onları öylesine fakir ve aşırı çalışmış hale getirerek alçakgönüllü olmalarını sağladığı ve daha fazla hırslı olmanın getireceği endişelerden sakındığı için generale sözde teşekkür ettiler.

The Sotweed Factor adlı kaba ve satirik şiir, Maryland sömürgesini hicveder. Ebenezer Cook adlı bir İngiliz olan yazar, tütün tüccarı olmayı denemiş ama başarılı olamamıştı. Cook sömürgenin kaba yönlerini açıklamış ve sömürgecileri onu kandırmakla suçlamıştı. Şiir abartılmış bir lanetle biter:

“May wrath divine then lay those regions waste / Where no man’s faithful nor a woman chaste. “ Genelde sömürgeleşmiş Güney, hafif dünyevi, bilgili ve gerçekçi edebiyat geleneği ile ilişkilendirilebilir. İngilizlerin edebi yöntemlerini taklit eden güneyliler Yeni Dünya’nın belirgin şartlarını esprili, doğru gözlemleyerek yaratıcılıkta çok üst seviyeye ulaştılar.

William Byrd kimdir? William Byrd biyografisi nedir?

1108 views
2 mins read
William Byrd kimdir? William Byrd biyografisi nedir?

Güneyin kültürü doğal olarak kibar beylerin idealleri etrafında gelişti. Çiftlik yönetmek konusunda klasik Yunan okumaktaki başarısını tekrarlayabilen Rönesans adamı olarak feodal bir lordun gücüne sahipti.

William Byrd İngiliz arkadaşı Orrery Kontu Charles Boyle’a 1726’da yazdığı tanınmış mektubunda Westover adlı çiftliğindeki kibar yaşam tarzını anlatır:

Temiz havanın avantajlarının yanı sıra, masraf yapmadan her türlü ihtiyacımızı karşılayabiliyoruz (elbette çiftliği olan bizleri kastediyorum). Benim büyük bir ailem var ve kapım herkese açık, yine de hiç ödenecek faturam yok ve iki buçuk şilin hiç bozulmadan birkaç ay cebimde kalabiliyor.

Atalarımdan biri gibi benim de kendi koyun ve sığırlarım, erkek ve kadın kölelerim, ve hizmetkarlarım arasında her türlü alışveriş var, öyle ki İlahi Takdir dışında hiçbir şeye dayanmadan yaşıyorum. . .

William Byrd Güney sömürgelerinin soylularının ruh dünyasına örnek oluşturur. Kendisine kalan 1040 hektarı 7160 hektara genişleten Byrd, tacir, tüccar ve çiftçiydi. 3600 kitaplık kütüphanesi güneyin en büyüğüydü. Canlı bir zekayla doğmuştu ve babası onu İngiltere ve Hollanda’daki iyi okullara yollayarak daha da geliştirdi. Fransız Sarayı’nı ziyaret etti, Royal Society üyesi oldu ve başta William Wycherley ve William Congreve olmak üzere gününün önde gelen bazı İngiliz yazarlarıyla dost oldu. Londra günlükleri New England Püritenlerinin tam tersi olup, şık akşam yemekleri, parlak partiler, kadınlarla doludur ve kendini ve ruhunu aramaya çok yer verilmemiştir.

Günümüzde Byrd canlı  tarzıyla History of the Dividing Line (İkiye Ayıran Çizginin Tarihi) adlı  eseriyle tanınır. Bu, 1729’da yaptığı, amacı  komşu sömürgeler Virginia ve Kuzey Carolina arasındaki onları  ayıran çizgiyi incelemek olan, birkaç hafta süren ve 960 kilometre içeri doğru giden, bir gezinin günlüğüydü. Geniş ve bomboş arazi, Kızılderililer, yarı  vahşi beyazlar, vahşi hayvanlar, ve her çeşit zorluğun bu medeni ve kibar adam üzerinde yarattığı  izlenimler eşine az rastlanır derecede Amerikalı  ve çok güneyli bir kitap oluşturur. İlk Virginia sömürgecilerinle dalga geçer; “yüz kadar adam, çoğu iyi ailelerin yüz karası,” ve fıkralar anlatır: Jamestown’da: “gerçek İngilizler gibi, 50 sterlinden daha fazla etmeyen bir kilise ve 500 tutan bir meyhane inşa ettiler”. Byrd’in yazıları  güneylilerin maddi dünyaya duydukları akılcı  ilginin çok iyi bir örneğidir: toprak, Kızılderililer, bitkiler, hayvanlar ve göçmenler. . . .

Orta ve Güney kolonilerde edebiyat nasıldı? Koloni dönemi edebiyatı nedir?

1150 views
1 min read
Orta ve Güney kolonilerde edebiyat nasıldı? Koloni dönemi edebiyatı nedir?

Devrim öncesi güneyin edebiyatı soylu ve dünyeviydi, güney plantasyonlarının güçlü sosyal ve ekonomik sistemlerini yansıtırdı. İlk İngiliz göçmenleri dinsel özgürlük için değil ekonomik fırsatlar için güneydeki sömürgelere yönelmişlerdi.

Her ne kadar bir çok güneyli kölelerinden çok da fazla iyi yaşayamayan fakir çiftçiler ve ticaretle uğraşan insanlar olsalar da, güneyli okumuş üst tabaka, kölelikle sağlanabilen, soylu ve toprakları  olan efendilerin oluşturduğu klasik, Eski Dünya idealleri tarafından şekillendirilmişti.

Bu gelenekler zengin güneylileri bedenleriyle çalışmaktan kurtardı, onlara boş vakit sağladı  ve Amerika’nın ıssız ve boş topraklarının ortasında soylu bir yaşantı  kurma rüyasını  gerçek kıldı. Püritenlerin çok çalışmaya, eğitime ve ciddiyete verdikleri öneme çok az rastlanıyordu – bunun yerine daha çok at binme ve avlanma gibi zevkler öne çıktı. Kilise, vicdanın ayrıntılı bir biçimde inceleneceği bir forum olmak yerine, soylu sosyal yaşamın merkeziydi.

Jonathan Edwards kimdir? Jonathan Edwards biyografisi nedir?

977 views
1 min read
Jonathan Edwards kimdir? Jonathan Edwards biyografisi nedir?

John Woolman’ın antitezi tanınmış Quaker’dan sadece 17 yıl önce doğmuş olan Jonathan Edwards idi. Woolman çok az eğitim almıştı; Edwards çok eğitimliydi. Woolman kendi iç ışığının peşinden gitti, Edwards kendini kanunlara ve otoriteye adamıştı. Her iki erkek de iyi yazarlardı ama sömürgelerdeki dinsel deneyimin iki ters ucunu temsil ediyorlardı.

Edwards şekillendiren aşırı görev duygusu, onu çevresinde ortaya çıkan liberalizm güçleri karşısında katı ve karanlık Kalvinizmi korumaya yöneltti. Sinners in the Hands of an Angry God (Kızgın Tanrının Elindeki Günahkarlar, 1741) başlıklı korkutucu ve güçlü vaazı onun en tanınmış eseriydi.

İf God should let you go, you would immediately sink, and sinfully descend, and plunge into the bottomless gulf. . . . The God that holds you over the pit of hell, much as one holds a spider or some loathsome insect over the fire, abhors you, and is dreadfully provoked. . . . he looks upon you as worthy of nothing else but to be cast into the bottomless gulf.

Edwards’ın vaazları çok güçlü bir etkiye sahipti ve bütün katılanları isterik ağlama krizlerine sürüklüyordu. Ancak, uzun vadede, ürkünç sertlikleri insanları Edwards’ın kahramanca savunduğu Kalvinizmden uzaklaştırdı. Edwards’ın dogmatik, ortaçağ vaazları huzurlu ve refah içinde yaşayan 18’inci yüzyıl sömürgecilerine artık uymuyordu. Edwards’dan sonra taze, liberal hoşgörü akımları güçlendi.

John Woolman kimdir? John Woolman biyografisi nedir?

933 views
1 min read
John Woolman kimdir? John Woolman biyografisi nedir?

En tanınmış Quaker eseri John Woolman’ın yazdığı uzun Journal (Günlük, 1774)dir. Bu günlüğünde iç dünyasını saf, yürekten ve çok tatlı  bir üslupla kaydetmiş ve bu bir çok Amerikan ve İngiliz yazarın beğenisini kazanmıştır.

Bu olağanüstü adam şehirdeki rahat evini bırakarak onlardan bir şeyler öğrenebilmek ve fikirlerini paylaşmak için vahşi iç kısımlarda Kızılderililerle yaşamaya gitti. Basitçe ifade ettiği arzusu “yaşamlarını ve içinde yaşadıkları ruhu hissetmek ve anlamak” idi. Woolman’ın adalet-sever ruhu doğal olarak sosyal eleştiriye döner: “Gördüm ki bir çok beyaz insan Kızılderililere rom satıyor. Ben bunun çok büyük bir kötülük olduğunu düşünüyorum.”

Woolman aynı zamanda ilk kölelik karşıtı yazarlardan biriydi. 1754 ve 1762’de iki denemesi yayımlandı: “Zencilere Sahip olmak Üzerine Bazı Düşünceler”. Ateşli bir insaniyetperver olarak adaletsiz olduğunu düşündüğü yetkililer ve kanunlar karşısında “pasif boyun eğme” yolunu seçmişti ve bu yöntemiyle kuşaklar sonra Henry David Thoreau’nun tanınmış denemesi Civil Disobedience’a (Sivil İtaatsizlik, 1849) öncülük etmişti.

Roger Williams kimdir? Roger Williams biyografisi nedir?

1099 views
3 mins read
Roger Williams kimdir? Roger Williams biyografisi nedir?

1660’li yıllardan 1700 yıllara geçildiğinde, hoşgörü eğilimini durdurmak için ortaya konan tek tük, sert Püriten çabalara karşın dinsel dogmatizm yavaş yavaş azaldı. Papaz Roger Williams din üzerine görüşleri nedeniyle sıkıntı çekti. Bir terzinin İngiltere doğumlu oğlu olarak 1635’te New England’ın insafsız kışının ortasında Massachusetts’ten kovuldu. Massachusetts Valisi John Winthrop tarafından gizlice uyarıldığından, Kızılderililerle yaşayarak hayatta kalabildi; 1636’da Rhode Island’da farklı dinlerden insanlara kucak açacak yeni bir sömürge kurdu.

İngiltere’deki Cambridge Üniversitesinin bir mezunu olarak çalışan insanlara ve değişik görüşlere sempati beslemeye devam etti. Fikirleri onun zamanının çok önündeydi. İmparatorluğu ilk eleştirenlerden biriydi ve Amerikan topraklarının Kızılderililere ait olmasından ötürü Avrupalı  kralların Amerika’da toprak dağıtmaya hakları  olmadığı  konusunda ısrarlıydı. Williams aynı zamanda kilise ve devletin ayrılmasından yanaydı  – bugün hala Amerika’da temel bir ilkedir. Hukuk mahkemelerinin dinsel nedenlerle insanları cezalandırma gücüne sahip olmaması  gerektiğini savundu – katı New England teokrasilerinin temelini zayıflatan bir görüş. Eşitlik ve demokrasiye inanan birisi olarak Kızılderililerin ömür boyu dostu oldu. Williams’ın çok sayıda kitaplarının arasında Kızılderili dillerinin ilk hazır cümle kitabı  da vardır: A Key Into the Languages of America (Amerikan Dilleri için bir Anahtar, 1643).

Kitap, aynı  zamanda, kabileler arasında yaşarken geçirdiği zamanı  temel alarak Kızılderili yaşantısını  göz alıcı  bir biçimde anlatan olgunlaşmamış bir etnoğrafyadır. Her bölüm, yemek yemek ve yemek zamanı  gibi bir konuya ayrılmıştır. Bu konuyla ilişkili olan Kızılderili kelimeleri ve cümleleri yorumlarla, kısa fıkralarla ve bir şiirle birlikte sunulmuştur. İlk bölümün sonu şöyledir:

If nature’s sons, both wild and tame,
Humane and courteous be,
How ill becomes it sons of God
To want humanity.

Eğlence ile ilgili kelimeleri içeren bölümde, şöyle der: “Garip bir gerçektir ki, insan kendilerine Hıristiyan diyen binlercesinin yerine bu barbarların arasında daha çok eğlence bulacaktır.”

Williams’ın hayatı eşsiz bir ilham kaynağı oldu. İngiltere’deki kanlı İç Savaş sırasında gerçekleştirdiği bir ziyaret sırasında buz gibi New England’da nasıl hayatta kaldığından ilham alarak, kömür tedariki kesilince Londra’nın fakirlerine kış boyunca odun taşıttı. Dinsel hoşgörünün sadece farklı Hıristiyan mezhepleri için değil, Hıristiyan olmayanlar içinde korunması gerektiği üzerine canlı makaleler yazdı. The Bloody Tenet of Persecution for Cause of Conscience (Vicdan Nedeniyle Kanlı Zulüm Görüşü, 1644) adlı eserinde şöyleyazdı: “ Bu Tanrının hem isteği hem de emridir – en Pagan, Musevi, Türk veya Hıristiyan karşıtı vicdan hürriyeti ve tapınma için her ulustan herkese izin verilmesi . . . ” Cana yakın ve insanca Kızılderililerin yanında yaşarken edindiği kültürler arası deneyimler hiç kuşkusuz onun bilgeliğini oluşturdu.

Sömürgelerde etkileşim iki yönlüydü. Örneğin, John Eliot İncili Narragansett diline çevirdi. Bazı Kızılderililer Hıristiyanlığı seçtiler. Bugün bile, Yerli Amerikan kilisesi Hıristiyanlık ve Kızılderililerin geleneksel inançlarının bir karışımıdır.

Amerikan sömürgelerinde yavaş yavaş ortaya çıkan hoşgörü ve dinsel özgürlük ruhunun temeli Quaker’ların memleketi olan Rhode Island ve Pennsylvania’da atılmıştı. İnsancıl ve hoşgörülü olan Quakerlar, ya da bilinen adlarıyla “Dostlar” bireyin vicdanının kutsallığının sosyal düzen ve ahlakın kaynağı olduğuna inanırlardı. Quakerların evrensel sevgi ve kardeşliğe olan

temel inançları onları son derece demokratik yaptı ve dogmatik dinsel otoriteye karşı çıktılar. Etkilerinden korkan katı Massachusetts tarafından sürülen Quakerlar, William Penn’in liderliğinde 1681’de Pennsylvania adlı çok başarılı bir sömürge kurdular.

Cotton Mather kimdir? Cotton Mather biyografisi nedir?

843 views
1 min read
Cotton Mather kimdir? Cotton Mather biyografisi nedir?

Bilgiçlik taslama konusunda usta olan Cotton Mather’den söz etmeden New England sömürge edebiyatını tamamlanmış sayamayız. Massachusetts Bay’deki dört kuşaklık Mather hanedanının üçüncüsü olan Mather, New England hakkında 500’den fazla kitap ve broşür yazmıştır. Mather’in en iddialı eseri olan 1702 tarihli Magnalia Christi Americana (Ecclesiastical History of New England) (New England’ın Dinsel Tarihi) bir dizi biyografi aracılığıyla NewEngland yerleşimini ayrıntılı olarak tarihsel kayda geçirir.

Bu büyük kitap Tanrının krallığını kurmak için kutsal görevle el değmemiş topraklara gönderilen Püritenleri tanıtır. Yapısal olarak, bir dizi hikayeyle örnek oluşturan Amerikalı “Azizlerin Hayatları”nın anlatımıdır. Coşkusu bir dereceye kadar azametli tavırlarını affettirir: “Ben Avrupa’nın yokluklarından Amerikan sahillerine uçarak Hıristiyan dininin mucizelerini yazıyorum.”

Mary Rowlandson kimdir? Mary Rowlandson biyografisi nedir?

1111 views
1 min read
Mary Rowlandson kimdir? Mary Rowlandson biyografisi nedir?

Bilinen en eski kadın düzyazı  yazarı, bir rahibin karısı  olan ve 1676’daki bir Kızılderili katliamında Kızılderililerin elinde geçirdiği 11 haftalık sürenin hikayesini açık ve duygulu bir biçimde anlatan Mary Rowlandson’dur. Aynı John Williams’ın The Redeemed Captive (Geri Alınan Tutsak, 1707) başlıklı  bir katliamın ardından Fransızlar ve Kızılderililer tarafından iki yıl boyunca tutsak edilmesini anlatan kitabı  gibi, bu kitap da hiç şüphe yok ki, Kızılderili karşıtı duyguları  alevlendirdi.

Kadınların ürettiği böyle yazılar genellikle özel bir eğitim gerektirmeyen, evcil hikayelerdir. Kadın edebiyatının rahat gerçekçiliğinden ve sağduyulu espri anlayışından yararlandığını  söyleyebiliriz; kuşkusuz, Sarah Kemble Knight’ın 1704’de yalnız başına ve korkusuzca Boston’dan New York’a ve tekrar geriye yaptığı  gezinin Journal’i (Günlük) (1825’de yazarın ölümünden sonra yayınlanmıştır) Püriten yazıların barok karmaşıklığından kurtulmuştur.

Samuel Sewall kimdir? Samuel Sewall biyografisi nedir? Samuel Sewall Salem mahkemesi nedir?

975 views
1 min read
Samuel Sewall kimdir? Samuel Sewall biyografisi nedir? Samuel Sewall Salem mahkemesi nedir?

İncil’e yapılan göndermelerle dolu dinsel şiirlerden daha kolay okunan yazı türü, gerçek olayları aktaran, canlı ayrıntılar kullanan tarihsel ve dünyevi anlatılardır. Vali John Winthrop’un yazdığı Journal (Günlük, 1790) Massachusetts Bay sömürgesi ve Püritenlerin politik kuramı konusunda bilgi veren en iyi kaynaktır.

1674 ile 1729 arasındaki yılların kaydedildiği Samuel Sewall’ın Diary’si (Günce) hem canlı hem de ilgi çekicidir. Sewall, Bradford ve Taylor’da gördüğümüz erken dönem New England yazarlarının modeline uyar.

İngiltere’de doğan Sewall sömürgeye küçükken getirilmişti. Boston bölgesine yerleşti ve Harvard’dan mezun olarak hukuksal, idari ve dinsel işlerde çalıştı.

Sewall New England sömürgelerindeki ilk dönem Püritenlerin sıkı dinsel yaşamından daha sonraki, daha dünyevi Yankiler dönemindeki ticari zenginliğe geçişi görecek kadar geç doğmuştu. Samuel Pepys’in aynı dönemdeki İngiliz günlüğüyle kıyaslanan güncesinde farkına varmadan bu geçişi kaydetmiştir.

Pepys’in günlüğü gibi Sewall’ınki de günlük yaşamının ayrıntılı kayıtlarını içerir ve Tanrıya saygılı ve iyi yaşamak konusundaki çabalarını yansıtır. Flört ettiği bir kadına aldığı şekerleri not ettiği gibi peruk takıp atlı araba kullanmak gibi soylu ve pahalı şeyler yapması konusundaki tartışmalarını da kaydetmiştir.

Michael Wigglesworth kimdir? Michael Wigglesworth biyografisi nedir?

745 views
3 mins read
Michael Wigglesworth kimdir? Michael Wigglesworth biyografisi nedir?

Taylor gibi Michael Wigglesworth da İngiltere doğumlu, Harvard eğitimli Püriten bir papaz olarak tıpla uğraşıyordu ve hatırı sayılır üçüncü New England’lı sömürge şairiydi. En iyi tanınan eseri olan The Day of Doom (Kıyamet Günü, 1662) Püriten temaları sürdürür. Sık sık edebi değeri olmayan komik şiir olarak algılanan bu uzun öykü, Kalvinistik doktrinin bu korkunç biçimde halka indirgenmiş haliyle sömürgeler döneminin en sevilen şiiriydi. Bu Amerika’nın ilk çoksatar kitabı cehenneme mahkum edilmenin balad ölçülerinde yazılmış çok kötü bir tanımıydı.

Şiir olarak çok kötü olmasına karşın herkes tarafından çok sevildi. John Calvin’in otoritesi ile bir korku hikayesine duyulan hayranlığı ateşledi. İki asırdan uzun bir süre boyunca insanlar bu uzun, korkunç dinsel terör anıtını ezberlediler; çocuklar gururla onu ezbere okudular, büyükler ise günlük konuşmalarında ondan alıntılar yaptılar. Bu şiirin korkunç cezalandırmalarından sonra The Scarlet Letter (Kızıl Damga, 1850) da Nathaniel Hawthorne’un suçlu Püriten papazı Arthur Dimmesdale’in kendinde açtığı dehşetli yara veya Herman Melville’in yazdığı Moby-Dick’te (1851) New England Faust’u olan sakat Kaptan Ahab’ın yasaklı bilginin peşine düşmesi sonucunda Amerikan insanlığının gemisini batırması çok da büyük bir ilerleme sayılamaz. (Moby-Dick, derin ve rahatsızlık verici eserleri Protestan Amerikanın karanlık ve metafiziksel görünüşünün henüz sona ermemiş olduğunu gösteren 20’nci yüzyıl Amerikan romancısı William Faulkner’ın en sevdiği romandı.)

Bir çok sömürge edebiyatı örneği gibi, erken dönem New England şiiri ana vatanın biçimlerini ve tekniklerini taklit etmekteydi. Buna karşın, dinsel tutku ve İncil’e sık sık yapılan göndermeler ve yeni çevre New England edebiyatına özel bir kimlik kazandırdı. Yalnız yaşayan Yeni Dünya yazarları hızlı taşımacılık ve elektronik iletişimin bulunmasından önce yaşadılar. Bunun sonucu olarak, sömürge yazarları İngiltere’de çoktan modası geçmiş olan yazıları taklit ediyorlardı. Böylece, gününün en iyi Amerikan şairi olan Edward Taylor, metafiziksel şiiri İngiltere’de modası geçtikten sonra yazmaya başladı. Sömürgeleşmenin getirdiği yalnızlıktan bazen Taylor’un şiirinde olduğu gibi, şaşırtıcı yenilikler taşıyan zengin eserler de çıkabiliyordu.

Sömürge yazarları genellikle Ben Jonson gibi büyük İngiliz yazarlarından habersiz görünüyorlardı. Bazı sömürge yazarları farklı mezhepten olan İngiliz şairleri reddediyordu. Böylece kendilerini İngiliz dilindeki en iyi liriklerden ve dramatik modellerden uzaklaştırmış oluyorlardı. Ayrıca, bir çok sömürgeci, kitapların olmaması nedeniyle de bilgisiz kalıyordu.

Yazı yazma, inanç ve davranış için en büyük model, İncilin basıldığı vakit modası geçmiş olan onaylanmış bir İngilizce çevirisiydi. Roma kilisesinden çok daha eski olan İncilin yaşı, Püriten gözlerde onu yetkili kılıyordu.

New England’lı Püritenler Eski Ahitteki Musevi öykülerine sarılmışlar, onların da Museviler gibi inançları yüzünden cezalandırıldıklarına, tek gerçek Tanrıyı bildiklerine ve yeryüzünde bir cennet olan New Jerusalem’i kurmak için seçilmiş olduklarına inanıyorlardı. Eski Ahitteki eski Musevilerle kendileri arasında bir paralellik olduğunun farkındaydılar. Musa Israelitleri Mısır’daki tutsaklıktan kurtararak Tanrının mucizevi yardımıyla Kızıl Denizi iki yana açtı ve ilahi kanunları On Emir olarak aldı. Musa gibi, Püriten liderler de, Tanrının yardımıyla vahşi denizi aşarak ve Tanrının istekleri doğrultusunda yeni kanunlar ve yeni yönetim biçimleri yaratarak halkı İngiltere’deki ruhsal bozulmadan kurtardıklarına inanıyorlardı.

Sömürge dünyaları geçmişe ait olma eğilimindeydi. New England da istisna değildi. New England’lı Püritenler kendi seçimleri, inanışları ve çevre şartlarıyla geçmişe aittiler.

Edward Taylor kimdir? Edward Taylor biyografisi nedir? Edward Taylor eserleri nelerdir?

1124 views
1 min read
Edward Taylor kimdir? Edward Taylor biyografisi nedir? Edward Taylor eserleri nelerdir?

Anne Bradstreet ve hatta New England’ın bütün ilk yazarları gibi, çok yetenekli şair ve papaz Edward Taylor da İngiltere’de doğmuştu. Kendi toprağına sahip küçük bir çiftçinin oğlu olan Taylor, öğretmenlik yaparken İngiliz Kilisesi’ne bağlılık yemini etmektense 1668 yılında New England’a gitmeyi yeğledi. Harvard Üniversitesi’nde okudu ve Harvard eğitimli bir çok papaz gibi Yunanca, Latince ve İbranice öğrendi.

Bencil olmayan ve dindar bir adam olan Taylor, sık ormanlarla kaplı, vahşi iç bölgelerin 160 kilometre içinde yer alan bir sınır kasabasında, Westfield, Massachusetts’te kendisine teklif edilen ve ömür boyu sürecek papazlık görevini kabul etti ve yeni gelen göçmenlere misyonerlik görevi üstlendi. Taylor bölgedeki en iyi eğitim almış kişi olarak kasaba papazı, doktor ve sivil lider olarak çalışırken bilgi birikimini kullandı.

Mütevazı, dindar ve çok çalışkan olan Taylor şiirlerini hiçbir zaman bastırmadı. Eserleri ancak 1930’larda bulundu. Eserlerinin bulunmasını hiç kuşkusuz ilahi takdir olarak görecekti; günümüz okurları Kuzey Amerika’da 17’inci yüzyıl şiirinin en iyi örnekleri olan şiirleri için minnettar olmalılar.

Taylor çeşitli şiir çeşitleri yazdı: cenazeler için hüzünlü şiirler, lirikler, bir ortaçağ “tartışması” ve 500 sayfalık Metrical History of Christianity (Hıristiyanlığın Vezin Ölçülü Tarihi) (temelde şehitler tarihi). Çağdaş eleştirmenlere göre en iyi eserleri bir dizi kısa hazırlık tefekkürleridir.

Anne Bradstreet kimdir? Anne Bradstreet biyografisi nedir? Anne Bradstreet hikayesi nedir?

1165 views
1 min read
Anne Bradstreet kimdir? Anne Bradstreet biyografisi nedir? Anne Bradstreet hikayesi nedir?

Bir Amerikalı tarafından yayınlanan ilk şiir kitabı, aynı zamanda bir kadın, Anne Bradstreet, tarafından yayınlanan ilk Amerikan kitabı olma özelliğini taşıyordu. İlk Amerikan sömürgelerinde matbaa makineleri olmadığından, kitabın İngiltere’de basılmış olması hiç şaşırtıcı değildir. İngiltere’de doğan ve eğitim alan Anne Bradstreet bir kontun arazilerinin yöneticisinin kızıydı.

18 yaşındayken ailesiyle birlikte göç etti. Kocası sonunda Massachusetts Bay sömürgesinin valisi oldu. Bu sömürge daha sonra büyük Boston şehrine dönüştü. Uzun, dinsel şiirlerini mevsimler gibi geleneksel konular üzerine yazdı ama günümüz okuyucuları onun en çok günlük hayat üzerine yazdığı esprili şiirlerini ve kocasına ile çocuklarına yazdığı sevgi dolu şiirlerini severler.

İngilizlerin metafiziksel şiirinden esinlendi. The Tenth Muse Lately Sprung Up in America (Onuncu İlham Perisi Yakınlarda Amerika’da Ortaya Çıktı, 1650)adlı kitabında Edmund Spenser, Philip Sidney ve diğer İngiliz şairlerinin etkilerini görebiliriz. Sık sık özenle düşünülmüş olağandışı benzetmeler ve genişletilmiş metaforlar kullanır. To My Dear and Loving Husband (Kıymetli ve Seven Kocama, 1678) oryantal şekilleri, sevgi temasını ve o zamanlar Avrupa’da popüler olan kıyaslama fikrini kullanır ama şiirin sonlarında bunlara dinsel bir anlam yükler:

If ever two were one, then surely we.
If ever man were loved by wife, then thee;
If ever wife was happy in a man,
Compare with me, ye women, if you can.
I prize thy love more than whole mines of gold
Or all the riches that the East doth hold.
My love is such that rivers cannot quench,
Nor ought but love from thee, give recompense.
Thy love is such I can no way repay,
The heavens reward thee manifold, I pray.
Then while we live, in love let s so persevere
That when we live no more, we may live ever.

William Bradford kimdir? William Bradford biyografisi nedir? William Bradford eserleri nelerdir?

1457 views
1 min read
William Bradford kimdir? William Bradford biyografisi nedir? William Bradford eserleri nelerdir?

William Bradford Ayrılıkçıların gelmesinden kısa bir süre sonra Massachusetts Bay sömürgesinde Plymouth Valisi seçildi. Son derece dindar, kendini kendini yetiştirmiş, “Tanrının eski kehanetlerini kendi yerli güzellikleri içinde kendi gözleriyle görmek için” İbrani’ce dahil olmak üzere birkaç dil bilen bir adamdı. Hollanda’ya yapılan göçe katılması, Mayflower ile Plymouth’a gelmesi, ve vali olarak görevleri onu sömürgesinin ilk tarihçisi olmaya uygun kıldı. Plymouth Plantasyonunu anlatan Of Plymouth Plantation (1651) hikayesi sömürgenin başlangıcının açık ve zorlayıcı bir anlatımıdır. Amerika’nın ilk görünüşünü anlatması haklı olarak ünlüdür:

Being thus passed the vast ocean, and a sea of troubles. . . they had now no friends to welcome them nor inns to entertain or refresh their weatherbeaten bodies; no houses or much less towns to repair to, to seek for succor. . . savage barbarians. . . were readier to fill their sides with arrows than otherwise. And for the reason it was winter, and they that know the winters of that country know them to be sharp and violent, and subject to cruel and fierce storms. . . all stand upon them with a weatherbeaten face, and the whole country, full of woods and thickets, represented a wild and savage hue.

Bradford İngilizlerin Yeni Dünyası’nda sömürgelerin kendilerini yönetmelerini anlatan ilk dokümanı, “Mayflower Sözleşmesi”’ni Hacılar henüz gemideyken hazırladı. Bu sözleşme bir buçuk asır sonra gelecek olan Bağımsızlık Bildirgesi’nin öncüsüydü.

Püritenler, dinsiz soylular ve ahlaksız yaşamla ilişkilendirdikleri dans etmek ve kağıt oynamak gibi dünyevi eğlenceleri onaylamıyorlardı. ”Hafif” kitaplar okumak ve yazmak da bu sınıfa giriyordu. Püriten zekalar müthiş enerjilerini hayali olmayan ve dini tarzlara akıttılar: şiir, vaazlar, din konusunda kitapçıklar ve tarihçeler. Özel günlükleri ve tefekkürleri bu içedönük ve yoğun insanların zengin iç dünyalarını  kaydeder.

Sömürge dönemi Amerika edebiyatı nedir? Sömürge döneminde ABD literatürü nedir?

1276 views
3 mins read
Sömürge dönemi Amerika edebiyatı nedir? Sömürge döneminde ABD literatürü nedir?

Büyük bir olasılıkla dünya tarihinde Püritenler kadar aydın sömürgeciler yoktur. 1630 ve 1690 arasında Birleşik Devletler’in New England olarak bilinen kuzeydoğu bölgesinde bulunan üniversite mezunlarının sayısı ana ülkedekilerle aynıydı. Zamanın en iyi eğitim almış kişilerinin el değmemiş yerlerde hayatlarını riske atmak istemeyecek soylular olduğu düşünülürse, bu çok şaşırtıcıdır. Kendini yetiştirmiş ve eğitmiş Püritenler dikkat çeken istisnalardı. New England bölgesinde sömürgelerini kurarken Tanrının buyruğunu anlamak ve yerine getirmek için eğitim istiyorlardı.

Püritenlere göre bir yazının iyi olması için, evin içinde Tanrıya tapmanın önemi ve ruhun yeryüzünde karşı  karşıya kaldığı  ruhsal tehlikeler konularının tam olarak farkına varılmasını  sağlamalıdır. Püriten üslup karmaşık metafizik şiirlerden basit günlüklere ve ezici bir biçimde bilgiçlik taslayan dinsel tarihlere kadar çok değişebiliyordu. Üslup veya tarz ne olursa olsun, bazı konular değişmiyordu. Hayat bir sınav gibi görülüyordu; başarısızlık sonsuz lanete ve cehennem ateşine, başarı  ise eşsiz mutluluklara yol açıyordu. Bu dünya Tanrının gücü ile pek çok farklı yüzüyle zorlu bir düşman olan Şeytanın gücü arasında sürekli bir savaş arenasıydı. Bir çok Püriten heyecanla İsa’nın dünyaya dönerek insanın çilesine son vereceği ve 1000 yıllık barış ve esenlik dönemini başlatacağı  “bin yıl”ı  (millennium) bekledi.

Bilim adamları uzun zamandan beri Püritanizm ve kapitalizm arasındaki bağlantıya dikkat çekmişlerdir: Her ikisi de hırsa, çok çalışmaya ve başarı için yoğun çabalara dayanır. Her ne kadar Püriten bireyler, katı Tanrıbilimsel anlamda “kurtarılmış” ve cennete gidecek seçilmişler arasında olup olmadıklarını bilmeseler de, Püritenler yeryüzündeki başarının seçilmiş olmanın bir işareti olduğuna inanırlardı. Zenginlik ve başarı aynı zamanda ruhsal sağlığın ve sonsuz hayat vaatlerinin güvencesi olarak kabul edilirdi.

Üstelik, vekilharçlık kavramı başarıyı özendiriyordu. Püritenler her nesneyi ve olayı daha derin ruhsal anlamları olan simgeler olarak görürler ve kendi zenginliklerini ve toplumlarının iyi durumunu daha da ileri götürerek Tanrının planlarına da daha çok uyduklarını düşünürlerdi. Dünyevi ve dinsel dünyalar arasında ayırıcı bir çizgileri yoktu: Hayatın tamamı Takdiri İlahinin bir ifadesiydi. Bu inanış daha sonra Transandantalizm’de yeniden ortaya çıkar.

Püriten yazarlar günlük olayların kaydını tutarken, onların ruhsal anlamlarını ortaya çıkarmak için, İncil’i bölüm ve satır olarak belirtirdi. Tarih, Yeni Dünya karşısında Püriten zafere ve Tanrının Yeryüzündeki Krallığı’na doğru giden sembolik bir dinsel panoramaydı.

New England’a yerleşen ilk Püriten sömürgeciler, Reformasyon Hıristiyanlığı’nın ciddiyetine örnek oluşturdular. “Hacılar” olarak tanınan bu küçük bir grup insan 1608’de uygulanan zulümler sırasında, İngiltere’den, daha o zaman bile dinsel hoşgörüsüyle tanınan, Hollanda’ya göç etmişlerdi.

Püritenlerin çoğu gibi İncil’i kelimesi kelimesine uyguladılar. Korintlilerin İkinci Kitabı’nı okudular ve ona göre davrandılar – “Tanrı onların arasından çık ve ayrı ol dedi.” İngiliz Kilisesi’ni içinden arındıramayacaklarını anlayınca “Ayrılıkçılar” yeraltında “sözleşmeli” kiliseler kurdular. Bu kiliseler krala değil, gruba sadakat yemini ettiler. Krala karşı hainlikle suçlanan ve cehennemde yanmaya mahkum edilen bu kişiler genellikle öldürülürdü. Ayrılıkları sonunda onları Yeni Dünya’ya götürdü.

ABD milli marşı nedir? Amerika milli marşı sözleri nedir? Amerika milli marşı tarihi ve hikayesi nedir?

/
15109 views
1 min read
ABD milli marşı nedir? Amerika milli marşı sözleri nedir? Amerika milli marşı tarihi ve hikayesi nedir?

ABD’ye ve onların “Yıldız Bezeli Sancak’ına” bakın. Bu milli marş Başkan Woodrow Wilson tarafından 1916 yılında askeri ve donanma törenlerinde çaldırtılmıştır fakat 1931 yılında ki Kongre Kararına kadar milli marş olarak kabul edilmemiştir. Güftesi 1814 yılında Fort McHenry de ağır Britanya bombardıman gecesinden sonra dalgalanan Amerikan bayrağından esinlenen Francis Scott Key tarafından yazılmıştır. Bu güfte hemen o günlerin popüler melodisi olan “Cennetteki Anekriona” parodisine adapte edilmiştir.

Söyle, Görebiliyor musun seherin ilk ışıklarında,
Alacakaranlıkta gururla selamladığımız bayrağımızı?
Geniş çizgileri ve parlak yıldızlarıyla, o korkulu mücadele boyunca,
Biz siperlerden izlerken dalgalanmaya devam eden bayrağımızı?
Göklerde fişeklerin kızıl parıltısı ve patlayan o bombalar,
Tüm gece boyunca bayrağımızın hala dalgalandığını gösterdiler bize.
Söyle, yıldız bezeli sancağımız dalgalanıyor mu,?
Hür yaşayanların ve kahramanların yurdu memleketimin üzerinde?

Nedir o, esen yelde, yüksek tepenin üstünden,
Esintiyle bîr kaybolup, bir görünen?
Bir alazlanıyor ışıltısında sabahın ilk ışığının,
Bir tüm görkemiyle yansıyarak parlıyor sular üzerinde,
İşte bu, pul pul yıldızlı sancaktır, ah, uzun yıllar dalgalansın
Toprağı üzerinde özgür insanların, ve vatanı üzerinde yiğitlerin!
Ve nerede şimdi o güruh o kadar pervasızca haykıran
Yıkıntısı savaşın ve döğüşün
Ne yuva ne yurt bırakacak diye?

Kendi kanları yıkadı onların pis ayaklarının kirini.
Hiçbir barınak koruyamaz parayla tutulan ve köleyi
Korkunçluğundan kaçışın, ya da zulmetinden mezarın;
Ve pul pul yıldızlı sancak yengiyle dalgalanır
Toprağın üzerinde özgür insanların ve vatanı üstünde yiğitlerin!
Ah, bu hep böyle olsun özgür insanlar durdukça
Sevgili vatanlarıyla savaşın perişanlığı arasında!
Yengi ve barışla kutsanan bu ülke

Yüceltsin o Güç’ü bizi bir ulus yapan ve ulus olarak tutan!
Öyleyse feshetmemiz gerek çünkü davamız haklı bir dava,
Ve şu olmalı parolamız: Tanrıdır güvenimiz!
Ve pul pul yıldızlı sancağımız yengiyle dalgalanarak,
Toprağı üzerinde özgür insanların, yuvası üzerinde yiğitlerin!

Keşif dönemi Amerikan edebiyatı nedir? Amerika kıtası keşif edebiyatı tarihi!

7336 views
4 mins read
Keşif dönemi Amerikan edebiyatı nedir? Amerika kıtası keşif edebiyatı tarihi!

Eğer tarihin akışı farklı bir yön alsaydı, Amerika Birleşik Devletleri’nin büyük İspanyol veya Fransız denizaşırı imparatorluklarının bir parçası olması hiç de zor olmayacaktı. Bugünkü sakinleri İspanyolca konuşup Meksika ile tek bir ulus oluşturabilirler veya Fransızca konuşup Kanada’da dili Fransızca olan Quebec ve Montreal ile birleşebilirlerdi.

Yine de, Amerika’nın ilk kaşifleri İngiliz, İspanyol veya Fransız değildi. Amerika’nın araştırılmasına ait Avrupa’da ele geçen en eski kayıtlar bir çeşit İskandinav dilindedir. Old Norse Vinland Saga (Eski Norse dilinde Vinland Sagası) on birinci yüzyılın başlarında, yani Yeni Dünyanın Avrupalılar tarafından keşfedilmesine ait bir sonraki kayıttan neredeyse tam 400 yıl önce, serüvenci Leif Eriksson ve bir grup gezgin İskandinavyalının Amerika’nın kuzeydoğu kıyısında – büyük bir olasılıkla Kanada’nın Nova Scotia bölgesinde – kısa bir süre için de olsa yerleştiklerini anlatır.

Ancak, Amerika ve dünyanın geri kalanı  arasında bilinen ve sürdürülmüş ilk ilişki İspanya’nın hükümdarları Ferdinand ve Isabella’nın para vererek desteklediği İtalyan kaşif Kristof Kolomb’un ünlü gezisiyle başladı. Kolomb “Epistola” adı altında 1493’te basılan seyir defterinde gezinin çarpıcı yanlarını; canavarlardan korkan ve dünyanın kenarından aşağı düşeceklerini düşünen adamların dehşetini; gemide neredeyse isyan çıktığını; daha önce hiç kimsenin gitmediği kadar uzağa gittiklerini gemicilerin anlamaması için gemi kayıtlarını nasıl değiştirdiğini; ve Amerika’ya yaklaştıklarında ilk defa karayı nasıl gördüklerini anlatır.

Bartolomé de las Casas Amerikan Kızılderilileri ve Avrupalılar arasındaki ilk temaslar konusunda en zengin bilgi kaynağıdır. Genç bir rahip olarak Küba’nın ele geçirilmesinde yardımcı oldu. Kolomb’un seyir defterinin kopyasını çıkarttı ve yaşamının daha sonraki dönemlerinde Kızılderililerin İspanyollar tarafından köleleştirilmesini eleştiren, uzun ve canlı bir biçimde History of the Indians’ı (Kızılderililerin Tarihi) yazdı.

Sömürge kurmak için ilk İngiliz girişimleri birer felaketle sonuçlandı. İlk sömürge 1585’de Kuzey Carolina sahillerine yakın Roanoke’da kurulmuştu; sömürgede yaşayanların tümü yok oldu ve bölgedeki mavi-gözlü Croatan Kızılderililerini anlatan efsaneler günümüze kadar geldi. 1607’de kurulan ikinci sömürge Jamestown, daha kalıcı  oldu. Açlık, vahşilik ve kötü yönetime dayandı. Bununla beraber, dönemin edebiyatının Amerika için parlak renklerle çizdiği resim onu zenginlik ve fırsatlar ülkesi olarak resmeder. Sömürgecilik hikayeleri dünyaca tanındı. Roanoke’nin keşfi Thomas Hariot tarafından, A Briefe and True Report of the New-Found Land of Virginia (Yeni Kurulmuş Ülke Virginia Hakkında Kısa ve Gerçek Rapor, 1588) başlığı altında özenle kaydedilmişti. Hariot’un kitabı  derhal Latinceye, Fransızcaya ve Almancaya çevrilmiş, yazılar ve resimler gravüre dönüştürülmüş ve 200 sene boyunca tekrar basılmıştır. Jamestown sömürgesinin liderlerinden biri olan Yüzbaşı  John Smith tarafından yazılmış ana kayıtlar, Hariot’un doğru ve bilimsel kayıtlarının tam tersidir. Amansız bir romantik olan Smith’in maceralarını oldukça süslediği anlaşılmıştır. Kızılderili bir genç kız olan Pocahontas’ın tanınmış hikayesini ona borçluyuz. Gerçek veya hayal ürünü olsun, bu hikaye Amerika’nın tarihsel hayal gücünde yerleşmiştir. Öyküde Büyük Şef Powhatan’ın en sevdiği kızı olan Pocahontas’ın şefin elinde esir olan Yüzbaşı Smith’in hayatını nasıl kurtardığını anlatılır. Daha sonra, İngilizler Pocahontas’ı onlara rehine olarak vermesi için Powhatan’ı ikna etmeyi başarınca, kızın inceliği, zekası ve güzelliği İngilizleri etkiler ve 1614’de bir İngiliz beyefendisi olan John Rolfe ile evlenir. Bu evlilik sömürgecilerle Kızılderililer arasında sekiz yıllık bir barış dönemi başlatır. Böylece yeni kurulan sömürgenin devamı sağlanır.

17’inci yüzyılda korsanlar, serüvenciler ve kaşifler kalıcı sömürgecilere ikinci defa bir yol açtılar ve sömürgeciler eşlerini, çocuklarını, çiftlik aletlerini ve zanaat aletlerini de beraberlerinde getirdiler. Keşiflere ait erken edebiyat örnekleri, günlüklerden, mektuplardan, gezi notlarından, gemi seyir defterlerinden ve kaşiflerin kendilerini mali açıdan destekleyenlere – Avrupalı hükümdarlar ya da ticaretle uğraşan İngiltere ve Hollanda’da anonim şirketler- yolladıkları raporlardan oluşuyordu. Bunlara zamanla yerleşmiş kolonilerin kayıtları da eklendi. Sonunda İngiltere Kuzey Amerika’daki sömürgeleri ele geçirdiği için en tanınmış ve en iyi sınıflandırılmış sömürge edebiyatı İngilizcedir.

Amerikan azınlık edebiyatı 20’inci yüzyılda gelişmeye devam ederken ve Amerikan hayatı artan bir biçimde çok kültürlü olurken, bilim adamları kıtanın karışık etnik mirasının önemini yeniden keşfediyorlar. Edebiyatın hikayesi günümüzde İngiliz kayıtlarına başvursa bile, çok zengin kozmopolit başlangıcını bilmek çok önemlidir.

1776’dan önce Amerikan edebiyatı literatürü! Kızılderili edebiyatı nedir? Amerika edebiyatının kökenleri!

4067 views
4 mins read
1776'dan önce Amerikan edebiyatı literatürü! Amerika edebiyatının kökenleri!

Amerikan edebiyatı Kızılderili kültürlerinin sözlü olarak aktarılmış söylenceleri, masalları, öyküleri ve lirik şiirleri (daima şarkılar) ile başlar. İlk Avrupalıların gelmesinden önce Kuzey Amerika’da var olan 500’den fazla farklı Kızılderili dili ve kabile kültürü arasında yazılı edebiyat yoktu. Bu nedenle, Amerikan Yerlilerinin sözlü edebiyatı oldukça çeşitlidir. Navajolar gibi yarı-göçebe avlanma kültürlerinin öyküleri Acomalar gibi “pueblo”larda (Kızılderili evi) yaşayan yerleşik tarımsal kabilelerin öykülerinden farklıdır; Ojibwalar gibi kuzeyde göller bölgesinde yaşayanların öyküleri ise Hopiler gibi çöl kabilelerinin öykülerine göre köklü farklılıklar gösterir.

Kabileler tanrılara, hayvanlara, bitkilere veya kutsal kişilere tapınarak kendi dinlerini korudular. Yönetim sistemleri demokrasiler, yaşlılar kurulu ile teokrasiler arasında değişiyordu. Kabilelere ait bu çeşitlilik sözlü edebiyatta da kendini gösterdi. Yine de, bir kaç genelleme yapılabilir. Örneğin, Kızılderili hikayelerinde hem ruhsal hem de fiziksel anne sayılan tabiata gösterilen büyük saygı  ve ihtimam çok zengin bir biçimde yer alır. Tabiat canlıdır ve ruhsal güçleri vardır; ana karakterler hayvan veya bitki olabilir ve bunlar genellikle bir kabile, bir grup veya bir kişiyle ilişkilendirilmiştir. Daha geç dönemlerdeki Amerikan edebiyatında Kızılderililerin kutsallık anlayışına en çok Ralph Waldo Emerson’un yazdığı  ve hayatın tamamını  kapsayan doğaüstü Over-Soul (Evrensel Ruh) yaklaşmıştır.

Meksika kabileleri Tolteklerin ve Azteklerin tanrısı  olan ilahi Quetzalcoatl’a tapınmışlar, başka yerlerde de ulu bir tanrı  veya kültüre ait birkaç hikaye anlatılmıştır. Ancak, tek bir yüksek ilahi varlıkla ilgili uzun ve standartlaştırılmış bir dinsel dönem görülmemektedir. Eski Dünyanın ruhsal hikayelerinin en yakın benzerleri genellikle Şamanların tanıtımları  ve gezilerinin anlatımlarıdır. Bunlardan başka, Ojibwa kabilesinden Manabozho veya Navajo kabilesinden Coyote gibi kültürel kahramanlar hakkında hikayeler vardır. Bu madrabazlar (trickster) farklı  ölçülerde saygı  görürler. Bir masalda kahramanca davranırken, bir diğerinde bencil veya aptal görünebilirler. Her ne kadar geçmişte İsviçreli psikolog Carl Jung gibi otoriteler madrabazlara ait bu hikayeleri insan ruhunun aşağılık ve ahlakdışı  yanının ifadesi olduğu için küçük görseler de, içlerinde Yerli Amerikalıların da bulunduğu bazı  çağdaş bilim insanları  Odysseus ve Prometheus gibi saygın Yunan kahramanlarının da aslında madrabaz olduğuna dikkat çekmektedirler.

Amerikan Kızılderili edebiyatında hemen her sözlü biçime rastlanır: lirik şiirler, tilavetler, masallar, peri masalları, komik fıkralar, büyüler, bilmeceler, atasözleri, destanlar ve tarihin masalımsı anlatımı. Göçlerin ve ataların çok sayıda anlatımlarının yanı sıra düşlere veya büyülere ait şarkılar ve madrabazları anlatan öyküler vardır. Özellikle bazı yaradılış hikayeleri çok yaygındır. Bir çok kabilede farklı olarak anlatılan tanınmış bir yaradılış hikayesinde dünyayı bir kaplumbağa sırtında taşır. Bu hikayenin Cheyenne kabilesi tarafından anlatılan biçiminde, yaratıcı olan Maheo’nun dünyayı sulu bir evrenden biçimlendirmek için dört şansı vardır.

Dünyayı suyun dibinden yukarı çıkarabilmek için dört tane su kuşunu dalmaya yollar. Kar beyaz kaz, gerdanlı dalgıçkuşu, ve yeşilbaşlı yaban ördeği gökyüzüne hızla yükselip aşağı doğru kayarak dalarlar ama dibe ulaşamazlar; ancak uçamayan küçük sutavuğu yukarıya gagasının içinde biraz çamur getirmeyi başarır. Maheo’nun kabuğunun üzerinde biçimlendirdiği çamurdan dünyayı taşımak için sadece bir tek yaratığın, alçakgönüllü Kaplumbağa Nine’nin biçimi uygundur. Kızılderililerin Amerika’ya verdiği ad olan “Kaplumbağa Adası” buradan gelmektedir.

Şarkılar veya şiirler de hikayeler gibi kutsaldan hafif ve komiğe kadar değişen bir çeşitlilik gösterirler. Ninniler, savaş nağmeleri, aşk şarkılarının yanıs sıra çocuk oyunları, kumar, çeşitli işler, sihir veya dans törenleri için yapılmış özel şarkılar vardır. Genellikle bu şarkılar tekrarlardan oluşur. Düşlerde sunulan kısa şiir-şarkılar bazen Japon haiku veya Doğudan etkilenmiş imgeci şiiri akla getiren keskin imgelere ve ince bir ruh haline sahiptir. Bir Chippewa şarkısı şöyle der:

A loon I thought it was

But it was

My love’s

splashing oar.

Bir diğer belirgin biçim genellikle çok kısa olan düş şarkılarıdır. Rüyalarda veya düşlerde bazen birdenbire ortaya çıkan, büyü, av veya aşk şarkılarıdır. Bunlar Modoc şarkısında olduğu gibi genellikle kişisel şarkılardır:

I

the song

I walk here.

Amerika konusunda yapılan araştırmalarda, Kızılderili sözlü geleneği ve Amerikan edebiyatıyla olan ilişkisi, bir bütün olarak en zengin olup, en az araştırılmış konulardan biridir.

Kızılderililerin Amerika’ya katkısı genelde sanılandan çok daha fazladır. “Canoe (kano),” “tobacco (tütün),” “potato (patates),” “moccasin (mokasen),” “moose (geyik),” “persimmon (Trabzon hurması),” “raccoon (rakun),” “tomahawk (balta),” ve “totem (totem)” günlük Amerikan İngilizcesindeki yüzlerce Kızılderili kökenli kelimeden sadece birkaçıdır. Sekizinci bölümde ele alınan Çağdaş Yerli Amerikan yazımı da çok güzel eserler içerir.

Cumhuriyetin İlk Yıllarında Türkiye-Amerika İlişkileri (1919-1938)

2271 views
22 mins read
Cumhuriyetin İlk Yıllarında Türkiye-Amerika İlişkileri (1919-1938)

Tarih boyunca ABD’nin dış politikası ile ekonomik çıkarları birlikte ilişkilendirilmiş ve birbirinden ayrı düşünülmemiştir. XVIII. yüzyılda ABD ile Osmanlı Devleti arasındaki ilk karşılaşma; Osmanlı’nın merkezden uzak ve özerk bir konumda olan Mağrip (Fas, Tunus, Cezayir, Trablusgarp) eyaletlerinde gerçekleşmiş ve ABD’nin ticaret gemileri yüzyılın sonlarından itibaren Anadolu limanlarına uğramaya başlamıştır.

ABD, Osmanlı Devleti ile resmi ilişkilerin kurulması ve geliştirilmesi adına istekli olmasına karşın; Osmanlı Devleti, ABD’nin İngiltere’den ayrılarak bağımsızlığını kazanan bir devlet olması nedeniyle, İngiltere ile arasını bozmak istememiş ve bu konuda temkinli davranmıştı. Ayrıca, iki ülke arasındaki coğrafi uzaklık, Osmanlı’nın ABD’yi ve Amerikan toplumunu tanımaması, Osmanlı Devleti’nin, iki ülke arasında tesis edilecek ticari ve siyasi anlaşmalardan yarar beklememesi, Osmanlı-Amerikan ilişkilerinin gelişimine İngiltere’nin soğuk yaklaşması, ABD’nin Sırp ve Yunan isyanlarına destek vermesinden dolayı iki ülke arasındaki ilişkilerin başlaması ve geliştirilmesi zaman almıştı. ABD ile Osmanlı Devleti arasındaki ilişkiler resmi olarak 7 Mayıs 1830’da imzalanan Dostluk ve Ticaret Anlaşması ile başladı ve ABD’ye, “en ziyade müsadeye mazhar devlet” statüsü verildi. ABD, bu anlaşma ile birlikte kapitülasyon haklarından yararlanmaya başladı. 13 Şubat 1862’de “Ticaret Anlaşması”, 11 Ağustos 1874’de; “Suçluların İadesi ve Tabiiyet Anlaşması” iki ülke arsındaki diplomatik ilişkileri geliştiren anlaşmalar oldu.

1914 yılı yazında I. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla birlikte Osmanlı- ABD ilişkilerin de yeni bir dönem başladı. 11 Kasım 1914’de Osmanlı Devleti savaşa girdi. 6 Nisan 1917’de de ABD, Almanya’ya savaş ilan etti. İngiltere ve ABD’deki Ermeni lobisi, Osmanlı Devleti’nin Almanya’nın müttefiki olması nedeni ile Osmanlı’ya da savaş ilan edilmesi için propaganda çalışmalarına başladı. Amerikan Hükümeti, Osmanlı topraklarındaki ticari çıkarlarının, Amerikan kurumlarının ve Amerikalı misyonerlerinin zarar görmemesi için Osmanlı Devleti’ne savaş ilan edilmesine karşıydı. Buna karşın Almanya’nın baskısı ile 20 Nisan 1917’de de Osmanlı Devleti, ABD Hükümeti ile diplomatik ilişkilerini kestiğini açıklayarak, Washington maslahatgüzarı Abdülhak Hüseyin Bey’i geri çağırdı. Bu durum her iki devletin elçiliklerini karşılıklı olarak kapatmalarına neden oldu. Sonuç olarak, İtilaf Devletleri müttefikleri olan ABD’nin, Osmanlı Devleti’ne resmi savaş ilan etmesini istese de bu gerçekleşmedi. İki ülke arasında diplomatik ilişkilerin yeniden kurulması ancak 1927 yılının şubat ayında mümkün oldu.  Bu on yıllık 10 yıllık kesinti içinde ABD’nin İstanbul Yüksek Komiseri Amiral Bristol iki ülke arasındaki ilişkileri “de facto” olarak yürüttü.

I. Dünya Savaşı İtilaf Devletlerinin galibiyeti ile sonuçlanmış ve 4 Ekim’de Osmanlı Devleti; ateşkes ve barış görüşmelerini yapmaya hazır olduğunu bildirmişti. 24 Ekim’de ABD’den gelen cevapta, barışın Başkan Wilson’un ortaya koyduğu prensipler doğrultusunda ateşkes ve barış anlaşmalarının imzalanacağı açıklandı. 30 Ekim 1918 tarihinde Mondros Mütarekesi ile başlayan işgaller karşısında büyük bir umutsuzluğa kapılan Türkleri tek umutlandıran, Wilson prensipleri içinde yer alan “tüm ulusların kendi kaderlerini belirlemesi” (self-determinasyon) maddesi ile kurtuluşa olan inançtı. Bu tarihten itibaren İngiltere, İtayla, Fransa ve son olarak da ABD, Osmanlı Devleti ile diplomatik ve ticari ilişkileri devam ettirmek amacı ile İstanbul’da ikamet edecek yüksek komiserler atadı. Amerikan Dışişleri Bakanlığı tarafından da Lewis Heck, komiser rütbesi ile İstanbul’a gönderildi. 4 Aralık 1918’de İstanbul’a gelen ve 28 Aralık’ta da göreve başlayan Komiser Heck’ten beklenen, Osmanlı Devleti ile sadece diplomatik ilişkiler kurması değil, Amerikan kurumları, Amerikan vatandaşlarının durumları, İtilaf Devletlerinin karşılıklı ilişkileri hakkında Amerikan Dışişleri Bakanlığına bilgi vermesiydi. Heck’in Mayıs 1919’da hastalanması üzerine Gabriel B. Ravndal, İstanbul ABD komiseri olarak görev yapamaya başladı. 27 Ocak 1919’da da İstanbul’a Amiral Mark L. Bristol atandı. Bristol, 12 Ağustos 1919 tarihinde yüksek komiser unvanını aldı.

I. Dünya Savaşı sonunda galip ve mağlup devletler arasında imzalanan ateşkes anlaşmaları gereğince, barış koşullarını görüşmek amacıyla taraflar, 18 Ocak 1919’da Paris’te toplandı. Amerikan Hükümetinin barış görüşmelerinde Osmanlı Devleti konusunda izleyeceği politika, iki düşünce üzerinde şekillendi: Manda sistemi ve gizli anlaşmaların reddedilmesi. Wilson’un Paris’teki en büyük amacı, Milletler Cemiyeti’nin (Cemiyet-i Akvam) kurulmasına önderlik etmekti.  Milletler Cemiyeti’nin kurulmasıyla dünya, daha güvenli ve yaşanılacak bir hale gelmiş olacaktı. Maalesef Başkan Wilson, Milletler Cemiyeti projesinin gerçekleşmesi sağlamak için ilk ödünü “self-determinasyon” ilkesinden vazgeçerek verdi. Paris Barış Konferansı’nda ele alınan ve Türk-Amerikan ilişkilerini şekillendiren konulardan biri de; Doğu Anadolu’daki altı vilayeti içine alacak şekilde “bağımsız bir Ermenistan devletinin” kurulması ve manda meselesi idi. Kurulması planlanan Büyük Ermenistan Devleti’nin mandaterliğini kim üstlenecekti? Başkan Wilson bu konuda temkinli davranarak, Amerikan kamuoyunun beklentilerinin göz önünde tutulması gerektiğini ve Amerikan Senatosunun açık bir onayı olmadıkça Ermenistan mandaterliğinin kabul edilmesinin söz konusu olmadığını söyledi. Başkan Wilson, ABD’nin Osmanlı Devleti topraklarında kurulacak manda rejimleri hakkında uzmanların yerinde incelemelerde bulunması ve hazırladıkları raporların Senatoya sunulduktan sonra Osmanlı toprakları üzerinde Amerikan mandaterliğine karar verilmesi gerektiğini belirtti. Suriye ve Mezopotamya bölgelerinde incelemede bulunmak ve halkın görüşlerini öğrenmek üzere Henry King ve Charles Crane; Ermenistan mandaterliğinin araştırılması konusunda da General Harbord ve beraberindeki 46 kişi görevlendirildi. General Harbord başkanlığındaki heyet, İzmit, Konya, Adana, Halep, Mardin ve Malatya’dan sonra 20 Eylül’de Sivas’a geldi. Mustafa Kemal Paşa ve Kuvayı Milliye hareketinin ileri gelenleri tarafından karşılandı. Mustafa Kemal Paşa, Sivas’ta Harbord’a ulusal bağımsızlık ve manda ile ilgili görüşlerini açıkladı. Harbord’un hazırladığı rapor, 24 Nisan 1920’de Başkan Wilson tarafından Senatoya sunuldu. Wilson’un bütün çabalarına rağmen Amerikan Senatosu, Ermenistan mandaterliğini reddetti. Bu karar Ermeniler arasında büyük düş kırıklığı yarattı.

Ulusun bağımsızlığını yine ulusun azim ve iradesinin kurtaracağı inanan Mustafa Kemal Paşa, 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıktığında, ulusal bağımsızlık ve ulusal egemenlik mücadelesi başlamıştı. 23 Temmuz-9 Ağustos 1919’da Erzurum Kongresi ve 4-11 Eylül’de Sivas Kongresi toplandı. Her iki kongrede Türklerin yaşadığı bölgede geçici olarak Amerikan mandasının kabul edilip/edilmeyeceği tartışıldı. 8 Eylül’de Amerikalı gazeteci Edgar Brown, Mustafa Kemal Paşa ile manda konusunu görüştü. Fakat Paşa, yapılan görüşmede manda kelimesi yerine yardım tabirini kullanmayı tercih etti. Sivas Kongresi’nde, devletin bağımsızlığı ve vatanın bütünlüğü saklı kalmak koşulu ile Türkiye’ye karşı istila emeli taşımayan bir devletin iktisadi, fenni ve sanayi yardımlarının kabul edileceği belirtildi. Manda ile ilgili tartışmalar Kongre’de üyelerin Amerikan Senatosuna mektup yazması ile noktalandı.

Orta Doğu petrollerinin ve Osmanlı topraklarının paylaşılarak barış anlaşmasının taslağının hazırlanması için de 19-26 Nisan’da İngiltere, İtalya ve Fransa, San Remo kentinde toplandı. ABD, San Remo’daki görüşmelere ve daha öncesinde 12 Şubat-10 Nisan 1920 tarihinde toplanan Londra Konferansı’na da katılmadı. Görüşmelere katılmasa da ABD Dışişleri Bakanı Bainbridge Colby, barış görüşmelerinde Ortadoğu’da adil bir düzenin yaratılması ve ABD’nin çıkarlarının koruması için söz söyleme hakkı olduğunu, açık kapı politikasının sürdürülmesi gerektiğini, Ermenistan’ın kurulmasını ve Trabzon’un da Ermenilere verilmesini desteklediğini belirtti. Ermenistan mandaterlerinin hangi devlet tarafından üstlenileceği büyük bir sorundu ve hala çözüme kavuşturulamamıştı. ABD, Ermenistan konusunda karar verme zorunluluğu ile karşı karşıya bırakıldı. ABD, Ermenistan mandaterliğinin sorumluluğunu almak yerine Ermenistan sınırının belirlenmesinde hakem olmayı kabul etti. 4 Mart 1921’den itibaren Amerikan Başkanı olan Cumhuriyetçi Warren G. Harding, Amerikan Senatosunda yaptığı ilk konuşmasında askeri ittifaklara katılmayacaklarını ve mali sorumluluk almayacaklarını belirtti.

Mustafa Kemal Paşa önderliğinde hem dahili hem de harici düşmanlara karşı verilen ulusal egemenlik ve bağımsızlık mücadelesi kazanılmıştı. 3-11 Ekim 1922’de Mudanya görüşmeleri devam ederken, TBMM Hükümeti barış konferansının 20 Ekim’de İzmir’de toplanmasını, Batılı Devletlere verdiği nota ile önerdi. Fakat barış konferansının 13 Kasım 1922’de Lozan’da toplanmasına karar verildi. ABD, 14 Kasım 1922’de taraf ülke olarak olmasa da gözlemci sıfatıyla konferansta yer almak istediğini İngiltere, Fransa ve İtalya’ya iletti. Amerikan baş delegesi Richard Washburn Child, 21 Kasım tarihli oturumda söz alarak, oy kullanmadan konferansı yakından takip edeceklerini, ABD’nin çıkarlarına aykırı kararlar alınırsa itiraz etme hakkına sahip olduklarını belirtti. Konferansa katılan Amerikalı gözlemciler, hükümetten aldıkları özel talimatlar doğrultusunda hareket edeceklerini, kapitülasyonların devam etmesini, dini, insani ve eğitim kurumlarının himayesini, Boğazların serbestisini ve Türkiye’de yaşayan vatandaşlarının zararlarının tazminini istedi. Buna karşın verilen talimatlar doğrultusunda Amerikan Hükümetinin, Ermeni meselesi konusunda aktif rol almak istemediği görüldü ve Ermeni meselesi, azınlık haklarının korunması ile ilişkilendirildi. Amerika görüşmelerde, genel olarak Boğazların serbestisi, kapitülasyonlar ve azınlıklar ile ilgili müzakerelerde Müttefiklerle birlikte yol almaya karar verse de Müttefiklere karşı güven konusunda sorunlar yaşadı.

Amerika Dışişleri Bakanlığının verdiği talimat uyarınca Müttefikler ile Türkiye arasında imzalanacak barış anlaşması sonrasında ABD temsilcileri devreye girecek ve Türkiye ile özel görüşmeleri başlatacaklardı. Müttefiklerin hazırlamış olduğu anlaşma taslağı, Amerikan temsilcileri tarafından 29 Ocak’ta Amerikan çıkarlarına uygunluğu konusunda incelendi. 31 Ocak’ta Türkiye’den de anlaşma taslağının incelenerek, cevabın 4 Şubat’ta vermesi istendi. Karşılıklı görüşmelerde adli kapitülasyonlar ve mali sorunlar konusunda anlaşma sağlanamadı. Amerikan heyeti, Lord Curzon ve İsmet Paşa arasında anlaşmanın imzalanması konusunda arabuluculuk etse de başarılı olamadı. Lord Curzon başta olmak üzere diğer heyetler tek tek Lozan’da ayrıldı ve görüşmeler yarıda kesildi. ABD, müzakereler esnasında Müttefiklerin taslağını destekledi. Başdelege Child, Emeniler ile yakınlaşma, Musul, Boğazlar, kapitülasyonlar konusunda; Grew, Türk heyeti ile Amerikan heyeti arasında yakınlaşma sağlanması konusunda; Amiral Bristol, misyoner kurumlarının ve okullarının korunması, Amerika ile Türkiye arasındaki ticaretin gelişmesi için görüşmeler boyunca uğraş verdi. Lozan’daki ikinci tur müzakereler, 23 Nisan 1923 tarihinde başladı. ABD, ikinci tur müzakerelere yine gözlemci sıfatıyla katıldı. Konferansta siyasi konular daha kolay çözümlenirken, ekonomik konularda sert tartışmalar yaşandı. Lozan Anlaşması, çetin mücadeleler sonunda 24 Temmuz 1923’de imzalandı. ABD açısından, Lozan Barış Anlaşması’nın imzalanmasındaki en büyük kayıp, kapitülasyonların kaldırılmasıdır. Anlaşma ile Boğazlardan savaş ve barış zamanında ticaret gemilerinin serbestçe geçmesi, esasa bağlanmış, Boğazların yönetimi Milletler Cemiyeti’nin sorumluluğunda, içerisinde Amerikalı bir üyenin de bulunduğu komisyona bırakılmıştı. Sınırlarımız içinde kalan Amerikan din, eğitim ve hayır kurumlarının Türk kurumları ile eşitliği kabul edilmiş, azınlıkların can, mal ve inanç özgürlükleri Müslümanlarla eşit tutularak güvence altına alınmıştı.

Lozan barış görüşmeleri sona doğru yaklaşırken, ABD ile Türkiye arasında görüşmeler, 1923 yılının mayıs ayında başladı. Görüşmelerin başlamasının en önemli nedeni; Müttefikler ile Türkiye arasında barışa giden yolda önemli adımların atılması ve taraflar arasında çözüme yaklaşılmasıydı. 1923 yılı ağustos ayında, Amerikan Başkanı Warren G. Harding’in ölümü üzerine başkan yardımcı Calvin Coolidge başkanlık görevini üstlendi. Dönemin Dışişleri Bakanı da Charles E. Hughes’di. Bu dönemde iki ülke arasındaki karşılıklı görüşmeler sıklaştı ve 6 Ağustos 1923’te Türkiye ve ABD arasında Türk-Amerikan Lozan Anlaşması ve Suçluların İadesi Anlaşması imzalandı. Bu antlaşma; Amerikan arşiv belgelerinde “Türk-Amerikan Lozan Anlaşması”, “Genel Anlaşma” ya da” Lozan Anlaşması” olarak anılırken, Türk arşiv belgelerinde ise “Türk-Amerikan Dostluk ve Ticaret Anlaşması” olarak adlandırılmıştı. Anlaşmayı ABD adına Joseph Grew, Türkiye adına da İsmet Paşa, Rıza Nur ve Hasan Bey imzaladı. Anlaşmanın birinci maddesi ile taraflar, karşılıklı olarak diplomatik personel tayin edilmesini, ikinci maddesi ile kapitülasyonların tamamen kaldırıldığını, dokuzuncu madde ile “en ziyade müsaadeye mazhar millet” statüsünün korunduğunu, 30 Ekim 1914 öncesi Osmanlı Devleti tarafından tanınan Amerikan dini, insani ve eğitim kurumlarının Türk yönetimi tarafından tanındığını ve Türk kanunlarına tabi olduğunu, ABD ile Osmanlı Devleti arasında imzalanan anlaşmaların geçersiz olduğunu taraflar kabul etti. Grew, ABD Dışişleri Bakanlığına gönderdiği telgrafta, anlaşma maddeleri arasında azınlıkların durumu, tabiiyet meselesi, tazminat konularının olmamasından yakındı.

Türk- Amerikan ilişkileri Lozan Anlaşması’nın onaylanma sürecinde özellikle ABD tarafında büyük gerilimler yaşandı. Eylül 1923 tarihinden itibaren ABD, anlaşmanın onaylanmasını isteyenler ve istemeyenler arasında yoğun lobi faaliyetleri başladı. 1923-1929 tarihleri arasında iktidarda olan Calvin Coolindge Hükümeti, anlaşmanın onaylanmasının en hararetli savunucusuydu. Anlaşma metni, 3 Mayıs 1924’te, 21 Şubat 1925’de ve 18 Ocak 1927’de Amerikan Senatosuna sunuldu, fakat oylamanın yapılabilmesi için gereken üçte iki çoğunluk sağlanamadı. Bu durumda anlaşma reddedilmiş oldu. Türk-Amerikan Lozan Antlaşması’nın imzalanmaması, Türkiye ile ABD arasındaki resmi ilişkilerin başlamasını engellemişti. Türkiye, 6 Ağustos 1923’de imzalanan Türk-Amerikan Lozan Anlaşması’nın, Amerikan Senatosunda reddedilmesini soğukkanlı ve sakin bir şekilde karşıladı.

Anlaşmanın reddedilmesinden sonra Türkiye ve ABD arasında, Bristol ve Tevfik Rüştü Aras’ın öncülüğünde gayri resmi ilişkiler başladı.  Bristol’a göre de; bir an önce iki ülke arasında diplomatik ilişkiler başlamalıydı ve bu bir nota teatisi ile gerçekleşmeliydi. Yöntemler farklı olsa da her iki ülke de diplomatik ilişkilerin başlaması konusunda istekli davrandılar. 3 Şubat 1927’de Türkiye, nota teatisini kabul ederek ilk adımı attı. 17 Şubat 1927 yılında ABD adına Amerikan Yüksek Komiseri Bristol ve Türkiye adına Tevfik Rüştü diplomatik ilişkileri başlatmak ve ticari ilişkilerde statükoyu korumak adına iki modus vivendi (geçici) imzaladı. İki ülke arasında en kısa sürede diplomatik ve konsolosluk ilişkilerinin kurulmasına karar verildi. Anlaşmaların imzalanmasının ardından 27 Mayıs 1927’de Josep Grew Ankara Büyükelçisi olarak atandı ve Mustafa Kemal Atatürk’e 12 Ekim 1927’de güven mektubunu sundu. Grew, Türkiye ile ilişkilerde uzlaşma politikasını takip etti. Ankara Hükümeti de Ahmet Muhtar Bey’i Türkiye’nin Washington Büyükelçisi olarak atadı ve Ahmet Muhtar Bey de güven mektubunu 5 Aralık 1927’de Başkan Coolidge’e sundu. Ahmet Muhtar Bey, büyükelçilik görevine 1934 yılına kadar devam etti ve bu yedi yıllık süre içinde, ABD’deki Türkiye aleyhtarı politikayı yumuşatmayı başardı. 1934 yılında Türkiye’nin yeni büyükelçisi olarak Mehmet Münir Ertegün atandı. Joseph Grew’da 1932 yılına kadar Ankara’da büyükelçilik görevinde bulundu ve aynı yılın mart ayında yerine General C. Hitchcock Sherrill bu göreve atandı. 1933 yılına kadar ABD’nin Ankara Büyükelçisi olarak görev yapan Sherrill’in yerine de Robert Peet Skinner görevlendirildi.

Amerikalı misyonerlerin faaliyetleri ve Amerikan okulları Cumhuriyet döneminde de Türkiye ve ABD arasındaki diplomatik ilişkileri etkileyen önemli konuların başında geldi. Büyükelçi Grew’un 1927 yılında göreve başladığında ilk icraatı, I. Dünya Savaşı nedeni ile kapatılan Amerikan okullarının açılmasını gündeme taşımak oldu. Bu yıllarda Amerikan okullarında yaşanan olaylar iki ülke arasında gerginliğe neden oldu. Bu olaylardan ilki Bursa Amerikan Koleji’nde 1928 yılında gerçekleşen din değiştirme olayıdır. Okul, 30 Ocak 1928’de kapatılmış ve sorumlular hakkında dava açılmıştır. Türk Hükümeti ve Amerikan okulları arasında yaşanan sorunlar arasında lisans yenilememe, okullarda Hıristiyan kültürüne ait törenler düzenleme, görev yapan öğretmenlerin zaman zaman Türkiye’yi ve Türkleri aşağılayıcı sözler sarf etmesi yer almaktadır. Ayrıca Amerikan okulları konusunda Türk Hhükümetinin yaşadığı diğer sorun da vergiler konusundadır. Cumhuriyet döneminde TBMM’de kabul edilen veraset, hediye, bina ve kazanç vergilerinden Amerikan okulları muaf tutuldu.

1928 yılının nisan ayında ABD, Türkiye ile hakemlik ve uzlaştırma anlaşması imzalamak amacıyla girişimde bulundu. Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü; ABD’nin bu teklifinin anlaşmada Ermenilerle ilgili bir konu bulunmadığı takdirde kabul edilebileceğini söyledi. ABD, tarafından bu öneri reddedildi. Türkiye bir adım atarak, ABD’nin hazırladığı anlaşma taslağını inceledi ve bazı değişiklikler yaptı. Türkiye’nin taslak metin ile ilgili endişesi; Türkiye’den ABD’ye göç eden ve Amerikan vatandaşlığına geçen Ermenilerin, Türkiye’den tazminat konusunda üçüncü devlet veya kuruluşun hakemliğini istemesinden kaynaklanmaktaydı. 20 Ocak 1929’da Türkiye, ABD’ye yeni bir teklif sundu. Fakat ABD, Türkiye’nin bu önerisini de reddetti. Hakemlik ve Uzlaştırma Anlaşması konusunda iki ülke arasında yapılan görüşmelerden bir sonuç alınamadı ve bu nedenle iki ülke arasında hakemlik ve uzlaştırma anlaşması imzalanamadı. Buna karşılık iki devlet arasında 1 Ekim 1929’da beş maddelik “Ticaret ve Seyrisefain Anlaşması” imzalandı. Amerikan Senatosu anlaşmayı 1930 yılında onayladı ve Anlaşma her iki ülkede Nisan 1930’da karşılıklı olarak yürürlüğe girdi. Bu antlaşma; 1830’da Osmanlı ile imzalanan antlaşmadan 100 yıl sonra, yeni Türkiye Cumhuriyeti ile ABD arasındaki ilk ticari anlaşmadır. Türk-Amerikan ilişkileri açısından önem taşıyan bu antlaşma Amerikan Senatosunda onaylanan ilk antlaşma olma özelliği de taşımaktadır.

1930 yılında Ticaret Anlaşmasının Senatoda onaylanması ile Amerikan Dışişleri, Ankara Büyükelçisi Grew’a Türk Dışişlerine yerleşme ve ikamet anlaşması imzalamaya hazır olduklarını bildirmelerini istemişti. Büyükelçi Grew ve Dışişleri Bakanı Aras, iki ülke arasındaki müzakerelerin sonbaharda başlamasına karar verdi. Türkiye, konu ile ilgili anlaşma taslağını, 1 Ekim 1929’da Amerikan tarafına iletti. Müzakereler 18 Ekim 1930 tarihinde başladı. 25 Kasım’da görüşmeler kesintiye uğrasa da iki maddelik “Yerleşme ve İkamet Anlaşması” Türkiye adına Milli Savunma Bakanı Zekai Bey, ABD adına da Büyükelçi Grew tarafından 28 Ekim 1931 tarihinde imzalandı. Anlaşma 4 Haziran 1932’de TBMM ve 3 Mayıs 1932’de Amerikan Senatosu tarafından onaylandı.

1929 yılında Türk-Amerikan ilişkilerinde iki ülkenin yakınlaşması adına atılan önemli adımlardan biri Briand- Kellog Paktı’dır. 27 Ağustos 1927 yılında Paris’te Fransız Dışişleri Bakanı Briand ve ABD Dışişleri Bakanı Kellog tarafından uluslararası güvenliğin sağlanması ve savaşı ulusal politikanın bir aracı olmaktan çıkarma yükümlüğünün çok taraflı anlaşmalarla kabul edilmesi konusunda saldırmazlık paktı imzalandı. Kellog, bu pakta Türkiye’nin de dahil edilmesi yönündeki düşüncesini Büyükelçi Grew’a iletti. Grew, Türk-Amerikan ilişkilerinin gelişmesi, Türkiye’deki Amerikan prestijinin artması konusunda yarar sağlayacak bu pakta Türkiye’nin imza koyması için çalışmalara başladı. Amerikan Senatosu 16 Ocak 1929’da, TBMM’de 19 Ocak’ta paktı onayladı.

Türk-Amerikan ilişkilerinde yakınlaşma, iki ülke arasında yapılan karşılıklı ziyaretlerle perçinleştirildi. Büyükelçi Grew, Türkiye’nin ABD’den kredi almak ve ticari ilişkileri geliştirmek amacıyla ABD’ye heyet gönderilmesini teklif etti. Bunun üzerine 1930 yılının kasım ayında ABD Ticaret Bakanı Julius Kelin Türkiye’ye gelerek Mustafa Kemal Paşa  ve İsmet Paşa ile görüştü. Yapılan görüşmelerde Türkiye’nin ABD’den kredi alma ve Türk heyetinin ABD ziyareti konusu ele alındı. 23 Ekim 1931’de eski Maliye Bakanı Şükrü Saraçoğlu ve beraberindeki heyet New York’a gitti. Amerikan iş çevreleri ile ilişkileri geliştirmek, kredi sağlamak, Türkiye’de pamuk endüstrisini geliştirmek amacı ile temaslarda bulunuldu. İki ülke arasında gerçekleştirilen ziyaretlerin bir diğeri de, 1932 yılında ABD Genelkurmay Başkanı General Mac Arthur’un Türkiye ziyaretidir. Rusya’yı çevreleme politikası uyarınca General Mac Arthur, 1932 yılının eylül ayında Polonya, Çekoslovakya, Romanya ve Türkiye’ye ziyarette bulunmuştur. 25 Eylül 1932’de Dacia isimli gemiyle İstanbul’a gelen General, 26 Eylül’de Ankara’da Genelkurmay Başkanı, Kuvvet Komutanları ve Ankara Valisi tarafından karşılandı. 27 Eylül’de İstanbul’a dönen Mac Arthur, Dolmabahçe Sarayı’nda Mustafa Kemal Paşa tarafından kabul edildi. Yapılan görüşmede Avrupa’nın geleceği ve muhtemel çıkacak bir savaş karşısında devletlerin alacağı pozisyonlar üzerinde konuşuldu. General Mac Arthur, 28 Eylül 1932’de Türkiye’den ayrıldı.

1934 yılında iki ülke arasında imzalanan diğer bir anlaşmada Türk ve Amerikalı suçluların iadesi ile ilgilidir. Suçluların iadesi, ilk olarak Türk-Amerikan Lozan Anlaşması’nda gündeme geldi. Fakat Türk-Lozan Anlaşması’nın ret edilmesi sonrasında görüşmeler, Grew ile Aras arasında devam etti. Amerikan Dışişleri Bakanlığı Grew’dan, ABD’nin suçluların iadesi ile ilgili anlaşmayı onayladığı takdirde, Türkiye’nin tutumunu öğrenmesini istedi. Türk tarafı, anlaşma metninde bazı değişiklikler olduğu takdirde anlaşmayı imzalayacaklarını bildirdi. Türkiye, iadenin işlendiği suçların listelenmesini istememekte; buna karşın tutuklama, gözaltı ve nakil işlemlerinin iade talebinde bulunan ülkenin karşılamasını istemektedir. ABD bu istekleri kabul etmeyince görüşmeler kesildi. Fakat Türkiye, iki talebi konusunda Amerikan tezini kabul edeceğini bildirmesi ile görüşmeler tekrar başladı. 5 Şubat 1934’de Amerikan Senatosu, 2 Nisan 1934’te de TBMM anlaşmayı onayladı.

25 Ekim 1934’te Türkiye ile ABD arasında “Mütekabil Metalibin Tesviyesine Dair İtilafname (Karşılıklı Taleplerin Düzenlenmesine dair Anlaşma)”’Anlaşması imzalandı. Anlaşmayı Türkiye adına, Tevfik Rüştü Aras, ABD adına Fred Nielsen imzaladı. Amerikan şirketleri ve vatandaşlarının bazıları 1914-1922 yılları arasında Türk askeri ve sivil makamlarının, bedeli tam olarak ödenmeden bazı mülklere el koyduğu, zarar verdiği iddiasında bulundu. İki ülke arasında Türk-Lozan Anlaşması görüşmelerinden itibaren ele alınan bu konu, 1934 yılında çözüme kavuşturuldu. 25 Ekim’de imzalanan anlaşma ile ABD, Türkiye’den tazminat taleplerini ödeme sözü almış oldu. Türk Hükümetinin de tazminat talepleri vardı. İki devlet tazminat konusunda bazı fedakârlıklarda bulunarak sorunu anlaşma yoluyla çözüme kavuşturdu.

Boğazlar konusu Türkiye ile ABD arasında sürekli olarak gündemdeydi. İki ülke arasında 17 Şubat 1927 imzalanan modus vivendiye göre ABD, serbest geçiş hakkını anlaşmanın 3 maddesi uyarınca elde etti. 1929 yılında ABD ile Türkiye arasında imzalanan Türk-Amerikan Ticaret ve Denizcilik Anlaşması uyarınca da Türk sularında Amerikan gemileri, Türk gemileri ile bazı istisnalar dışında aynı haklara sahip oldu. 1930 yılından itibaren İtalya’nın Doğu Akdeniz’e yayılma planları Boğazların önemini arttırırken Türkiye’yi de endişelendirmişti. Türkiye, Boğazların silahlandırılmasını ve yeni bir düzenlemenin kurulmasını 1933 yılının mayıs ayında yapılan Cenevre Silahsızlanma Konferansı’nda dile getirmişti. Türkiye’nin güvenlik endişelerinin yanında, ABD’nin de Türkiye ile yaşadığı sorunları biran evvel çözme isteği, Boğazlardaki stratejisini sorgulamasına neden olmuştu. ABD Dışişleri Bakanlığı, Ankara Büyükelçisi Skinner’a 27 Ekim 1934 Tarihinde Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü Aras’a Boğazlar Sözleşmesi’nin iki devlet arasında imzalanması konusuna yaklaşımını öğrenmesini istemişti. Aras, Skinner’a, ABD’nin Boğazların iki ülke tarafından savunulmasını kabul ettiği takdirde, Türkiye’nin Boğazlar Sözleşmesini imzalayacağını iletmiş, fakat ABD, bu sorumluluğu dış politika anlayışı uyarınca kabul etmemişti. Türkiye’nin, dünyanın yeni bir savaşa sürüklenmeye başladığı yıllarda Boğazlar konusundaki güvenlik endişeleri artmış ve 10 Nisan 1936’da Lozan Boğazlar Sözleşmesi’ne taraf olan ülkeleri toplantıya davet etmişti. Türkiye’nin bu daveti üzerine 22 Haziran 1936’da İsviçre’nin Montrö kentinde Lozan Barış Anlaşması’na imza koyan devletler Boğazlar konusunu görüşmek üzere toplandı. ABD, bu toplantıya gözlemci olarak bile katılmadı. Buna rağmen 20 Temmuz 1936’da imzalanan ve 9 Kasım 1936’da yürürlüğe giren Boğazlardan ticari ve transit geçiş özgürlüğünü onaylayan, savaş gemilerinin geçişini sınırlayan, Karadeniz’e kıyısı olan devletlere Boğazlar üzerinde daha fazla hak tanıyan, Boğazlar Komisyonun yetkilerine son veren bu anlaşmayı imzaladı.

29 Mart 1938’de ABD, Türkiye ile ticari ilişkileri geliştirmek için iki ülke arasında yeni müzakereler başladı. İki ülkeyi temsil eden heyetin üyeleri arasında çıkan en önemli anlaşmazlık kilim ve tütün üzerindeki gümrük vergileri konusunda oldu. ABD, her iki kalemde de vergilerin indirilmesini talep etmiş ve bu talebi 13 Aralık 1938’de Türk hükümeti tarafından kabul edilmişti. 1 Nisan 1939’da iki devlet arasındaki ticaret anlaşması imzalanmış ve bu anlaşma ile de ABD, “en ziyade müsaadeye mazhar devlet” olma statünü korumuştu.

Atatürk döneminde Türk-Amerikan diplomatik ilişkileri özellikle Lozan Barış Anlaşması’nın Amerikan Senatosu tarafından onaylanmaması nedeniyle remi olarak başlatılamadı. Cumhuriyetin ilanı sonrasında siyasi ve iktisadi olarak sorunları çözmeye başlayan Türkiye, ABD ile siyasi ve ticari ilişkilerini geçici anlaşmalarla devam ettirdi. İki devletin ilişkilerini etkileyen ve sorun yaşamalarına neden olan Ermeni meselesi konusunda Amerika’daki Ermeni lobilerinin faaliyetleri, Amerikan okulları ve okullarda yapılan misyonerlik faaliyetleriydi. Bu dönemde tabiiyet, yerleşme, ikamet, tazminat, suçluların iadesi ile ilgili konular iki devlet arasında karşılıklı adımlar atılarak çözüme bağlandı. Gelişen ve değişen siyasi ortam, Türkiye’nin her geçen gün bölgesinde güçlenmesi ve ABD tarafından  stratejik ortak olarak algılanması sorunların çözüme kavuşturulmasında önemliydi.

Dilşen İNCE ERDOĞAN

Amazon’daki büyük kesinti ABD’deki işletmeleri etkiliyor! Amazon’da yaşanan bulut sorunu nedir?

//
1300 views
4 mins read
Amazon'daki büyük kesinti ABD'deki işletmeleri etkiliyor! Amazon'da yaşanan bulut sorunu nedir?

Salı günü Amazon’un bulut bilgi işlem ağındaki büyük bir kesinti, çok çeşitli ABD şirketlerinde beş saatten fazla bir süre boyunca hizmetleri ciddi şekilde kesintiye uğrattı; bu, interneti çalışır durumda tutma işinin ne kadar yoğunlaştığının en son işareti.

Amazon Web Services’deki olay çoğunlukla doğu ABD’yi etkiledi, ancak yine de havayolu rezervasyonlarından otomobil bayiliklerine, ödeme uygulamalarına ve video akış hizmetlerine ve Amazon’un kendi devasa e-ticaret operasyonuna kadar her şeyi etkiledi. Buna, yayın sistemi günün büyük bir bölümünde çalışamayan ve haber raporunu yayınlama yeteneğini büyük ölçüde sınırlayan Associated Press de dahildi.

Amazon, tam olarak neyin yanlış gittiği hakkında hala hiçbir şey söylemedi. Aslında, şirket Salı günü iletişimini bir AWS panosundaki teknik açıklamaları ve sözcü Richard Rocha aracılığıyla yapılan ve kesintinin Amazon’un kendi deposunu ve teslimat operasyonunu etkilediğini kabul eden ancak şirketin “sorunu çözmek için çalıştığını söyleyen kısa bir açıklama” ile sınırladı. olabildiğince çabuk.”

Çok sayıda şirket ve diğer kuruluşun sorunları bildirmeye başlamasından yaklaşık beş saat sonra şirket, AWS durum sayfasındaki bir gönderide, kesintiden sorumlu olan ve açıklamadığı temel sorunu “hafiflettiğini” söyledi. Etkilenen bazı şirketlerin sistemlerini kapsamlı bir şekilde kontrol etmeleri ve kendi hizmetlerini yeniden başlatmaları saatler aldı.

Amazon Web Services, daha önce Temmuz ayında kurucusu Jeff Bezos’un yerine geçen Amazon CEO’su Andy Jassy tarafından yönetiliyordu. Bulut hizmeti operasyonu, Amazon için büyük bir kâr merkezidir. Synergy Research tarafından hazırlanan bir rapora göre, bulut hizmetleri için 152 milyar dolarlık pazarın yaklaşık üçte birini elinde tutuyor – en yakın rakipleri Microsoft ve Google’ın toplamından daha büyük bir pay.

Teknoloji uzmanı ve kamuya açık veri erişimi aktivisti Carl Malamud’a göre AWS kesintisi, Big Tech’in başlangıçta nükleer saldırı gibi kitlesel felaketlerden kurtulmayı amaçlayan dağıtık ve merkezi olmayan bir ağ olarak tasarlanan interneti ne kadar çarpıttığının altını çiziyor.

İnternetin ilk radyo istasyonunu geliştiren ve daha sonra hayati bir ABD Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu veritabanını çevrimiçi hale getiren Malamud, “Her şeyi, Amazon’un bulutu veya Facebook’un monoliti olsun, tek bir yere koyduğumuzda, bu temel ilkeyi ihlal ediyoruz” dedi. “Facebook’un büyük bir dezenformasyon kampanyasının aracı haline geldiğini gördük, bunu bugün Amazon başarısızlığı ile gördük.”

Tek nokta arızalarından kaynaklanan yaygın ve genellikle uzun süreli kesintiler giderek daha yaygın görünmektedir. Haziran ayında, kamera arkası içerik dağıtımcısı Fastly, CNN, The New York Times ve Britanya hükümetinin ana sayfası da dahil olmak üzere düzinelerce büyük internet sitesini kısa süreliğine kapatan bir başarısızlık yaşadı.

Daha sonra Ekim ayında, şimdi Meta Platformlar olarak bilinen Facebook, itibari platformuna ek olarak Instagram ve WhatsApp’ı da kapatan dünya çapında saatlerce süren bir kesinti için “hatalı bir yapılandırma değişikliği” suçladı.

Bir ağ istihbarat firması olan Kentik Inc’in internet analizi direktörü Doug Madory, bu sefer ABD’nin Doğu Sahili’nde öğleden sonra sorunların başladığını söyledi. Etkilenen en önemli isimlerden biri Netflix oldu; Kentik, akış hizmeti trafiğinde %26’lık bir düşüş gördü.

Delta Air Lines ile rezervasyon yapmaya veya seyahat değişikliği yapmaya çalışan müşteriler, havayoluna bağlanmada sorun yaşıyordu. Sözcü Morgan Durrant, “Delta, AWS destekli telefon hatlarımıza işlevselliği geri yüklemek için hızla çalışıyor” dedi. Havayolu özür diledi ve müşterilerini bunun yerine web sitesini veya mobil uygulamasını kullanmaya teşvik etti.

Dallas merkezli Southwest Airlines, bazı havaalanı tabanlı sistemlerin kesintiden etkilenmesinin ardından West Coast sunucularına geçtiğini söyledi. Müşteriler, başladıktan üç saatten fazla bir süre sonra, kullanıcı kesinti raporları için popüler bir takas odası olan DownDetector’a kesintileri bildirmeye devam ediyordu. Southwest sözcüsü Brian Parrish, uçuşlarda büyük bir aksama olmadığını söyledi.

Toyota sözcüsü Scott Vazin, şirketin ABD Doğu Bölgesi’nin bayi hizmetleri için düştüğünü söyledi. Şirketin envanter verilerine, aylık ödeme hesaplayıcılarına, hizmet bültenlerine ve diğer öğelere erişen uygulamaları vardır. 20’den fazla uygulama etkilendi.

Ayrıca DownDetector’a göre Instacart, Venmo, Kindle, Roku ve Disney+ kullanmaya çalışan kişiler sorun bildirdi. McDonald’s uygulaması da çalışmıyordu. Ancak American, United, Alaska ve JetBlue havayolları etkilenmedi.

Madory, hain faaliyetlerden şüphelenmek için hiçbir neden görmediğini söyledi. Son zamanlardaki büyük kesintiler kümesinin ağ endüstrisinin ne kadar karmaşık hale geldiğini yansıttığını söyledi. Gittikçe daha fazla bu kesintiler, otomasyonun ve yönetimin merkezileşmesinin ürünü haline geliyor” dedi. “Bu, operasyonel karmaşıklık nedeniyle tamamen kaçınılması zor, ancak gerçekleştiğinde çok etkili olan kesintilere yol açıyor.”

Kesintinin federal hükümeti nasıl etkileyip etkilemediği belli değildi. ABD Siber Güvenlik ve Altyapı Güvenliği Ajansı, sorulara yanıt olarak Amazon ile birlikte “bu kesintinin federal kurumlar veya diğer ortaklar üzerindeki olası etkilerini anlamak için” çalıştığını söyledi.

Amerika’ya dair kısa bilgiler! ABD hakkında bunları biliyor musunuz?

//
1438 views
9 mins read
Amerika'ya dair kısa bilgiler! ABD hakkında bunları biliyor musunuz?

Amerika Birleşik Devletleri, özgürler diyarı 50 eyaletten oluşmaktadır. Amerika’da 328 milyondan fazla insan yaşıyor ve onu dünyanın en kalabalık üçüncü ülkesi yapıyor. ABD aynı zamanda toplam alana göre dünyanın dördüncü büyük ülkesidir. Bu uçsuz bucaksız ülke dünya çapında tanınmakta ve teknolojik yenilikler, popüler filmler, televizyon ve müzik tarafından yönlendirilen kültürel bir iz bırakmaktadır. Bu 20 ilginç gerçekle Amerika’nın sunduğu tüm şaşırtıcı ve ilginç şeyleri keşfedin.

Amerika Birçok Doğa Harikasına Ev Sahipliği Yapıyor

Amerika, dünyanın birçok doğa harikasına ev sahipliği yapmaktadır. Aslında, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Amerika’daki birçok miras alanını tanımıştır. UNESCO’ya göre, bir dünya mirası alanı, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip bir yerdir.

Amerika’daki UNESCO dünya mirası alanlarının bazı örnekleri, Büyük Kanyon Ulusal Parkı, Büyük Smoky Dağları Ulusal Parkı, Yellowstone Ulusal Parkı ve diğerleridir. ABD’nin Doğal UNESCO Dünya Mirası Alanlarının tam listesine göz atın.

ABD Dünyanın 4. En Uzun Nehir Sistemine Sahiptir

Missouri Nehri, Kuzey Amerika’daki en uzun nehirdir. Nehir, Rocky Dağları’nın tabanında bulunan Montana’dan türer ve St. Louis, Missouri’nin hemen kuzeyindeki Mississippi Nehri’ne boşalmadan önce yaklaşık 2.341 mil (3.767 kilometre) boyunca akar. Missouri Nehri ve Mississippi Nehri, dünyanın en uzun 4. nehir sistemini oluşturmak için birleşir.

Binlerce yıldır birçok insan Missouri Nehri’ne bağımlı. İçme suyundan ulaşıma, sulamaya, taşkın kontrolüne ve hatta şimdi hidroelektrik enerji üretimine kadar. Gördüğünüz gibi, bu uzun su kütlesi yıllar içinde önemli bir rol oynamıştır.

ABD Dünyanın En Büyük Ekonomisine Sahiptir

Amerika Birleşik Devletleri 1871’den beri dünyanın en büyük ekonomisi olma konumunu koruyor. Ekonomi o kadar büyük ki ABD çoğu zaman ekonomik bir süper güç olarak anılıyor ve bunun nedeni küresel ekonominin neredeyse dörtte birini oluşturması. ABD ekonomisi, ülkenin muazzam nüfusu, teknolojik yenilikleri, yüksek tüketici harcamaları, yüksek ortalama gelirleri ve ılımlı bir işsizlik oranıyla bağlantılıdır.

Amerikan Bayrağının 27 Farklı Versiyonu Vardı

İlk Amerikan bayrağı sadece 13 şerit ve bir daire içinde düzenlenmiş 13 yıldız sergiledi. Yıldızlar ve çizgiler, Büyük Britanya’dan bağımsızlık ilan eden 13 koloniyi temsil ediyordu. İlk Amerikan Bayrağının kökenleri bilinmemekle birlikte, bazıları bunun New Jersey Kongre Üyesi Francis Hopkinson tarafından tasarlandığına ve Philadelphialı bir terzi Betsy Ross tarafından dikildiğine inanıyor.

Amerika Haberleri

Amerika Birleşik Devletleri’nin kuruluşundan bu yana, Amerikan bayrağının 27 versiyonu olmuştur. Her yeni bayrak, yeni devletlerin eklenmesini temsil ediyordu. Bugün Amerikan bayrağı, ABD’yi oluşturan 50 eyaleti temsil eden 50 yıldız gösteriyor.

Tüm Zamanların En İyi Müzik Sanatçılarından Bazılarının Amerika’da Yaşıyor

Amerika sadece büyük bir ülke değil, müzikal izlenimleri de dünya üzerinde büyük bir etki yarattı. Amerika’yı evim olarak gören çok sayıda yetenekli müzisyen olduğu için Amerika müzik endüstrisine hükmediyor.

En iyi müzik sanatçılarından bazıları Frank Sinatra, Elvis Presley, Jimmy Hendrix, Madonna, Whitney Houston, Michael Jackson, Beyonce ve daha pek çoğudur.

ABD Dünyanın Eğlence Merkezidir

Amerika’nın küresel kültür üzerinde büyük bir etkisi var ve bunun bir kısmı eğlenceden kaynaklanıyor. Sevdiğimiz birçok romantizm ve aksiyon filmi Amerika Birleşik Devletleri’nde çekilmekte ve üretilmektedir.

Hollywood dünya çapında eğlence merkezi olarak bilinir ve bazıları onun dünyadaki en ünlü yerlerden biri olduğunu düşünür. Hollywood, pirinç yıldız gömülü Walk of Fame ve TCL Chinese Theatre gibi simge yapılarla dünyanın her yerinden turistleri kendine çekiyor. Hollywood’da eğlence endüstrisini çevreleyen, onu film meraklılarının ziyaret etmesi için en iyi yer haline getiren sonsuz şeyler var.

Washington, DC Her Zaman Amerika’nın Başkenti Değildi

Birçoğu Washington DC’yi Amerika Birleşik Devletleri’nin başkenti olarak tanıyor, ancak durum her zaman böyle değildi. Washington 1790’a kadar başkent olmadı.

İster inanın ister inanmayın, 1785’ten 1790’a kadar New York, ülkenin başkenti olarak hizmet etti. Bugün başkent olmasa da, New York’ta 8 milyondan fazla insan yaşıyor ve bu onu Amerika’nın en kalabalık şehri yapıyor ve ABD’de ziyaret edilecek en iyi şehirlerden biri . Ziyaret etmek için en iyi yerlerden biri olmasına rağmen, aynı zamanda Amerika’nın en kaba şehirlerinden biridir , bu yüzden yerel halkla birlikte kelimelerinizi dikkatlice seçtiğinizden emin olun.

Las Vegas Dünyanın Kumar Başkentidir

Las Vegas, Nevada, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en kalabalık 28. şehirdir ve Nevada’daki en kalabalık şehirdir. Bu ünlü şehir gece hayatı, eğlence, kumar, alışveriş ve kaliteli yemekleriyle ünlüdür. Las Vegas, bu şehre Dünyanın Kumar Başkenti unvanını kazandıran en büyük kumarhane şeridine sahiptir.

Şehir aynı zamanda Las Vegas’a Dünyanın Eğlence Başkenti unvanını kazandıran mega kumarhane otelleriyle de ünlüdür. Ayrıca, Las Vegas dünyanın en çok ziyaret edilen turistik yerlerinden biridir ve aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri’ndeki iş toplantıları için en iyi yerlerden biridir.

Kentucky’de İnsanlardan Daha Fazla Burbon Var

Burbon endüstrisi hızla büyüyor. Bu Kentucky için harika bir haber, çünkü dünya burbonunun yüzde 96’sını üretiyorlar. Yüksek talep nedeniyle Kentucky, burbonla doldurulmuş yaklaşık 4,7 milyon varil depoluyor. Şaşırtıcı bir şekilde varil sayısı, 4,3 milyon sakin olduğu için Kentucky nüfusundan daha ağır basıyor.

Bazıları, bu gelişen endüstrinin, Amerikan drama dizisi Mad Men’in, burbon kokteyllerini yeniden havalı hale getirdiği için teşekkür ettiğini düşünüyor . Yine de, burbonu moda olduğu için mi yoksa sadece lezzetinin tadını çıkardığın için mi seviyorsun, hepimiz bu lezzetli içecek için Kentucky Eyaleti’ne teşekkür etmek zorundayız.

Adı Sıkıcı Bir Şehir Var Ve Oregon’da

Sıkıcı kelimesini duyduğunuzda, aklınıza heyecan verici hiçbir şey gelmez. Bu yüzden kendinize Boring adında bir şehirde kimin yaşamak isteyeceğini soruyor olabilirsiniz. İster inanın ister inanmayın, Oregon eyaletinde Portland’dan yaklaşık 20 mil uzakta, 7 binden fazla nüfusa sahip Boring adında bir şehir.

Bu, bir şehir için belirsiz bir isim gibi görünse de, isim bir nedenden dolayı seçilmiştir. Şehir, 1870’lerde araziyi çiftçilik yapan kurucusu William H Boring’in adını almıştır. Boring, Oregan, işleri daha heyecanlı hale getirmek için Dull, İskoçya ile ortaklık kurdu ve hatta 9 Ağustos’u yıllık Donuk, Sıkıcı Gün ilan etti. Bu yeni kurulan ortaklık, turistlerin ilgisini çekti ve Boring, Oregan’ı tekrar haritaya koyuyor.

ABD’nin Resmi Bir Dili Yok

İngilizce ağırlıklı olarak Amerika Birleşik Devletleri’nde konuşulurken, federal düzeyde İngilizce’nin resmi dil olduğunu belirten hiçbir yasa yoktur. Ancak, federal yasalar olmamasına rağmen, 31 eyalet İngilizce’yi resmi dil olarak ilan etti.

Ayrıca, resmi olarak iki dilli olan sadece birkaç eyalet var. Örneğin, New Mexico’da resmi dil İngilizce ve İspanyolca iken, Louisiana’da resmi dil İngilizce ve Fransızca’dır ve son olarak Hawaii’de resmi dil İngilizce ve Hawaii’dir.

Alaska, ABD’deki En Uzun Sahil Şeridi’ne Sahiptir

Diğer eyaletlere kıyasla Alaska en uzun sahil şeridine sahiptir. Tanım olarak, kıyı şeridi, okyanusu çevreleyen karanın uzunluğudur ve Alaska, hem Pasifik Okyanusu hem de Arktik Okyanusu ile sınır komşusudur.

Daha fazla açıklamak gerekirse, yalnızca kıyı şeridini ölçerseniz, 6.640 mil uzunluğundadır, oysa tüm koyları ve girişleri ölçerseniz, Alaska’nın 47.000 mil boyunca uzandığını ve bu da tüm eyaletlerin toplamından daha uzun olduğunu keşfedersiniz.

ABD’nin Birçok Farklı İsmi Vardır

Amerika Birleşik Devletleri açık ara dünyanın en ünlü ülkesidir. Büyük Kanyon teknoloji yeniliği, spor gibi cazibe merkezleriyle ünlüdür ve ünlü filmler, televizyon şovları ve müzik sayesinde küresel kültür üzerinde büyük bir etkisi vardır.

Ancak, Amerika Birleşik Devletleri’nin birkaç farklı isimle anıldığını biliyor muydunuz? Bu tanınabilir isimlerden bazıları Amerika Birleşik Devletleri, ABD, ABD ve Amerika’dır. Neyse ki, bu isimlerin tümü uygun kabul edilir.

ABD’nin Ünlü Filmlerde Öne Çıkan Birçok Oteli Var

Ünlü filmlerde geçen otellerin koridorlarında dolaşmanın nasıl bir şey olduğunu hiç merak ettiniz mi? Peki Amerika’da bunu deneyimleyebilirsiniz! Birçok film, sahnelerini çekmek için gerçek otelleri ve tatil köylerini kullanır ve bu, onları ziyaret edebileceğimiz ve hatta geceleyebileceğimiz anlamına gelir.

Miami, Florida’daki The Fontainebleau’daki havuzda yüzün ve Scarface sahnelerini yeniden yaşayın. Ya da New York, NY’de The Great Gatsby’den sahnelerin çekildiği The Plaza otelinin koridorlarında yürümekten keyif alırsınız. Plaza aynı zamanda Evde Tek Başına 2: Lost in New York, Sleepless in Seattle ve diğer birçok filmde de yer alıyor.

Ülkenin Başkentinde Birçok Farklı Müze Vardır

Washington, DC, Amerika’nın başkenti, Amerikan tarihi ve kültürünün kalbidir. Birçok ücretsiz müze de dahil olmak üzere Washington DC’de görülecek çok fazla çok şey var. Smithsonian Enstitüsü müzeleri mutlaka ziyaret edilmeli ve birçoğu National Mall’da bulunuyor.

Aslında, 20 Smithsonian Enstitüsü Müzesinden 11’i, Ulusal Doğa Tarihi Müzesi, Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi, Ulusal Afrika Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi ve diğerleri de dahil olmak üzere Washington’da bulunmaktadır.

Amerika’da Harika Manzaralar Vardır

Amerika, büyük şehirlerinin koşuşturmacasıyla ünlü olsa da, bu güzel ülke aynı zamanda nefes kesici pitoresk manzaralar sunuyor. Daha önce de belirtildiği gibi, Büyük Kanyonlar pitoresk manzaralar söz konusu olduğunda en popüler turistik yerlerden biridir, ancak başkaları da vardır.

Amerika’nın en yüksek dağı olan Alaska’da bulunan Mount Mckinley’i kontrol etmeyi düşünün. Ya da belki Utah’a gidip Zion Ulusal Parkı’ndaki Zion Kanyonu manzarasını seyretmek istersiniz. Daha güzel manzaralar için Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en güzel manzaralara göz atmayı unutmayın.

Amerika’da Birçok İkonik Olmuş Yemek Vardır

Diğer ülkeler gibi Amerika da birkaç yemekle ünlüdür. Başlangıç ​​olarak, ikonik Twinkies 1930’larda James Alexander Dewar adlı bir fırıncı tarafından Illinois’de icat edildi. Efsaneye göre bu şekerli atıştırmanın adı, “Twinkle Toe Shoes” reklamını yapan bir reklam panosundan esinlenmiştir.

Mısır köpeklerinin mucidi belirsizdir, ancak 1930’ların sonlarında Amerika’da biri tarafından kesinlikle icat edilmiştir. O zamandan beri bu popüler Eyalet Fuarı yemeği, Kuzey Amerika ve ötesindeki birçok dondurucuya girdi. Diğer birkaç ikonik Amerikan yemeği, çizburger, fıstık ezmesi ve jöleli sandviçler, s’mores, barbekü kaburgaları ve daha fazlasını içerir.

Özgürlük Heykeli Bir Hediyeydi

Resmen “Dünyayı Aydınlatan Özgürlük” olarak bilinen Özgürlük Heykeli, Fransa’dan bir hediyeydi. Bu hediye, 100 yıllık Fransız-Amerikan dostluğunu kutlamak için gönderildi. Heykel Frederic Auguste Bartholdi tarafından, çerçeve ise Eyfel Kulesi’ni de tasarlayan Fransız mühendis Gustave Eiffel tarafından tasarlandı.

Özgürlük Heykeli, New York, NY’deki Özgürlük Adası’nda yer almaktadır. Meşale aydınlanmanın sembolüdür ve bize özgürlüğe giden yolu göstererek özgürlüğe giden yolu aydınlatır.

Gateway Arch ABD’deki En Yüksek Anıttır

“Batıya Açılan Kapı” olarak da bilinen Ağ Geçidi Kemeri, Missouri, St. Louis’de bir anıttır ve Mississippi Nehri’nin batı kıyısında yer alır. 630 fit yüksekliğindeki Gateway Arch, ABD’deki en uzun insan yapımı anıtın unvanını talep ediyor.

Anıt, Amerika Birleşik Devletleri’nin batıya doğru genişlemesini anıyor ve resmi olarak “Amerikan Halkına” adanmıştır. Arch, uluslararası alanda St. Louis’in bir sembolü olarak tanınmaktadır ve bu nedenle popüler bir turizm merkezidir.

En Çok Ziyaret Edilen Müze Washington’da

Uzay mekiği, astronomi veya Wright Kardeşler hakkında hiç merak ettiniz mi? Amerika’da en çok ziyaret edilen müze, Smithsonian Ulusal Hava ve Uzay Müzesi’nde bu popüler havacılık ve uzay konularını öğrenebilirsiniz. Washington DC’de bulunan bu müze, yılda yaklaşık 9 milyon ziyaretçi görüyor.

Bu müzeye giriş ÜCRETSİZDİR ve her gün 10:00-17:30 saatleri arasında açıktır. Müzenin kapalı olduğu tek gün 25 Aralık.

Alaska gezi rehberi! Alaska nasıl bir yer? Alaska hakkında bilinmesi gereken 30 bilgi!

/
1830 views
4 mins read
Alaska gezi rehberi! Alaska nasıl bir yer? Alaska hakkında bilinmesi gereken 30 bilgi!

1. Alaska, Amerika Birleşik Devletleri’nin en büyük eyaletidir ve Teksas’ın yaklaşık iki katı veya Kaliforniya’nın dört katı büyüklüğündedir. Alaska kabaca beş Avrupa ülkesi olan Almanya, Avusturya, İsviçre, İtalya ve Fransa’nın toplamı kadardır!

2. Alaska’nın başkentinin adı Juneau’dur. Eyalet başkentine sadece su veya hava yoluyla ulaşılabilir. Juneau, Alaska anakarasında yer almasına rağmen, arazi engebelidir ve başkenti başka bir şehre bağlayan hiçbir yol yoktur.

3. Juneau, uluslararası bir sınırda yer alan tek ABD başkentidir ve şehrin sınırlarının doğusunda Kanada ile sınır komşusudur. 

4. Alaska, Pasifik Okyanusu ve Arktik Okyanusu ile sınır komşusudur. Aslında Alaska, 55.000 km/34.000 mil ile herhangi bir ABD eyaletinin en uzun sahil şeridine sahiptir.

5.  Alaska-Kanada sınırı 2.475 km/1.538 mil uzunluğundadır ve ABD’nin Kanada ile olan en uzun kara sınırıdır.

6. Alaska’nın yaklaşık 700.000 kişilik bir nüfusu vardır. Alaska’daki insanların çoğunluğu eyaletin güney orta kesimlerinde yaşıyor.

Alaska – Amerika

7. Anchorage, yaklaşık 250.000 nüfusuyla Alaska’nın en kalabalık şehridir. 

8. Alaska, yüzölçümü bakımından ABD’nin en büyük iki şehrine ev sahipliği yapmaktadır. Juneau, yine Alaska’da bulunan Sitka’dan sonra, yüzölçümü bakımından ABD’nin en büyük ikinci şehridir. Sitka’nın sadece yaklaşık 9.000 nüfusu var!

9. Alaska topraklarının yaklaşık yüzde beşi buzullarla kaplıdır. Alaska’da dünyanın herhangi bir yerinden daha fazla buz sahası ve buzul var.

10. Alaska, Pasifik Ateş Çemberi boyunca yer alır. Bu eyalette düzenli olarak depremler meydana geldiği anlamına gelir. Şimdiye kadar kaydedilen en güçlü on depremden üçü Alaska’da meydana geldi. Dünyadaki volkanların yaklaşık %10’u Alaska’da bulunuyor.

11.  Alaska’da bulunan Bering Buzul kompleksi, Kuzey Amerika’nın en büyük ve en uzun buzuludur.

12.  Alaska’nın en yüksek dağı Denali, “Büyük Olan” olarak adlandırılır. Eskiden McKinley Dağı olarak adlandırılan Denali Dağı, 6.190 m/20.310 ft yüksekliğindedir. Denali, ABD’deki en yüksek dağdır. Alaska, ABD’nin en yüksek 20 dağından 17’sini barındıran eyalet olduğunu biliyor muydunuz?

13. Alaska’daki en uzun nehir, Kuzey Amerika’daki en uzun üçüncü nehir olan Yukon Nehri’dir. Alaska’da 3.000’den fazla nehir var. Yukon, Alaska’yı 3.017 km/1.875 mil boyunca akar. Toplamda, Yukon nehri 3.698km / 2.298 mil uzunluğundadır.

14.  Alaska’daki en büyük göl, Iliamna Gölü’dür. Bu aynı zamanda tamamen ABD’de bulunan üçüncü en büyük göldür. Alaska’da 3 milyondan fazla göl var.

15.  Dünyanın en büyük piedmont buzulu Malaspina olarak adlandırılır, Alaska’da bulunur. Bu buzul, eyaletin arazi alanı kadar büyük, Rhode Island kadar büyük. Buz, dağlardan büyük bir lob şeklinde buzulun içine dökülür. Malaspina, Alaska’nın güney doğusunda yer almaktadır. Bu buzulun buzu 600 m/2.000 ft kalınlığa kadar! 

16.  Alaska adı,  “büyük toprak” veya “anakara” anlamına gelen Aleut kelimesi Aleyska’dan türetilmiştir .

17.  Devletin takma ad “Son Sınır”dır. Devletin sloganı ise “Kuzeyden Geleceğe” olarak ifade edilir aynı zamanda Alaska’dan “vaat diyarı” olarak bahseder.

18.  Amerika Birleşik Devletleri Alaska’yı 1867’de Rusya’dan satın aldı. “Alaska Günü” 18 Ekim’de resmi tatil olarak kutlanıyor. Alaska günü, 1867’de toprakların Rusya’dan ABD’ye transferini ifade ediyor.

19. Alaska, ABD’nin 49. eyaletidir ve 1959’da Başkan Dwight Eisenhower’ın yönetiminde eyalet statüsü kazanmıştır.

Alaska Seyahat Rehberi

20. Alaska bayrağı, sekiz altın yıldızla masmavidir. Yıldız bir takımyıldızı Büyükayı oluşturur. Büyük Ayı ve Polaris olarak adlandırılır. Bayrak tasarımı ilk olarak 1926’da 13 yaşında bir öğrenci tarafından yaratıldı. Benny Benson adlı çocuk bayrak tasarım yarışmasını kazandı.

21. Alaska’nın resmi devlet hayvanı geyiktir ve mavi renkli Alp resmi devlet çiçeğidir.

22. Yerliler en az 10.000 yıl Alaska’da yaşadılar ve taşındılar. Bugün insanların sadece yaklaşık %15’i Alaska Yerlileridir. Danimarkalı kaşif Bering, 1741’de Alaska anakarasını keşfeden ilk Avrupalı ​​oldu.

23. Bununla birlikte, yerli olmayan ilk yerleşimciler, 1784’te Three Saints Bay’de ilk yerleşimi inşa eden Rusya’dan gelen tuzakçılar ve kürk tüccarlarıydı. 

24.  1896’da Alaska’da altın keşfedildi. Altına hücum, 1890’larda bölgeye çok daha fazla yeni yerleşimci getirdi.

25.  Alaska, tüm farklı etnik gruplardan, farklı dinlerden insanlara ev sahipliği yapmaktadır. Alaskalıların %62’si Hristiyan olduklarını söylüyor. 

26.  İngilizce ve 20 Alaska Yerli dili, resmi devlet dilleri olarak kabul edilmektedir. Alaskalıların %16’dan fazlası İngilizce dışında bir dil konuşur. Central Yup’ik, Inupiaq (Inuit) ve Tlingit en çok konuşulan ana dillerdir.

27. Alaska’nın en önemli sanayi sektörü petrol ve gaz sektörüdür. Devletin gelirinin neredeyse %90’ı petrol ve gaz endüstrisinden geliyor. 

28. Kuzey Alaska’daki Prudhoe Körfezi Petrol sahası, Kuzey Amerika’nın en büyük petrol sahalarından biridir, ancak petrol rezervleri neredeyse tükenmiştir.

29. Geniş eyaletin hemen hemen tüm bölgeleri bir saat dilimi kullanmaktadır. Alaska Saat Dilimi (UTC-9:00), Pasifik Saat Dilimi’nin bir saat gerisindedir. Alaska ayrıca Mart ayının ikinci Pazar gününden Kasım ayının ilk Pazar gününe kadar daha sıcak yaz aylarında gün ışığından yararlanmak için özel saat uygularlar.

30. Alaska’da en çok ziyaret edilen turistik yerler ve görülecek yerler şunlardır:

  • Denali Ulusal Parkı – ABD’nin en yüksek dağı
  • Prens William Sound – Buzul manzarası
  • Kodiak Adası – Boz ayı manzaraları
  • Sitka Ulusal Tarihi Parkı – Geniş totem koleksiyonu
  • Fısıldayan Devlerin Valdez Yolu – Totemler

Columbia Üniversitesi’nin Osmanlı öğrencileri! ABD’ye giden ilk öğrenciler!

1477 views
5 mins read
Columbia Üniversitesi’nin Osmanlı öğrencileri! ABD'ye giden ilk öğrenciler!

II. Meşrutiyet döneminde Osmanlı’dan Avrupa ve ABD’ye hükümet anlaşmalarıyla öğrenci gönderme dönemi başlamıştı. Bu öğrencilerin önde gelen üniversitelerde çeşitli alanlarda eğitim görerek memlekete dönüp, burada uzmanlıklarını kullanmaları bekleniyordu.

Amerikan ve Osmanlı hükümetlerinin 1910’da yaptığı anlaşmaya göre de, ABD’nin önde gelen üniversitelerine her yıl belli bir sayıda öğrenci gönderilecek, bunlardan üniversite ücreti alınmayacaktı.

Hariciye Nazırı Mehmed Rifat Paşa, New York’ta bulunan Columbia Üniversitesi Rektörü Nicholas Murray Butler, o sırada Büyükelçi değişikliği olduğundan ABD’yi Osmanlı’da da temsil eden Romanya, Serbia ve Bulgaristan Büyükelçisi John Ridgely Carter tarafından bir anlaşma imzalandı. Buna göre, 1 Temmuz 1910’dan itibaren 10 sene boyunca Osmanlı Devleti ve ABD Büyükelçiliği tarafından her sene sınavla seçilecek 3 öğrencinin masrafları Columbia Üniversitesi tarafından karşılanacak, diğerlerinin masrafları da Osmanlı hükümeti tarafından ödenecekti.

Sınavı kazanan 5 öğrencinin ABD’ye gelişi

İstanbul’da düzenlenen sınav, İngilizce yazılacak “Eğitim ve Devlet” konulu bir kompozisyondan oluşmaktaydı. Hazırladıkları kompozisyon beğenilen 5 öğrenci seçildi.

Hariciye Nazırı Rifat Paşa, Rektör Butler’a bu davetlerinden dolayı teşekkür etmiş, öğrencilerin memleketlerinin dışarısına hiç çıkmadığını ve bu yüzden Amerika’daki ilk günlerinde, Osmanlı’nın New York Konsolosu ilgilense de ilk aylarında yabancılık çekebileceklerini, onları anlayacak ve yardım alabilecekleri birisinin üniversite tarafından verilmesini istemişti.

İki ülke arasındaki dostluğu da bu öğrencilerin geliştireceğini düşünülüyordu. 11 Şubat’da New York limanına gelen RMS Mauretania gemisinden inen 5 öğrenciyi, o sırada Osmanlı’nın New York Fahri Konsolosu olarak görev yapan Mohammed Alexander Russell Webb karşıladı.

Bu öğrenciler doktora yapmak üzere gelmiş olan Ahmed Emin Efendi (Tarih ve Sosyal Bilimler), Abdullah Hamid Efendi (Matematik), Nikolaki Aghmidi Efendi (Siyasi Ekonomi), Cevad Eyüb Efendi (Matematik), Ahmed Şükrü Efendi (Coğrafya ve Sosyal Bilimler) idi.

Osmanlı Kulübü’nün (Ottoman Club) Türk, Rum, Suriyeli, Yahudi ve Ermeni üyeleri

Birkaç ay sonra, 2 Kasım 1911’de Columbia Üniversitesi’nin gazetesinde şöyle bir ilan vardı: “Columbia Üniversitesi’ndeki Osmanlı öğrencilerinin, yarın Earl Hall’da bir cemiyet kurmak üzere yapılacak toplantıya katılmaları rica olunur.”

3 Kasım 1911’de “Osmanlı Kulübü” 15 üyeyle kurulmuştu. Daha önceden Columbia Üniversitesi’ne Osmanlı’dan gelmiş öğrencilerle kurulan kulübün üyeleri arasında 4 Türk, 2 Rum, 3 Suriyeli/Lübnanlı, 1 Yahudi ve 5 Ermeni bulunuyordu. Osmanlı’dan gelen başka öğrencilerin de daha sonra kulübe katılacağı yazıyordu.

Onursal Başkan olarak, Washington Sefiri Yusuf Ziya Paşa seçilmişti. Tüzüğü de o toplantıda oluşturulan kulübün kuruluş amacı “üyeleri arasında Osmanlı ruhunu geliştirmek” olarak belirlenmişti. Kulübün diğer şubelerinin Yale, Harvard ve diğer üniversitelerde de açılacağı yazılmıştı.

Düzenledikleri etkinliklerle Columbia Üniversitesi’nde oldukça aktif olan Osmanlı Kulübü, daha önce Washington Sefareti Başkâtibi olan Celal Münif Bey’in de New York Başkonsolosu olarak göreve başlamasından sonra daha da renklenmişti. Columbia’nın başlıca profesörlerini, kendi adını verdiği Pulitzer ödülleriyle tanınan Joseph John Pulitzer’in 1912’de kurduğu Columbia Üniversitesi Gazetecilik Okulu’na dekanlığına getirdiği, Osmanlı İmparatorluğu’nda doğan Talcott Williams gibi ünlü kişilerin konuşmacı olarak bulunduğu toplantılar düzenliyorlardı.

Pierre Loti, Osmanlı Kulübü’nün davetlisi

10 Ekim 1912’de ünlü Fransız deniz subayı ve yazar Pierre Loti, Osmanlı Kulübünün davetlisi olarak Columbia’ya geldi. Bu toplantıda Talcott Williams, profesörler ve Osmanlı Kulübü üyeleri tam kadro bulunuyordu. New York’a 40 yıl aradan sonra yeniden gelmiş olan Loti, öğrencilerle tanıştıktan kısa bir süre kaldıktan sonra programlarına yetişmek için ayrıldı.

Osmanlı Sefaretinin New York’ta kurduğu camiye atadığı, âlimliği ve renkli kişiliğinin yanında pek çok dil konuşan İmam Mehmet Ali’ye de Osmanlı Kulübü yine 1912’de bir ziyaret düzenledi. New York camiinin cemaati arasında, Columbia’nın Osmanlı Kulübünün öğrencileri de bulunmaktaydı.

Mart 1914’te gerçekleştirilen bir gece de oldukça renkli görüntülere sahne olmuştu. Osmanlı hikâyelerinin anlatıldığı, “Osmanlı Müziği” üzerine Columbia Profesörlerinden birisinin konuşma yaptığı, Türk kahvesi ve sigaraları sunulduğu bir gece düzenlenmişti. Gecede New York Başkonsolosu Celal Münif Bey, Talcott Williams, İstanbul Robert ve Üsküdar Kız Amerikan Koleji öğretmenleri de bulunmaktaydı.

Savaş ve Osmanlı Kulübü’ne veda…

Aynı yıl 3 Haziran’da Başkonsolos Celal Münif Bey’in de katıldığı mezuniyet töreninde 5 öğrenci doktora derecelerini almıştı. I. Dünya Savaşı’nın da patlak vermesiyle Osmanlı Kulübü de sonlandı. Öğrencilerin bir kısmı memlekete geri dönerken, bir kısmı da savaş nedeniyle birkaç yıl daha ABD’de kaldı.

Bu öğrencilerden, 1912’de John Pulitzer’in kurduğu gazetecilik okulunda da dersler alan Ahmet Emin Yalman, İstanbul’a dönüşünün ardından 1917’de Vakit gazetesini çıkardı. Yazılarından dolayı işgalci kuvvetler tarafından önce Kütahya, sonra Malta’ya sürüldü. Daha sonra Türkiye’nin gazetecilik ve siyasi hayatında da oldukça önemli bir rol oynadı.

Aynı şekilde hukuk doktora programını bitirip gazetecilik dersleri de alan Lefkoşalı Ahmet Şükrü Esmer, I. Dünya Savaşı henüz bitmemiş olduğundan, bir süre ülkeye dönememiş ve New York’ta Sada-yı Vatan (Yurdun Sesi) adlı haftalık bir gazete çıkarmıştır. Bu gazete, ABD’de Türk dilinde yayınlanan ilk gazeteydi. Gazete Osmanlı alfabesiyle basıldığı için, Arapça basım yapan bir matbaada çıkardıklarını, bazı harflerin de bu nedenle olmadığı için zorlandıklarını anlatmıştır. 1921’de ülkeye döndükten sonra Galatasaray Lisesi’ne İngilizce Öğretmeni olarak atandı, aynı zamanda Ahmed Emin Yalman’la Vakit Gazetesi yazı kadrosunda yer aldı. Kurtuluş Savaşı kazanılınca, gazeteci olarak Mudanya ve ardından Lozan Konferansı’na katıldı.

Dr. Işıl Acehan

Apollo 11 projesindeki mühendis Türk! İsmail Akbay’ın hikayesi! İsmail Akbay kimdir?

/
1530 views
7 mins read
Apollo 11 projesindeki mühendis Türk! İsmail Akbay'ın hikayesi! İsmail Akbay kimdir?

Bu sene, Apollo 11 uzay aracının Ay’a tarihi yolculuğunun ve astronot Neil Armstrong’un “insan için küçük, insanlık için dev bir adım” dediği, tarihe geçen ayda ilk insan adımının 50. Yılı kutlanıyor. Diğer yandan, İzmir’de bulunan Uzay Kampı Türkiye bu yıl 19. Yaşını kutluyor. Türkiye’ye uzayı getiren bu kampın fikir babası, NASA’nın ilk Türk mühendisi İsmail Akbay. Akbay’ın sadece başarılarla dolu geçmişi değil, aynı zamanda mütevazı kişiliği de ilham verici…

İsmail Akbay kimdir?

İsmail Akbay, 1930’da Mudanya’nın Trilye Kasabasında, orta halli bir ailenin oğlu olarak doğmuştu. Öğrenimini Haydarpaşa Lisesi’nde tamamlayan Akbay, üniversite eğitimi için ABD’ye giderek ve 1956 yılında Tennessee Üniversitesi’nden fizik mühendisi olarak mezun oldu.

Ünlü roket bilimci Dr. Wernher Von Braun, Akbay’ı Marshall Uzay Merkezi’nde Apollo Saturn V-S1C roketinin F1 motoru entegrasyon çalışmalarını sürdürecek mühendis ekibine seçmişti. Akbay, aynı zamanda Apollo-Soyuz Projesi ‘nde Saturn 1B/H-1 motor entegrasyon çalışmalarında da öncülük etti, 1963-1975 yılları arasında NASA’da yönetim kademelerinde görev yaptı.

Apollo 11’den hemen sonra Türkiye ziyareti

Akbay’ın Apollo 11 uzay aracının 16 Temmuz 1969’da uzaya fırlatılmasının ardından daha 1 ay geçmeden doğduğu kasabaya, Trilye’ye ziyareti basında da oldukça geniş yer bulmuştu. Kendisini Mudanya iskelesine taşıyan emektar Sus vapuru iskeleye yanaştığında sanki bir bayram havası yaşanıyor, annesi, babası ve akrabaları onu bağrına basarken, görmeye gelenler de “yaşa” diye coşkuyla haykırıyordu. Akbay, Trilye’de en çok özlediği barbunya balığını tutup, kızartmayı istediğini belirtiyordu.

Mudanya’da onu karşılamaya gelenlere, dört saat yaptığı vapur yolculuğundan yakınarak “bu süre içinde Apollo 11 ile dünyayı beş-on defa dolaşırdık” diye de takılmıştı.

5 vakit namaz kıldığı ve o yıl Hacca gideceği Milliyet gazetesinde yer alan Akbay, Ay’a gitmenin Kur’anda yeri olmadığı söylentilerine de, “Hakiki bir Müslüman böyle şey söylemez. Müslümanlık ilme inanan ileri en yüksek bir dindir” diye cevap vermişti.

Talât Sait Halman’ın gözünden İsmail Akbay

İsmail Akbay’ı New York’tan gelişinde tesadüf eseri o sırada Milliyet gazetesinde köşe yazıları yazmakta olan, Columbia ve Princeton Üniversitelerinde ders veren, daha sonra Türkiye’nin ilk Kültür Bakanı olacak Talât Sait Halman da vardı. “Bilgin/Vatansever/Dindar” başlığıyla kaleme aldığı yazısında Akbay’ın Türkiye’de bulunduğu bir hafta boyunca günlük gazetelerde resimlerinin, anılarının, düşüncelerinin yayınlandığından bahseden Halman, özellikle hayran kaldığı kişiliğinden bahsetmişti.

Tarihin akışını değiştiren Apollo projesinde önemli bir görev alan, genç yaşında Türkiye’de bir kahramana dönüşen Akbay’ın mütevazılığından oldukça etkilenen Talât Halman’ın kaleme aldığı yazı, bugün bile gerçek bir bilim insanının nasıl olması gerektiğine ışık tutar nitelikte. New York-Frankfurt-İstanbul yolculuğunda Akbay’la Apollo, Amerika, Türkiye, eş-dost üzerine uzun uzun sohbet eden Halman, onu şöyle anlatıyor:

“Akbay bulunmaz bir yol arkadaşı… Anlayışlı, yardımsever, şen, candan, hoş sohbet bir insan… Kendi ihtisas dalında yetki ile konuşuyor, ama ukalalığı yok. İşinin önemini biliyor elbette, ama hiç kimseye caka satmıyor.

Bir akademik paye kazanınca küçük dünyaları yaratmış gibi şişinen bazı “bilim” adamlarımızı, ufacık tefecik bir başarıyı tarihi bir olay gibi göstermeğe çalışan nice politikacılarımızı, iki alkış alınca çevresini hor görmeğe başlayan birtakım sanatçılarımızı gözümüm önüne getiriyorum da, Akbay’ın genç bir yaşta bunca başarı kazanırken yine de alçakgönüllü kalabilmesini büsbütün takdir ediyorum. Akbay, iyi bir bilginin aynı zamanda iyi bir insan olması gerektiği hakkındaki inancımı kuvvetlendiriyor.”

Avrupa ve ABD’ye yerleşmiş bazı bilim insanlarımızla ilgili hayal kırıklığını dile getiren Halman, kimisinin Türkiye’ye küsmüş olduğundan yakınıyor: “Yanına varsanız Türksünüz diye sırt çevirir size, ya da kaçıp gider. Kimisi dışarıda başarı kazanmış olmağı gözünde o kadar büyütmüştür ki, burnu Kaf dağındadır: Adam elini bin bir naz ile uzatırken, Türkiye ile ilişkisini kesmemiş olan herkesi küçümsediğini hissedersiniz. Kimisi “bilim” adamlarına hiç yakışmayan yanlış düşünce ve yorumlarla kıyasıya saldırır anavatana, ağzının payını verip hakkından gelirsiniz” diyor. Halman’ın yazısının devamı şöyle:

“İyi yetişmiş nice insanlarımız sadakat ve manevi bağlarını değiştiriyor”

“Türk” bilginleri vardır dış memleketlerde, Türkçe konuşmazlar asla, “kullanmağa fırsat bulamadığımız için unuttuk” derler. Kimisi küçümser Türkçeyi: “Türkçe çok zayıf bir dil, benim entelektüel ihtiyaçlarımı karşılamıyor.”
Manevi hayatını bile değiştiren bilim adamlarımız var yabancı ülkelerde.

İsmail Akbay ve Dr. Wernher Von Braun
Müslümanlıktan vazgeçip karısının Hıristiyan mezhebine giren bir Türk bilgini… Papaz olan bir Türk mühendisi… İyi yetişmiş nice insanlarımız uyruk değiştiriyor, din değiştiriyor, dil değiştiriyor, sadakat ve manevi bağlarını değiştiriyor. Elbette bütün bunlar, kendi bilecekleri iş. Biz sadece üzülüyoruz onlara.

Ve İsmail Akbay gibi bilim ve uygulama alanında başarı kazanıp da, Amerika’da yaşayıp çalıştığı halde anavatanla kafa ve gönül bağlarını kopartmamış olan Türklere seviniyoruz. Övünüyoruz onlarla… Akbay, tertemiz, akıcı bir Türkçe konuşuyor. Memleketine aşık… Gerçek ve aydın bir Müslüman…

Rasyonel bir düşünce sistemiyle manevi yaşantıyı birleştirmek ve geliştirmek, Akbay’a nasib olmuş. Ne yazık ki yurt içinde ve dışında nice aydınlarımız, aynı değerlerden yoksun…

“İçerde ve dışarıda enfes Türkler var. Akbay onlardan biri”

Uzay bilgini Akbay, bize güzel bir “Bilgin/Vatansever/Dindar” örneği veriyor. Hepimizde küçüklük duygusu yaratmağa ve yaşatmaya çalışan karamsar ve bozguncu adamlara Akbay’ın başarısı iyi bir cevaptır. Kötümserler “bizde adam yok” ve “bizden adam çıkmaz” diyorlar boyuna. İnanmayın. Pek çok mükemmel adam çıkıyor bizden. İçerde ve dışarıda enfes Türkler var. Akbay onlardan biri.

Kusurlarımızı görüp ayyuka çıkarıyoruz. Başarılarımızla da haklı ve bilinçli olarak övünmeliyiz. İnsan Ay’a giderken vatanını ve dinini seven gerçek bir Türk bilgini, çalışmalara kendi alın terini ve teknik uzmanlığının emeğini katmıştır.

Bu, Ay Türkler tarafından fethedildi değildir, Müslümanlığın zaferi değildir. Böyle laflar edenler palavra edebiyatı yapıyorlar. Ama hakkıyla övünmemiz gereken gerçek, Türkiye’nin İsmail Akbay gibi bir uluslar arası uzman, sağlam bir şahsiyet ve üstün bir Türk yetiştirmiş olmasıdır.

Uzay Kampı Türkiye’yi İsmail Akbay hayal etti, Kaya Tuncer yaptı

İsmail Akbay gerçekten de kendisiyle aynı yaşlarda olan Talât Halman’ın anlattığı gibi bilime sayısız katkılarının yanı sıra vatanını her zaman düşündü. Alabama’da bulunan Marshall Uzay Uçuş Merkezi’ni 10 yıl boyunca yönetti ve 1991’de NASA tarafından Üstün Hizmet Madalyasıyla onurlandırıldı. NASA’da 31 yıllık çalışma hayatı süresince elde ettiği başarılarla Amerikan uzay araştırmalarının öncüleri arasında yer aldı.

Bugün İzmir’de bulunan Uzay Kampı da onun memleketine bıraktığı bir miras. Uzay Kampı Türkiye’nin kurulmasında da fikir babalığı yapan Akbay, 1996 yılında bir toplantı sırasında İzmirli, Türk asıllı Amerikalı iş adamı Kaya Tuncer’e Ege Serbest Bölgesi’nde Uzay Kampı kurma fikrinden bahsederek buranın temellerini attı.

Uzay Kampı Türkiye’nin Haziran 2000’deki açılış törenine katılıp kampın sonraki gelişim ve ilerlemelerini takip etti.
2012’de aramızdan ayrılan merhum Kaya Tuncer’in eşi Mary TUNCER, Uzay Kampı Türkiye’nin açılışı ile ilgili şöyle söylemiş: “Kaya ve İsmail Akbay ile birlikteydim. İsmail, Kaya’ya Uzay Kampı’nı anlatıyordu. İki saat sonra Kaya ‘Sanırım yapacağım’ dedi.”

İsmail Akbay, Alabama’nın Huntsville kentindeki evinde çıkan yangında köpeğini kurtarmak için tekrar girdiği evinden sağ çıkamadı ve 73 yaşında, hem ABD, hem de Türkiye’de bilime yaptığı büyük katkıları ardında bırakarak hayata veda etti. 26 Temmuz 2003’teki zamansız vefatına kadar Uzay Kampı Türkiye’nin en büyük destekçisi oldu. Açılış gününde dünya üzerinde 7 adet uzay kampı mevcutken, bugün Amerika’da ve Türkiye’de olmak üzere dünyada yalnızca 2 adet uzay kampı bulunuyor.

Dr. Işıl Acehan

Forumusa için yazmıştır.

Bill Gates’ten 2021 yıl sonu değerlendirmeleri! Bill Gates 2021’in yıllık analiz notlarını paylaştı!

/
1081 views
34 mins read
Bill Gates'ten 2021 yıl sonu değerlendirmeleri! Bill Gates 2021'in yıllık analizi notlarını paylaştı!

Paul ve ben Microsoft’u kurarken, kişisel bilgisayarların bir gün insanların hayatında önemli bir rol oynayacağına dair bir vizyonumuz vardı. Ama ikimizin de dünyayla tek bağlantınız olacakları bir geleceği öngördüğünü sanmıyorum. Pek çok insan gibi, bu yıl da tek insan etkileşiminin ekrandan geçtiği günler oldu.

Sonuç, hayatımın en sıradışı ve zor yılı oldu. (Bunu okuyan birçok insanın aynı şeyi söyleyebileceğinden şüpheleniyorum.) COVID-19 her şeyi alt üst etmeden önce 2020’de göreli olarak kısa bir normallik dönemi yaşandı. 2021’de pandemi ilk günden itibaren hayatımızı domine etti. Görünüşü her insan için farklı olsa da, hepimiz “yeni normale” uyum sağlamak zorunda kaldık. Benim için sonuç, çoğunlukla internette geçirilen bir yıl oldu.

Yüz yüze herhangi bir sosyal etkileşim olmadan uzun zamanlarım oldu. Toplantılar arasında ara versem, farklı bir şey görmek için bahçemde dolaşırım. İşten sonra, arkadaşlarımla çevrimiçi olarak briç oynar ya da görüntülü sohbet yoluyla onlarla takılırdım. Aşı olduktan sonra, bazı küçük yüz yüze buluşmalar yapmaya başladım, ancak sosyal hayatım hala eskisinden çok daha dijital.

Garip ve kafa karıştırıcı bir deneyim oldu. Kişisel dünyam, son on iki ay boyunca hiç bu kadar küçük olmamıştı.

Aynı zamanda, bu yıl dünyamızın her zamankinden daha fazla bağlantılı olduğunu hatırlattı. 2021, aşırı hava olayları, pandeminin devam eden etkileri ve Amerika’nın Afganistan’dan çekilmesi dahil olmak üzere küresel yankı uyandıran anıtsal olaylarla doluydu. Haberlere her baktığınızda, dünyanın diğer tarafında olan bir şeyin sizi evinizde ne kadar önemli ölçüde etkileyebileceğini hatırladınız. ( Süveyş Kanalı’nda bir hafta boyunca mahsur kalan bir konteyner gemisinin dünya çapında nakliye gecikmelerine neden olduğuna bir bakın.) Büyük sorunlarla baş etmenin, insanların sınırlar ve sektörler arasında birlikte çalışmasını gerektirdiği hiç bu kadar açık olmamıştı.

İşbirliği, bu yılki çalışmalarımda sabit bir tema oldu. Vakıf, zamanımın çoğunu almaya devam ediyor ve ekibimiz ve ortaklarımızın 2021’de kaydettiği inanılmaz ilerleme beni hayrete düşürüyor. Çoğu hafta, COVID yanıtımız üzerinde çalışan herkesle sanal bir toplantı yapıyoruz. . Her toplantı, hastalık modellemesi veya aşı dağıtımı gibi farklı bir konuya odaklanır. Grupların çözüm bulmak için birlikte nasıl çalıştığını duymak ilham verici.

COVID-19 büyük bir odak noktası olmasına rağmen, vakıf diğer alanlarda ilerleme kaydetmeye devam ediyor. ABD Programımız, öğrencilerin ve öğretmenlerin pandemi dönemi eğitiminin garip yeni dünyasında gezinmelerine yardımcı olmak için ortaklarla birlikte çalışıyor ve cinsiyet eşitliği üzerinde çalışan meslektaşlarım daha adil bir küresel iyileşme için savaşıyor. Küresel sağlık ve geliştirme ekipleri, çocuk felci, TB ve HIV gibi hastalıklardaki gelişmeleri korumanın ve çocukluk ölümlerini azaltmada ilerlemeye devam etmenin yaratıcı yollarını buldu. (Bu yılki Kaleciler Raporu , pandeminin bizi nasıl korkulduğu kadar geri bırakmadığını özetliyor.)

Olan en heyecan verici şeylerden biri, ilk sıtma aşısının DSÖ tarafından onaylanmasıydı . Sıtma, her yıl yaklaşık 650.000 insanı öldürüyor -yarısından fazlası beş yaşın altındaki çocuklar- ve düşük gelirli ülkelerde önde gelen ölüm nedenlerinden biri olmaya devam ediyor. 2001 ve 2015 yılları arasında aşının geç aşamadaki klinik gelişimini finanse ettik ve etkinliğinin nasıl optimize edileceğine ilişkin araştırmaları desteklemeye devam ettik. Bu yeni aşı, her yaşta kullanılabilecek, daha da etkili olan ve eradikasyon hedefine ulaşmamıza yardımcı olabilecek ikinci nesil aşıların ve önleyici araçların nasıl geliştirileceği konusunda bize fikir veriyor.

“Olan en heyecan verici şeylerden biri, ilk sıtma aşısının DSÖ tarafından onaylanmasıydı.”

Bu yıl ayrıca iklim çalışmamda yeni bir bölümün başladığını gördüm. Bir İklim Felaketi Nasıl Önlenir kitabımı yayınladım ve yeni temiz enerji teknolojilerini finanse etmeyi, üretmeyi ve satın almayı desteklemek için Çığır Açan Enerji Katalizörü ve Üyeleri programlarını başlattım . Çabalarımızı bu kadar önemli ölçüde genişletecek kadar kendime güvenmemin nedeni, şu anda 70’in üzerinde muhteşem şirketi desteklediğimiz Breakthrough Energy Ventures’tan gördüğüm inanılmaz ilerlemeydi .

Uzun süredir iklim ve enerji konuları üzerinde çalışıyorum, ancak bu alan son on iki aydır odak noktamın daha büyük bir parçası haline geldi. Ayrıca Alzheimer araştırması ve öğretmenler için ücretsiz eğitim kaynaklarının genişletilmesi gibi temel ve iklimle ilgili olmayan bazı alanlarda çalışmak için zaman buldum .

Üzerinde çalıştığım şeylerin yılın açık ara en ilginç kısmı olduğunu düşünmeme rağmen, birçok insanın eve daha yakın bir konuyu merak ettiğini biliyorum: boşanmam. Melinda ve ben vakfımızı birlikte yönetmeye devam ediyoruz ve yeni ve güzel bir çalışma ritmi bulduk, ancak benim için büyük bir kişisel üzüntü yılı olduğunu inkar edemem. Ne olursa olsun değişime uyum sağlamak asla kolay değildir. Sevdiklerimin, özellikle de çocuklarım, bu zorlu dönemde ne kadar dirençli olduklarından çok etkilendim.

Ailem de muhtemelen haberlerde gördüğünüzün ötesinde birçok değişiklik yaşadı. En büyük kızım Jenn bu sonbaharda evlendi ve onun düğünü benim yılımın en önemli olayıydı. En küçüğümüz Phoebe, liseden mezun oldu ve üniversiteye gitti. Oğlum Rory de okulda olduğundan, bu resmen boş bir yuva olduğum anlamına geliyor. Ev, her zaman etrafta dolaşan bir grup genç olmadan çok daha sessiz. Bugünlerde kitap okumaya veya iş yapmaya odaklanmak daha kolay olsa da onları evde görmeyi özlüyorum.

2021 benim için büyük geçişlerin yılı oldu ama yaptığım işi sevme nedenimi değiştirmedi. Sona yaklaşırken, oturup 2022’ye girerken akla gelen dört şey hakkında yazmak istedim: COVID-19 pandemisini sona erdirmeye yönelik en son ilerleme, kurumlara duyulan güvenin azalması neden bizim önümüzde duran en büyük engel olabilir? iklim görüşmesinin ilerleme kaydetme konusunda bize neler öğretebileceği ve pandeminin getirdiği hızlı dijitalleşmenin geleceğimizi nasıl şekillendireceği.

COVID-19 pandemisinin sonunun nihayet göründüğü konusunda umutluyum

Bir önceki yıl sonu yazımda, geriye dönüp 2021’in 2020’de bir gelişme olduğunu söyleyebileceğimizi düşündüğümü yazmıştım. Bunun bazı yönlerden doğru olduğunu düşünüyorum – milyarlarca insan aşılandı. COVID-19 ve dünya normale biraz daha yakın – iyileşme umduğum kadar dramatik olmadı. 2021’de 2020’de olduğundan daha fazla insan COVID’den öldü. Son on iki ay içinde sevdiği birini virüsten kaybeden milyonlarca insandan biriyseniz, kesinlikle bu yılın geçen yıldan daha iyi olduğunu düşünmüyorsunuz.

Delta varyantı ve aşı alımıyla ilgili zorluklar nedeniyle, şu ana kadar pandeminin sonuna umduğum kadar yakın değiliz. Bu kadar bulaşıcı bir varyantın ortaya çıkacağını tahmin etmemiştim ve insanları aşı yaptırmaya ve maske kullanmaya devam etmeye ikna etmenin ne kadar zor olacağını hafife almıştım.

Ben değilim uç görünürde nihayet olduğunu, olsa da, umutlu. Başka bir tahminde bulunmak aptalca olabilir, ancak pandeminin akut aşamasının 2022’de bir süre sonra sona ereceğini düşünüyorum.

Omicron varyantının ilgili olduğuna dair hiçbir soru yok. Vakfımız tarafından desteklenen GIISER adlı bir ağ da dahil olmak üzere araştırmacılar , bu konuda daha fazla bilgi edinmek için acilen çalışıyorlar ve yakında çok daha fazla bilgiye (aşıların veya önceki enfeksiyonların sizi buna karşı ne kadar iyi koruduğu gibi) sahip olacağız. Ancak bildiğimiz şey şu: Dünya, pandeminin şu ana kadarki herhangi bir noktasında olduğundan daha iyi potansiyel olarak kötü değişkenlerle mücadele etmeye hazır. Bu varyantı Delta’yı keşfetmeden önce yakaladık çünkü Güney Afrika genom dizileme yeteneklerine büyük yatırım yaptı ve gerekirse güncel aşılar oluşturmak için çok daha iyi bir konumdayız.

Ne zaman yeni bir endişe kaynağı ortaya çıksa bu endişe verici, ancak gelecek yıl bir noktada COVID-19’un çoğu yerde endemik bir hastalık haline geleceğinden hala umutluyum. Şu anda gripten yaklaşık 10 kat daha öldürücü olmasına rağmen, aşılar ve antiviraller bu sayıyı yarı yarıya veya daha fazla azaltabilir. Topluluklar yine de ara sıra salgınlar görecek, ancak çoğu vakayı halledebilecek yeni ilaçlar mevcut olacak ve hastaneler gerisini halledebilecek. Bireysel risk seviyeniz, karar verme sürecinize o kadar fazla dahil etmenize gerek kalmayacak kadar düşük olacaktır. Ofisten çalışıp çalışmamaya veya çocuklarınızın futbol maçına gitmesine veya sinemada film izlemesine izin verme konusunda karar verirken birincil olmayacak. Birkaç yıl içinde,

Şimdi bu pandeminin sonuna doğru ilerlemeye başladığımıza göre, son iki yılda neyin doğru neyin yanlış gittiğini düşünmek için çok zaman harcıyorum. Dünyanın COVID-19 müdahalesinden bir dahaki sefere daha iyi hazırlanmamızı sağlayacak önemli dersler öğrenebiliriz.

Pandemi beklenenden daha uzun sürmüş olsa da, birçok şey iyi gitti. Başlangıç ​​olarak, aşılar konusunda kaydettiğimiz ilerleme dikkat çekicidir . Dünya hiçbir zaman bir hastalık için COVID-19 için yaptığından daha hızlı bir aşı üretip dağıtmadı. Salgının ilk yılında birden fazla aşıyı bırakalım, bir aşımız olması mucizevi. Bu başarı, dünyanın boru hattında kaç adayı olduğuna bir övgüdür. Aşı geliştirme biraz şansa bağlıdır ve biz de pek çok farklı yaklaşım deneyerek bahislerimizi riskten koruduk.

Bence mRNA aşıları nihayetinde pandeminin en önemli atılımı olarak görülecek . mRNA’nın bir aşı platformu olarak çalıştığını kanıtlamak, sadece bu pandemi için değil, bir sonraki pandemi için de büyük bir oyun değiştirici oldu. Artık mRNA iyice yerleşmiş olduğuna göre, gelecekte süper hızlı güvenli ve etkili aşılar geliştirebileceğiz.

Ayrıca , ileriye dönük hastalık yanıtını bildirecek farmasötik olmayan müdahaleler (veya NPI’ler) hakkında da çok şey öğrendik . NPI’lar, maske zorunlulukları, karantina prosedürleri ve seyahat kısıtlamaları gibi şeyleri içerir. Son iki yıl bize COVID gibi bir solunum yolu hastalığına karşı farklı stratejilerin ne kadar etkili olduğunu görme fırsatı verdi. Bir dahaki sefere, dünya maskeler gibi ucuz ve kolay araçları çok daha hızlı uygulamaya hazır olacak ve hükümetler karantina gibi daha külfetli stratejileri ne zaman ve nasıl uygulayacakları konusunda daha iyi bir anlayışa sahip olacak.

Bir salgını durdurmak nihayetinde sistemlere ve hükümetlere düşen bir şey olsa da , son iki yıl bize bireylerin gerçek bir etki yaratabileceğini gösterdi . Dünyanın dört bir yanından inanılmaz insanların topluluklarını korumak için kahramanca işler yapmak için adım attığını gördük – sınıf materyallerini öğrencilerinin kapılarına bırakmak için zaman harcayan öğretmenlerden, herkesin bunu yapma fırsatına sahip olduğundan emin olmak için ev ev dolaşan sağlık çalışanlarına kadar. aşı olun. Afrika kıtasından bu kahramanlardan birkaçının profilini çıkaran ayrı bir yazı yazdım. Sen onlar hakkında okuyabilirsiniz burada .

Karışık bir çanta olan bir alan terapötiktir . Son birkaç aya kadar, tedavi cephesinde ilerleme kaydetmediğimiz için hayal kırıklığına uğradım. Remdesivir pahalı ve o kadar büyük bir etkisi olmadı. Deksametazon daha ucuzdur ve biraz yardımcı olur, ancak hastalığı erken durdurmada büyük bir göçük yapmak için yeterli değildir. Bir noktada oldukça iyimser olduğum monoklonal antikorlar, pandeminin başlarında bu kadar çok insanı kurtarmak ve kurtarmak için lojistik olarak çok karmaşıktı ve varyantlara karşı çok etkili değillerdi.

Terapötikler konusunda kendimi çok daha iyi hissetmemin nedeni, iki yeni antiviral ilaçla ilgili son haberler. 2020’de ihtiyaç duyduğumuz terapötikler bunlar. Bunlardan biri – Merck’ten molnupiravir adlı bir ilaç – geçen hafta FDA’dan yüksek risk altındaki kişiler için onay mührü aldı. Hastaneye yatırılma veya COVID-19’dan ölme şansınızı önemli ölçüde azaltır ( başlangıçta umduğumuz kadar olmasa da ), yapılması nispeten ucuzdur ve dağıtılması kolay oral bir ilaçtır.

Bu yılın başlarında, ilacın işe yaradığını bilmeden önce vakıf, maliyetleri düşürmek için molnupiravir üretim sürecini düzene sokma çabasını destekledi. Merck, jenerik üreticilerin, ilacı çok daha fazla insan için erişilebilir kılacak bu basitleştirilmiş formülasyonu yapmalarına izin veriyor. Ayrıca yakın zamanda , ilacın birçok hayat kurtaracağı düşük gelirli ülkelerde bulunmasını sağlamak için 120 milyon dolar taahhüt ettik . Keşke daha erken gelseydi.

En büyük hayal kırıklığı olarak gördüğüm alan aşı tahsisindeki adaletsizlik . Bu uzun uzun yazdığım bir konu ve fırsat buldukça konuşmaya devam edeceğim çünkü böyle olması gerekmiyordu. Dünya milyarlarca doz aşı üretmek ve dağıtmak konusunda olağanüstü bir iş çıkardı, ancak düşük gelirli ülkelerde yüksek risk altında olan çok az insan var.almaları kabul edilemez. Bu kadar çok düşük riskli insanın, daha yaşlı veya altta yatan bir tıbbi durumu olan herkese ulaşmadan önce aşılanmış olması mantıklı değil. İleriye dönük olarak, küresel aşı yapma kapasitesini genişletmek ve daha fazla ülkenin aşıları geliştirmesine, üretmesine ve onaylamasına yardımcı olmak da dahil olmak üzere, dünyanın dozları tahsis etme şeklini değiştirmeli ve üretimi daha da hızlı artırmanın yollarını bulmalıyız.

İyileştirilmesi gereken diğer bir alan ise dezenformasyonla mücadele etmenin yollarını bulmaktır . Bahsettiğim gibi, aşı talebinin Amerika Birleşik Devletleri gibi yerlerde olduğundan çok daha yüksek olacağını düşündüm. Dezenformasyonun (maalesef benim de dahil olduğum komplo teorileri dahil) insanların aşı olma istekleri üzerinde önemli bir etkisi olduğu açık. Bu, kurumlara duyulan güvensizliğe yönelik daha büyük bir eğilimin parçası ve 2022’ye girerken en çok endişe ettiğim konulardan biri.

Güvenin azalması, büyük zorluklarla başa çıkmayı zorlaştırıyor

Son zamanlarda pek çok insan bana gelecek hakkında hala iyimser olup olmadığımı soruyor. Cevap evet olsa da, iyimser olmak sorunları görmezden gelmek anlamına gelmez. Özellikle bir meydan okuma beni derinden rahatsız ediyor.

Pandemi, büyük bir yönetişim sınavı oldu. Pandemi nihayet sona erdiğinde, küresel işbirliği ve inovasyonun gücüne bir övgü olacak. Aynı zamanda, bu dönem bize kamu kurumlarına olan güvenin azalmasının somut sorunlar yarattığını ve zorluklara yanıt verme çabalarımızı nasıl zorlaştırdığını bize göstermiştir. Son birkaç yılda gördüklerime dayanarak, hükümetlerin büyük şeyler yapabilme yetenekleri konusunda hiç olmadığım kadar endişeliyim.

Bir iklim felaketinden kaçınmak veya bir sonraki pandemiyi önlemek gibi zorluklarda ilerleme kaydedeceksek, hükümetlerin harekete geçmesine ihtiyacımız var. Ancak azalan güven, etkili olmalarını zorlaştırıyor. Çalışanlarınız size güvenmiyorsa, büyük yeni girişimleri desteklemeyeceklerdir. Ve büyük bir kriz ortaya çıktığında, fırtınayı atlatmak için gerekli olan rehberliği takip etme olasılıkları daha düşüktür.

Güvendeki bu düşüş tüm dünyada yaşanıyor. 2021 Edelman Güven Endeksi , dünya genelinde endişe verici düşüşler gösteriyor. Bir kısmı anlaşılabilir: Ne zaman bir pandemi gibi gerçekten büyük bir kriz yaşasanız, insanlar suçlayacak birini ararlar. Hükümetler açık bir hedeftir.

Ancak hükümete daha az güvene yönelik bu eğilim 2020’de başlamadı. Pandemi yalnızca halihazırda olanları netleştirdi.

Peki, kim veya ne suçlanacak? Artan polarizasyonun önemli bir itici güç olduğu açıktır. Bu, özellikle Amerika Birleşik Devletleri’nde belirgindir , ancak yalnız değiliz. Amerikalılar daha fazla bölünüyor ve siyasi inançlarına daha derinden yerleşiyorlar. Sol ve sağ arasındaki boşluk, aşılması giderek zorlaşan bir uçurum haline geliyor.

Bu büyüyen bölünmenin, 24 saatlik bir haber döngüsü, manşet oluşturmayı önemli tartışmalar üzerinden ödüllendiren bir siyasi iklim ve sosyal medyanın yükselişi de dahil olmak üzere birçok nedeni var. En teknolojik olarak yönlendirildiği için özellikle ikincisini anlamakla ilgileniyorum.

Dijital iletişimin, insanların işbirliği yapmasına, iletişim halinde kalmasına ve birbirleriyle bir şeyler paylaşmasına yardımcı olmak açısından büyük faydaları vardır. Ancak sosyal medya, insanları hükümetlerinden şüphelendiren yanlış bilgilerin yayılmasında büyük rol oynadı. Sosyal medya beslemeleri o kadar kişiselleştirildi ki, profilinizle uyumlu değilse gerçek bilgileri göremezsiniz.

Hükümetlerin sosyal medyayı ne için kullanabileceğinizi ve ne için kullanamayacağınızı düzenlemesi gerektiğine inanıyorum. Amerika Birleşik Devletleri’nde, bu konu birçok ifade özgürlüğü sorusunu gündeme getirdi. Ancak gerçek şu ki, hükümetimiz zaten iletişim konusunda her türlü norma sahip.

Teslim etmeyeceğiniz bir şey vaat ederek birine iftira atamaz veya paralarını kandıramazsınız. Ağ TV şovları, çocukların izlemesi durumunda saat 22’den önce müstehcen seks sahneleri gösteremez veya belirli küfürlü bir dil kullanamaz. Bu kurallar insanları korumak için vardır. Peki hükümetimiz neden sosyal medyanın yarattığı en somut zararlardan onları korumak için yeni kurallar oluşturamadı? Bunları uygulamak kolay olmayacaktı ve hatların tam olarak nerede olması gerektiği konusunda kamuoyunda tartışmaya ihtiyacımız olacaktı, ancak bu yapılabilir ve yapılması gerçekten önemli. Yanlış bir şekilde COVID-19 aşısının sizi kısırlaştırdığını iddia eden bir videonun haber kisvesi altında geniş kitlelere yayılmasına izin verilmemelidir.

İnsanlar koridorun her iki tarafında daha fazla kutuplaştıkça, politikacılar giderek daha aşırı pozisyonlar almaya teşvik ediliyor. Geçmişte, bir devlet kurumunun çalışma şeklini beğenmediyseniz, onu düzeltmek için bir platform üzerinde çalışırdınız. Bugün, kurumları ve normları tamamen terk etme vaadiyle daha fazla insanın seçildiğini görüyoruz.

Hükümet liderleriniz size hükümete güvenmemenizi söylüyorsa, kime inanmalısınız? Bu, insanların hükümete olan güvenini yitirdiği, güvensizliklerini paylaşan politikacıları seçtiği ve ardından liderleri onlara şu anda işlettikleri kurumların ne kadar kötü olduğunu söyleyince daha da hayal kırıklığına uğradıkları bir bileşik etki yaratıyor.

Bu genellikle sorunu nasıl çözeceğimize dair fikirlerimi ortaya koyduğum yerdir. Gerçek şu ki, cevaplar bende yok. Başkalarının, özellikle de gençlerin fikirlerini araştırmaya ve okumaya devam etmeyi planlıyorum. İnternette büyüyen nesillerin internete bu kadar derinden kök salmış bir problemin nasıl çözüleceği konusunda yeni fikirlere sahip olacağını umuyorum.

“Burası genellikle sorunu nasıl çözeceğimize dair fikirlerimi ortaya koyduğum yer. Gerçek şu ki, cevaplar bende yok. Başkalarının, özellikle de gençlerin fikirlerini araştırmaya ve okumaya devam etmeyi planlıyorum.”

Mütevazı iyileştirmeler yapmak için atabileceğimiz bazı adımlar (özellikle e-yönetişim ve verilerin kamuya daha açık hale getirilmesi konusunda) olmasına rağmen, bu sorunun çözülmesi inovasyondan daha fazlasını gerektiriyor. Harika bilimsel fikirlerin yayınlanmasının ve test edilmesinin her türlü yolu vardır. Büyük siyasi fikirler için yollar o kadar net değil. Düşünce kuruluşları ve akademisyenler doğru yöne işaret edebilir, ancak günün sonunda – en azından bir demokraside – bana öyle geliyor ki, doğru liderleri seçmeniz ve onlara yeni fikirleri denemeleri için alan vermeniz gerekiyor.

İklim görüşmesinden ilerleme hakkında neler öğrenebiliriz?

Temelde kullanmayı sevdiğimiz bir söz var: İlerleme mümkündür ama kaçınılmaz değildir. Değişim, insan gruplarının bir araya gelmesi ve işleri daha iyi hale getirmeye karar vermesi nedeniyle gerçekleşir. İstediğiniz veya ihtiyaç duyduğunuz kadar hızlı olmayabilir. Ancak bunun için çabalayan yeterince zeki, düşünceli ve tutkulu insanlara sahipseniz, ilerleme eninde sonunda gelecektir.

Bunu İskoçya’nın Glasgow kentindeki COP26 iklim konferansında hatırladım. İklim sohbeti, genellikle anlaşmazlıkların engellediği bir alan olarak seçiliyor. Geçmişte, bu sorunu çözmek için ihtiyacımız olan tüm araçlara sahip olup olmadığımız konusunda pek çok tartışma vardı. Şimdi, ihtiyacımız olan şeylerin bir kısmına sahip olduğumuz, ancak hepsine sahip olmadığımız ve bir iklim felaketinden kaçınacaksak bu açığı kapatmaya öncelik vermemiz gerektiği konusunda çok daha fazla anlaşma var.

Özellikle 2015’teki son büyük COP konferansıyla karşılaştırıldığında, Glasgow’daki coşku ve yoğun katılım beni çok etkiledi. Baktığınız her yerde, dünyanın dört bir yanından liderlerin (çok sayıda hükümet yetkilisi ve CEO’su dahil) gerçek taahhütler vermeye istekli olduğunu gördünüz.

2015’e kıyasla gördüğüm en büyük değişiklik inovasyona odaklanmak oldu. Artık, 2050 yılına kadar sıfır emisyona ulaşmak için her türlü planın başında inovasyonun gelmesi gerektiğine dair geniş bir anlayış var. Özel sektör, hükümetler ve kâr amacı gütmeyen kuruluşların yanında merkezi ve gerekli bir rol oynuyor. Nakliye, madencilik ve finansal hizmetler dahil olmak üzere geçişin bir parçası olması gereken çeşitli sektörlerden liderlerin karbondan arındırma ve inovasyonu destekleme konusundaki pratik planlarından bahsetmelerini duymak cesaret vericiydi.

Konferansta, yeni yeşil teknolojilerin tüm dünyanın bunları kullanması için nasıl uygun maliyetli olması gerektiği hakkında insanlarla konuşmak için çok zaman harcadım. Bizi sıfıra indiren yenilikleri ölçeklendireceksek, sera gazı yayan şeyler ile salmayan şeyler arasındaki maliyet farkını azaltmamız gerekiyor. Bu farkı Yeşil Prim olarak adlandırıyorum ve bu farkı ele almanın herhangi bir iklim planının önemli bir parçası olması gerekiyor.

Adaptasyona bu kadar dikkat edildiğini görmek beni de heyecanlandırdı. Dünyanın en yoksullarının, özellikle de ailelerini beslemek için yetiştirdikleri gıdaya güvenen ve en fazla risk altında olan çiftçilerin iklim değişikliğine uyum sağlamasına yardımcı olmazsak, yoksullukla küresel mücadeleyi kaybedeceğiz. Dünya 2050 yılına kadar net sıfır hedefine ulaşsa bile, yine de önemli bir ısınma yaşayacağız. Bu, düşük ve orta gelirli ülkelerdeki insanlar için, daha verimli ve hava değişikliklerine dayanabilecek yeni mahsuller geliştirmek gibi, onlara yardımcı olacak adımlar atmadıkça büyük sorunlar yaratacaktır.

Kısacası, bu konferans dünyanın meşgul olduğunu ve ilerleme kaydettiğini açıkça ortaya koydu. Sonuç gibi önemli somut adımlar bir dizi oldu yeni taahhütlere için temiz teknolojilere yatırım için rehin kesim metan emisyonlarının ve bitiş ormansızlaşma on yılın sonunda ve bir yaratılması koalisyon irade yardım çiftçiler adapte olduğunu .

Bunların hiçbiri tesadüfen olmadı. Son yıllarda yapılan iyileştirmeler, aktivistlerin, seçilmiş yetkililerin, iş dünyasının liderlerinin, hayırseverlerin ve iklim değişikliğini küresel gündemin üst sıralarına taşımak için mücadele eden ilgili yurttaşların bir kanıtıdır. Hâlâ yapacak çok işimiz var – COP’ta verilen tüm taahhütler yerine getirilse bile, küresel ısınmayı 2 derecenin altında sınırlama hedefimize hala ulaşamayacağız – ve umarım dünya bu konuda kaydedilen ilerlemeyi geliştirir. Glasgow. Ancak bir iklim felaketini önlemek için gerekli ivmeye sahip olduğumuz konusunda iyimserim.

2021 bize daha dijitalleştirilmiş geleceğimizin bir önizlemesini verdi

Bu pandemi sona erdikten sonra bile, getirdiği dijitalleşmenin çoğunun burada kalacağı açık. Son iki yıl, teknolojiyi nasıl kullandığımız konusunda büyük atılımlara yol açtı, aksi takdirde yıllar, hatta on yıl veya daha uzun sürecek olan değişiklikleri hızlandırdı. İnternet üzerinden yiyecek sipariş etme veya görüntülü sohbet üzerinden toplantılar yapma gibi halihazırda var olan hizmetlerin hızlı ve yaygın bir şekilde benimsendiğini gördük. Ve önümüzdeki yıllarda buzdağının sadece görünen kısmını temsil ettiğini düşündüğüm yeni inovasyonların yaratıldığını gördük.

Dijitalleşme kalıcı olacak, ancak kullandığımız teknolojiler zamanla daha iyi olmaya devam edecek. Yazılımın yeniliği nasıl sağlayacağının henüz başındayız. Dijital araçları ne kadar çok kullanırsak, onları nasıl daha iyi hale getirebileceğimiz konusunda o kadar çok geri bildirim alırız. Pandeminin dijitalleşme üzerindeki etkisinin tam kapsamını anlamak en az on yıl alacak, ancak üç alanda büyük değişiklikler göreceğimizi tahmin ediyorum.

Bunlardan ilki ve belki de en önemlisi ofis işleridir . Pandemi, şirketlerin iş yerinde üretkenlik ve varlık hakkında nasıl düşündüklerini kökten değiştirdi. Beyin fırtınası, ekip toplantıları, koridordaki gündelik konuşmalar gibi bir zamanlar ayrı olan çalışma alanları arasındaki sınırlar çöküyor. Ofis kültürü için gerekli olduğunu düşündüğümüz yapıların geliştiğini görmeye başlıyoruz ve bu değişiklikler önümüzdeki yıllarda işletmeler ve çalışanlar yeni kalıcı çalışma biçimlerine alıştıkça yoğunlaşacak.

Deneme potansiyeli konusunda gerçekten heyecanlıyım. Verimliliğin nasıl göründüğüne ilişkin beklentiler alt üst oldu. Bir şeyleri yeniden düşünmek ve neyin işe yarayıp neyin yaramadığını bulmak için birçok fırsat görüyorum.

“Deney potansiyeli konusunda gerçekten heyecanlıyım. Verimliliğin nasıl göründüğüne ilişkin beklentiler alt üst oldu. Bir şeyleri yeniden düşünmek ve neyin işe yarayıp neyin yaramadığını bulmak için birçok fırsat görüyorum.”

Örneğin, şirketlerin tamamen uzak durması mı, ofise tam bir dönüş planlaması mı yoksa ikisi arasında bir uzlaşma mı bulmaları gerektiği konusunda çok fazla tartışma oldu. Çoğu şirket muhtemelen hibrit yaklaşımı seçecek olsa da, bu yaklaşımın tam olarak nasıl görünebileceği konusunda oldukça fazla esneklik var. Ya çalışanlarınız kendi programlarını belirlerse? Pazartesi ve Cuma günleri ofisten çalışanlarınız var mı, yoksa trafiğin hafta sonu daha kötü olabileceğini bilerek o günlerde uzaktan çalışmalarını mı istiyorsunuz?

Şirketlerin hemen kesin kararlar almaları için bir neden göremiyorum. Pandemi sona erdiğinde ve işler daha normal olmaya başladığında, uzaktan çalışmaya A/B testi yaklaşımı benimsemek için harika bir zaman. Belki bir takımınız bir konfigürasyonu deneyebilirken, farklı bir takım diğerini deneyebilir, böylece sonuçları karşılaştırabilir ve herkes için doğru dengeyi bulabilirsiniz.

(Ofis işlerinden bahsettiğimi tekrar etmekte fayda var. Pandemi hemen hemen her sektörde çalışmayı kesintiye uğrattı. Ekonomide, işlerin burada anlattığımdan çok daha fazla değişmeyeceği veya farklı şekillerde değişeceği devasa sektörler var. .)

Ayrıca teknolojinin ileriye dönük uzaktan çalışma ile nasıl daha fazla kendiliğindenlik yaratabileceğiyle de gerçekten ilgileniyorum.

Ofiste olmadığın zaman kaybettiğin en büyük şey bu. Diyelim ki altı kişiyle birlikte açık bir alanda çalışıyordunuz. İstediğiniz zaman yukarı bakıp ne yaptıklarını görebilirsiniz. Konuşmak, size tavsiye vermek veya sadece iş dışı şeyler hakkında sohbet etmek için ara vermek gibi hissettiklerini anlayabilirsiniz. Birçoğumuz evden çalışmaya başladığımızda bu tür spontane etkileşim durdu – oturma odanızdaki son toplantınız hakkında bir meslektaşınızla tam olarak planlanmamış bir konuşma yapmayacaksınız. Ancak, bu deneyimi evde tekrarlamak için boru hattında birçok yenilik var.

Çok ucuz olan ikinci bir ekranınız ve onu koyabileceğiniz fiziksel bir yeriniz olsaydı, ev ofislerinizde oturan altınızın tamamının çalışmasını sağlayabilirdiniz. Herkesin ne yaptığını görmek için ekrana bakabilirsiniz (birinin gizlilik isteyip kamerayı kapatması dışında). Birisi konuşmakta özgür gibi göründüğünde, videolarına tıklayıp yakınlaştırabilir ve sohbet etmeye başlayabilirsiniz. Bu, bugün işbirliği araçlarının çalışma biçiminden kökten farklı değil ve şu anda yapmak için bant genişliğine ve yazılım gücüne sahip olduğumuz bir şey.

Sanırım yakında daha da büyük bir değişim görmeye başlayacağız. İnsanlar, sanal deneyimler yaşamanızı sağlayan yazılımın kalitesinin aynı kalacağını varsaymamalı. İnovasyonun hızlanması daha yeni başlıyor.

Önümüzdeki iki veya üç yıl içinde, çoğu sanal toplantının, muhtemelen benimle çıktığını bilsem de Hollywood Kareleri modeli olarak adlandırdığım 2B kamera görüntü ızgaralarından , dijital avatarları olan bir 3B alan olan meta veriye geçeceğini tahmin ediyorum . Hem Facebook hem de Microsoft kısa süre önce bunun için vizyonlarını açıkladılar ve bu da çoğu insana nasıl görüneceğine dair ilk görüşlerini verdi.

Buradaki fikir, sonunda avatarınızı, onlarla gerçek bir odada olma hissini çoğaltan sanal bir alanda insanlarla tanışmak için kullanacağınızdır. Bunu yapmak için, ifadelerinizi, beden dilinizi ve sesinizin kalitesini doğru bir şekilde yakalamak için VR gözlükleri ve hareket yakalama eldivenleri gibi bir şeye ihtiyacınız olacak. Çoğu insan henüz bu araçlara sahip değil ve bu da benimsemeyi biraz yavaşlatacak. (Görüntülü toplantılara hızlı geçişi mümkün kılan şeylerden biri, birçok kişinin zaten kameralı bilgisayarları veya telefonları olduğu gerçeğiydi.) Microsoft, gelecek yıl, kullanılan bir avatarı canlandırmak için web kameranızı kullanan bir geçici sürümü piyasaya sürmeyi planlıyor. mevcut 2D kurulum.

3D avatarlar üzerinde çalışan bir sürü şirket var ve yakın zamanda onların prototiplerinden bazılarını test etme fırsatım oldu. Gördüklerimden çok etkilendim. Şu anda kullandığımıza göre en büyük gelişmelerden biri, konuşmanın aslında konuşan kişinin yönünden geliyormuş gibi ses çıkardığı uzamsal sesin kullanılmasıdır. Başka bir şey deneyene kadar toplantı sesinin yalnızca bilgisayarınızın hoparlöründen gelmesinin ne kadar olağandışı olduğunun farkında değilsiniz. Hâlâ yapılacak bazı işler var, ancak teknolojinin ofiste birlikte olma deneyimini gerçekten kopyalamaya başladığı bir eşiğe yaklaşıyoruz.

Dijitalleşmenin kalıcı etkilerini göreceğimiz ikinci alan ise eğitim . Ofislerden farklı olarak, okullar, daha yaşlı lise öğrencileri için bazı sınırlı uzaktan seçenekler dışında, yalnızca yüz yüze eğitime geri dönecektir. Ancak değişecek olan şey, çocukların öğrenme şeklini geliştirmek için dijital araçları nasıl kullandığımızdır.

Yeni dijital eğitim araçlarının sınıfı dönüştürme yeteneği, elbette, çocukların evde teknolojiye erişimi olmasına bağlıdır. Pandeminin başlangıcından bu yana erişim açığı daraldı ve daralmaya devam edecek, ancak birçok çocuğun hala iyi bir bilgisayarı veya evde güvenilir, hızlı interneti yok. Erişimi genişletmenin yollarını bulmak, yeni yeniliklerin geliştirilmesi kadar önemlidir.

Pandemi, okulların kapalı olduğu dönemlerde öğrencilere ödev vermek için daha fazla öğretmenin dijital araçlara güvenmek zorunda kalması nedeniyle dinamik müfredatın geliştirilmesini hızlandırdı. Müfredatın talep arttıkça daha duyarlı hale geldiğini ve önümüzdeki yıllarda sadece öğrencilerin ve öğretmenlerin bireysel ihtiyaçlarına daha uygun hale geleceğini görmeye başlıyoruz. Amaç, bu yeni araçların sınıf öğrenimini değiştirmekten ziyade tamamlamasıdır. (Son iki yılın netleştirdiği bir şey varsa, o da birçok çocuğun, özellikle de daha genç olanların, tüm gün ekran başında oturup ders çalışmakta pek başarılı olmadığıdır.)

Öğrenciyseniz, ödevinizi çevrimiçi yaparken yazılımdan geri bildirim alabileceksiniz. İçerik sizin için daha etkileşimli ve kişisel hale getirilecek, biraz daha fazla yardıma ihtiyacınız olan alanlara odaklanmanıza yardımcı olurken, size daha rahat çözebileceğiniz sorunları sunarak kendinize olan güveninizi artıracaktır.

Eğer bir öğretmenseniz, öğrencilerinizin nasıl çalıştığına dair daha derin bir anlayış kazanacaksınız. Basit bir düğme tıklaması, X öğrencisinin belirli bir soru türü için daha fazla yardıma ihtiyacı olabileceğini gösterirken, Y öğrencisinin daha gelişmiş bir okuma ödevi almaya hazır olduğunu söyler.

Vakıf, yıllardır bunun gibi yenilikçi araçlar üzerinde çalışıyor ve pandemiye yanıt olarak son iki yılda bu kadar ilerleme kaydedildiğini görmek harika.

İleriye dönük en büyük sıçramalardan bazıları matematik müfredatında olmuştur. Pek çok çocuk, matematikte iyi olmadığına dair bir öz imaj geliştirir. Mevcut beceri düzeyleri için belki de çok zor olan problem setleriyle mücadele ederler ve sınıflar daha gelişmiş hale geldikçe asla yetişemezler. Bu, teknolojiyle çözebileceğimize dair iyimser olduğum büyük bir problem.

Vakıf, çocukların matematik becerilerine daha fazla güvenmelerine yardımcı olan yeni müfredat üzerinde ortaklarla birlikte çalışıyor. Bu çalışma için o kadar heyecanlıyım ki – ve onun hakkında söyleyecek çok şeyim var – en umut verici örneklerden bazılarını detaylandıran ayrı bir yazı yazdım. Burada okuyabilirsiniz .

Dijitalleşmenin kalıcı olacağı son alan sağlık hizmetleridir . Telesağlık yeni değil, ancak pandemi sırasındaki popülaritesi öyleydi. Son iki yılda, yüz yüze bakım yerine sanal randevuları tercih eden daha fazla insan gördük. Bu randevuları kolaylaştıran teknolojiler şimdiden çok daha iyi hale geliyor ve zamanla büyük gelişmeler bekliyorum.

Bazı tıp alanları çoğunlukla yüz yüze ziyaretlere geri dönmüş olsa da, sonsuza kadar değişeceğini tahmin ettiğim bir alan davranışsal sağlıktır. Sanal randevuların o kadar çok artısı var ki, yeni modelin kalıcı olduğunu düşünüyorum.

Terapistinizi görmek çok daha az zaman alır ve yalnızca dizüstü bilgisayarınızı açmanız gerektiğinde gününüze uyması daha kolaydır. Seanslar gerektiği kadar uzun veya kısa olabilir – bir doktorun ofisine gitmeniz gerekiyorsa 15 dakikalık bir seans buna değmeyebilir, ancak evden çok daha mantıklı. Ayrıca, birçok insan kendi alanlarında klinik bir ortamda olduğundan daha rahat hisseder.

Yeni araçlar da ortaya çıktıkça, diğer doktor ziyaretleri türleri de daha esnek hale gelebilir. Şu anda, yıllık fizik muayenenizin zamanı geldiğinde, muhtemelen hayati organlarınızı ve kanınızı aldırmak için doktorunuzun ofisine gitmeniz gerekiyor. Peki ya evinizde doktorunuzun kan basıncınızı ölçmek için uzaktan kontrol edebileceği bir cihazınız olsaydı? Ya nasıl uyuduğunuzu ve aktif kalp atış hızınızın ne olduğunu görmek için akıllı saatinizden toplanan verilere bakabilseydi? Yakınınızdaki uygun bir yerde -belki de yerel eczanenizde- sonuçları doğrudan doktorunuza gönderen kanınızı test ettirebilseydiniz ne olurdu? Ya başka bir eyalete taşınmış olsanız bile sevdiğiniz bir birinci basamak hekimini görmeye devam edebilseydiniz?

Bunların hepsi gelecekte gerçek olasılıklar ve sağlık hizmetlerini nasıl dönüştürdüklerini merak ediyorum. Teknoloji ve gizlilik sınırlarının ötesinde, dijital sağlık hizmetleri gerçekten ana akım haline gelmeden önce çözmemiz gereken düzenleyici engeller de var. Bazı eyaletler, lisanslamanın şu anda nasıl çalıştığından dolayı hastaları neredeyse farklı bir durumda görmeyi hala zorlaştırıyor.

Kulağa inanılmaz gelse de, dijitalleşmenin hayatımızı nasıl değiştireceğini yeni yeni görmeye başlıyoruz. Teknolojinin insanlar için daha fazla esneklik ve seçenek yaratması için çok fazla potansiyel var. COVID-19 salgınıyla ilgili herhangi bir şeyin olumlu olduğunu önermekten çekiniyorum. Ancak bu döneme geri dönüp baktığımızda, tarihin bunu korkunç bir yıkım ve kayıp zamanı olarak göreceğini ve aynı zamanda daha iyiye yönelik çok sayıda büyük değişikliği tetikleyeceğini düşünüyorum.

2022’de iyimser olmak için nedenler

Çalışmalarım her zaman basit bir fikir tarafından yönlendirildi: Dünya daha iyi hale gelebilir. Pandemi gibi büyük bir aksilik, ilerlemenin mümkün olduğuna inanmayı zorlaştırıyor. Yine de herkesin sağlıklı ve üretken bir yaşam sürme şansına sahip olduğu bir dünya inşa etme becerimiz konusunda hala iyimserim.

Ancak bu yetenek, bir sonraki salgını durdurup durduramayacağımıza bağlı. Son iki yılın acılarını tekrarlama lüksümüz yok. Dünyanın, COVID-19 pandemisini önleyebilecek araçlara ve sistemlere yatırım yapma şansı vardı ve biz bunu kabul etmedik. Şimdi hatalarımızdan ders alma ve bu korkunç deneyimin bir daha yaşanmaması için adımlar atma zamanı.

İyi haber şu ki, dünyanın artık bir pandemiyi durdurmanın önemli olduğuna ikna edilmesine gerek yok. Pandemi hazırlık çabalarına geniş destek göreceğimizi umuyorum ve onları savunmak için çok zaman harcamayı planlıyorum. Bu, 2022’de üzerinde çalışacağım en büyük ve en önemli şey. Şu anda, COVID-19’un son salgın olduğundan emin olmak için planımı ortaya koyan, önümüzdeki yıl çıkacak bir kitap yazıyorum. .

“İyi haber şu ki, dünyanın artık bir pandemiyi durdurmanın önemli olduğuna ikna edilmesine gerek yok. Pandemi hazırlık çabalarına geniş destek göreceğimizi umuyorum ve onları savunmak için çok zaman harcamayı planlıyorum.”

Özellikle inovasyon cephesinde, 2022’de de iyimser olmak için birçok başka neden göreceğimizi düşünüyorum. Pandemi tarafından askıya alınan Ar-Ge’nin hız kazanmasıyla çok fazla ilerleme bekliyorum.

İzlemekten en çok heyecan duyduğum şeylerden biri, islatravir adlı umut verici yeni bir HIV önleyici için yapılan klinik deneyler. Bugün, ya her gün bir hap alarak ya da “ isteğe bağlı profilaksi ” olarak adlandırılan yöntemle enfeksiyon kapma riskinizi azaltabilirsiniz . Her iki mevcut seçenek de müthiş koruma sağlasa da, ilki düzenli olarak alma yeteneğine dayanır ve ikincisi önceden planlama gerektirir.

Islatravir ayda sadece bir kez aldığınız bir haptır. Faz II denemelerinin ilk sonuçları bu yaz yayınlandı ve şu ana kadar müthişler. Faz III denemelerindeki ilerlemeyi takip etmenin yanı sıra gelecek yıl daha fazlasını görmeyi dört gözle bekliyorum. Vakfımız, 2021’in başlarında başlayan ve önümüzdeki birkaç yıl boyunca ilacın genç kadınlar için ne kadar etkili olduğunu araştıracak olan Afrika’da ilacın Faz III denemesinin finanse edilmesine yardımcı oldu.

2022’de izlenmesi gereken bir diğer alan da Alzheimer teşhisidir . Son zamanlarda bu cephede büyük ilerleme kaydedildi ve Alzheimer için ilk uygun fiyatlı, erişilebilir kan testinin gelecek yıl onaylanması için iyi bir şans var. Bu, şu anda tedavisi olmayan veya hastalığı yavaşlatmanın bir yolu olmayan hastalığı olan insanlar için henüz bir ezber bozan olmayacak olsa da, bu test, bir tedavi buluşu arayışındaki ilerlemeyi hızlandıracaktır.

Ayrıca Breakthrough Energy Ventures , Catalyst ve Fellows’un temiz enerji yeniliklerini herkes için daha erişilebilir ve uygun fiyatlı hale getirmek için çalışmalarını sürdürmeyi sabırsızlıkla bekliyorum . Birçoğu hala yıllar uzakta olan çok çeşitli alanlarda atılımlar sağlıyorlar. Yakında gerçek bir ilerleme görebileceğimiz bir alan, yeşil hidrojen yakıtlarını daha uygun hale getirmektir. Bu ileriye doğru atılmış büyük bir adım olurdu, çünkü hidrojen yakıtları uzun süreli enerji depolamayı mümkün kılacaktır ve büyük uçaklar ve endüstriyel süreçler gibi şeyleri çalıştırmak için kullanılabilir.

Yeni bir normale geçmek

Hiçbir zaman büyük bir Yeni Yıl kararı insanı olmadım. 2022 için aklımda belirli bir hedef yok (gerçi sanırım bir tane daha düşünmek için birkaç haftam daha var). Ama umut ettiğim şey, gelecek yılın bundan çok daha fazla yerleşmiş olmasıdır.

İnsan doğası gereği değişime karşı dirençlidir. İster son iki yılın büyük küresel kargaşası, ister eve daha yakın geçişler olsun, yeni yaşam biçimlerine uyum sağlamak asla kolay değildir.

Sanırım 2022, çoğumuzun pandemi sonrası yeni normale nihayet yerleştiği bir yıl olacak. Benim için bu, COVID vakaları umarım azalırken ofise biraz daha girmek anlamına gelecek. Üç çocuğumun da taşındığı ve günüm onlarla geçirecek zaman bulma üzerine yapılandırılmadığı için evde yeni bir ritim bulmak istiyorum. Blogum ve diğer kanallar aracılığıyla insanlarla etkileşim kurmak için daha fazla zaman harcamayı dört gözle bekliyorum. YouTube’da ve Wondrium gibi abonelik hizmetlerinde çok sayıda eğitici video izleme gibi COVID döneminden kalma alışkanlığımı sürdürmek istiyorum çünkü bunlar belirsiz konular hakkında bilgi edinmenin gerçekten harika bir yolu. (Artık cam yapımı, kuş gözlemciliği ve Amerikan Samoası tarihi hakkında beklediğimden daha çok şey biliyorum.)

Umarım siz ve sevdikleriniz de yeni rutinler oluşturmanın bir yolunu bulursunuz. Pandeminin, tam olarak anlaşılması yıllar alacak ve korkutucu hissettirebilecek devasa, kalıcı değişiklikler yaratacağına hiç şüphe yok. En sevdiğim yazarlardan biri olan Yuval Noah Harari bir keresinde şöyle yazmıştı: “İnsanlar genellikle bilinmeyenden korktukları için değişimden korkarlar. Ama tarihin en büyük sabiti her şeyin değişmesidir.”

Dünya daha önce büyük aksaklıklara uyum sağladı ve bunu tekrar yapacağız. Bu arada, size çok mutlu bir tatil sezonu diliyorum.

Bill Gates

ABD kültürüne dair kısa bilgiler! Amerika’yı tanımlayan 20 kültürel bilgi!

//
2151 views
6 mins read
ABD kültürüne dair kısa bilgiler! Amerika'yı tanımlayan 20 kültürel bilgi!

1. ABD, 50 eyalet, bir federal bölge (District of Columbia) ve 14 bölgeden oluşan Kuzey Amerika kıtasında yer alan bir ülkedir. On dört bölgeden beşinde yerleşim vardır: Porto Riko, Guam, Kuzey Mariana Adaları, ABD Virjin Adaları ve Amerikan Samoası. Porto Riko en büyük ve en kalabalık bölgedir.

2.  ABD’nin ulusal bayrağı  13 çizgilidir ve mavi arka plan üzerinde 50 adet beyaz yıldız vardır. 13 çizgi, 1776’da Büyük Britanya krallığından bağımsızlık ilan eden 13 İngiliz kolonisini ve 50 yıldız, 50 ABD eyaletini ifade eder.

3.  Amerika’nın sloganı “Biz Tanrıya Güveniriz” demektir.

4.  Amerika milli marşının sözleri 1814 yılında Francis Scott Key tarafından kaleme alınan bir şiir dayanmaktadır.

5. ABD’nin bilinmeyen ulusal sembolleri şunlardır:

Ulusal hayvan: Amerikan Bizonu

Ulusal ağaç: Meşe Ağacı

Ulusal kuş: Kel Kartal

Ulusal Çiçek: Gül

6. ABD’nin başkenti Washington DC yani DC District of Columbia kısaltmasıdır. Washington DC’nin yaklaşık 7,5 milyon nüfusu bulunuyor. (Dikkat: Washington aynı zamanda kuzeybatı ABD’deki bir ABD eyaletinin adıdır. Washington Eyaletinin başkenti Olympia’dır.)

7. ABD, Kanada ve Meksika ile kara sınırlarını paylaşıyor. Kanada ile paylaşılan sınır, dünyanın en uzun uluslararası sınırıdır. 8.891 km / 5.525 mil uzunluğundadır. ABD’nin Meksika ile olan diğer uluslararası sınırı 3.145 km/ 1.954 mil uzunluğundadır. ABD, Doğu Kıyısı boyunca Atlantik Okyanusu ve Batı Kıyısı boyunca Pasifik Okyanusu ile sınır komşusudur.

8.  ABD, dünyanın üçüncü büyük ülkesidir. ABD, Rusya veya Kanada’dan daha küçüktür, ancak tüm bölgelerin yanı sıra kıyı ve karasuları dahil edildiğinde Çin’den daha büyüktür.

ABD kültürüne dair kısa bilgiler! Amerika’yı tanımlayan 20 kültürel bilgi!

9. ABD, Çin ve Hindistan’dan sonra dünyanın en kalabalık üçüncü ülkesidir. ABD 332 milyon nüfusa ev sahipliği yapıyor. Tüm Amerikalıların neredeyse %40’ı Doğu Kıyısı eyaletlerinde yakın yaşarken, yaklaşık %16’sı Batı Kıyısı eyaletlerinde yaşıyor. Nüfusun %83’ü şehirlerde yaşıyor.

10. ABD’nin en büyük şehri New York’tur. Yaklaşık 8,4 milyon nüfusuyla New York ABD’nin en büyük şehri olarak kabul edilmektedir.

ABD’deki diğer büyük şehirler şunlardır:

Los Angeles: 3.9 milyon nüfuslu

Chicago: 2,7 milyon nüfuslu

Brooklyn: 2,3 milyon nüfuslu

Houston: 2,3 milyon nüfuslu

11. ABD’nin en kalabalık eyaleti, yaklaşık 40 milyon nüfusuyla Kaliforniya’dır. ABD’nin en az nüfuslu eyaleti ise yaklaşık 580.000 nüfuslu Wyoming’dir.

12. Yüzölçümü bakımından ABD’nin en büyük eyaleti ise Alaska’dır. Alaska, Teksas’ın iki katından ve Kaliforniya’nın ise dört katından biraz daha büyük bir toprak parçasıdır. Küresel ölçekte Alaska, kabaca Almanya, Avusturya, İsviçre, İtalya ve Fransa’nın gibi bütün ülkelerin toplamı kadardır! Amerika Birleşik Devletleri’nin en küçük eyaleti ise Rhode Island’dır ve Lüksemburg’un yaklaşık 1,5 katı büyüklüğündedir.

13.  ABD bazı bilinmeyen Coğrafi üstünlük ve farklılıkları

ABD’nin en yüksek dağı:

Eskiden McKinley Dağı olarak adlandırılan Denali Dağı, 6.190 m/ 20.310 ft yüksekliğindedir ve Alaska’da bulunur.

ABD’nin en uzun nehri: 

3.767 km/ 2.341 mil ile Missouri Nehri en uzun nehirdir. Missouri Nehri, ABD’nin yedi eyaletinden geçmektedir. Bu eyaletler ise şu şekildedir: Montana, Kuzey Dakota, Güney Dakota, Nebraska, Iowa, Kansas ve Missouri! Bu nehir bir diğer ABD nehri olan Mississippi Nehri ile birlikte dünyanın en büyük nehir sistemlerinden birini oluşturur.

ABD’deki en sıcak yer:

Amerika’da en sıcak yer Ölüm Vadisi’dir. Ölüm Vadisi’ndeki Badwater Havzası,  86 m/282 ft yüksekliğiyle Kuzey Amerika kıtasındaki en alçak noktadır. İnsanları öldürecek kadar sıcaktır..

ABD’nin en büyük gölü:

Amerika’nın en büyük gölü Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından paylaşılan Superior Gölü’dür. Superior Gölü, aynı zamanda, bölgelere göre dünyanın en büyük tatlı su gölü olarak kabul edilir.

ABD’deki en yüksek şelaleler:

Washington Eyaletindeki Colonial Creek Şelaleleri, 783 m/ 2.568 ft. yüksekliğiyle ABD kıtasındaki en yüksek şelalelerdir. Bununla birlikte, Hawaii’deki Oloupena Şelaleleri, gayri resmi olarak 900 m / 2.952 ft’lik bir düşüşle Kuzey Amerika’nın en yüksek şelaleleri olarak adlandırılmaktadır.

14 . Amerika Birleşik Devletleri’nin ulusal bayramı olan Bağımsızlık Günü 4 Temmuz’da kutlanmaktadır. Bu ulusal bayram resmi tatildi ve 1776’daki Bağımsızlık Bildirgesi’ni anılarak 1941’den beri federal bir tatil olarak kutlanıyor.

15. Kızılderili MÖ 15.000 yıllarında Amerika kıtasına yerleşti. Viking kaşifi Leif Eriksson, MS 1000 civarında Kuzey Amerika kıtasına ulaştı. Avrupa sömürgeciliği, 1492’de kaşif Christopher Colombus’un gelişiyle başladı. İngilizlerin Amerika’daki ilk kalıcı yerleşimi ise Virginia Kolonisi’ndeki Jamestown’dır ve burasının tarihi 1607’ye kadar uzanıyor. İngiliz Hacıları ise 1620’de Mayflower gemisi ile geldi ve Plymouth Kolonisi’ni Amerika’da kurdular.

İlk Şükran Günü, 1621 yılında kutlandı. İngiliz Hacılar ve yerliler bir yemeği paylaşmak için bir araya gelmesiyle ve şükran günü ilk defa kutlanmış oldu.

1626’da, bugünkü adı Manhattan olan New Amsterdam ve Hudson Nehri boyunca yer alan diğer Amerika yerleşimleri Hollandalı yerleşimciler tarafından New Netherland olarak adlandırdıkları bu yeni bölgede kuruldu. 17. ve 18. yüzyıllarda İngiltere, kıtanın Doğu Kıyısı boyunca on üç koloni kurmaya başladı.

ABD’nin asıl kuruluşu ise 4 Temmuz 1776’da on üç İngiliz kolonisinin Britanya krallığından ayrılarak Bağımsızlık Bildirgesi’ni imzalaması ile gerçekleşti.

16. ABD’nin ilk başkanı George Washington’dur. George Washington 1789’da seçildi. Amerika’da başkanlık seçimleri 1792’den beri dört yılda bir yapılmaktadır. 1942 doğumlu Joe Biden, ABD’nin 46. Başkanı olarak şu an görevdedir.

17. ABD, tüm farklı etnik gruplara, farklı dinlere ve farklı ana dillere sahip insanlara ev sahipliği yapmaktadır. ABD’deki tüm Amerikalıların yaklaşık %67’si Hristiyandır. ABD, birçok farklı etnik gruptan insana ev sahipliği yapmaktadır.

ABD’deki Diller ise şu şekilde sınıflandırılabilir. İngilizce, ABD’nin en yaygın kullanılan dilidir, ancak ülkede 300’den fazla dil konuşulmaktadır. Amerikalıların %78’i sadece İngilizce konuştuklarını söylüyor. Yaklaşık %13’ü ağırlıklı olarak İspanyolca konuşmaktadır. Ülkede resmi dil yoktur, ancak İngilizce tüm eyaletlerde resmi dildir.  Amerikan İngilizcesinde İngiliz İngilizcesinden farklı bazı kelimeler vardır.

18. ABD ekonomisi dünyanın en gelişmiş ekonomisidir. ABD, çok çeşitli endüstrilere ev sahipliği yapmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri Çin’den sonra dünyanın en büyük ikinci sanayi üretimine sahiptir. Amerika endüstrileri başlıca şunları alanlarda gelişmiştir: petrol, çelik, motorlu taşıtlar, havacılık, kimyasallar, gıda üretimi ve telekomünikasyon. Başlıca tarım ürünleri buğday, mısır, sığır eti, domuz eti ve kereste ürünleridir. Kanada, Çin, Meksika, Japonya ve Almanya ABD’nin en büyük ticaret ortaklarıdır.

19. Amerikan parasına kısaca ABD doları denir. Amerikan para birimi ülkenin standart para birimi olarak 1792 yılında tanıtıldı. Şu anda mevcut olan ABD banknotları 1 ABD Doları ile 100 ABD Doları arasında değişen değerdedir.

Amerikan banknotlarının her birinin ön yüzünde ABD’nin kurucu babalarından biri, arka yüzünde ise ünlü bir simge yer alıyor. Halen dolaşımda olan ve geçerli olan ve koleksiyoncuların çok rağbet gösterdiği 500 ABD Doları ile 10.000 ABD Doları arasında değere sahip banknotlar olduğunu biliniyor.

Amerikan merkez bankacılığı sistemi olan Federal Rezerv Sistemi, 1912’de kuruldu ve Washington DC’de bulunuyor. Mayıs 2020’de ABD’de 41 milyon işsiz olduğu tahmin ediliyor. ABD’de işsizlik oranları %14,7 seviyesinde, bu rakam Covid-19 krizi nedeniyle önemli ölçüde artmıştır.

Amerika kıtasında çok farklı saat dilimleri vardır. Kıta oldukça büyük olduğu için zaman farkı çok fazladır. ABD beşten fazla zaman dilimini kapsıyor. Hawaii, Porto Riko ve çeşitli adalar için ek zaman dilimleri vardır.

20. ABD’de en çok ziyaret edilen ve tüm dünyada bilinen ve tanınan turistik yerler ve görülecek şunlardır:

New York’ta Empire State Binası

Washington DC’deki Lincoln Anıtı

California’daki Golden Gate Köprüsü

Güney Dakota’daki Rushmore Dağı

Amerika Birleşik Devletleri hakkında sizi şaşırtacak ilginç bilgiler!

/
1538 views
5 mins read
Amerika Birleşik Devletleri hakkında sizi şaşırtacak ilginç bilgiler!

Amerika Birleşik Devletleri büyüleyici bir yer. İnsanları kadar çeşitli manzaraları ve en iyi ve en kötü bazılarıyla dolu canlı bir tarihi ile ülke sıkıcı olmaktan uzaktır. Özgürlükler diyarı hakkında ne biliyorsun? İşte şimdi listenize ekleyebileceğiniz ABD hakkında ilginç gerçekler.

Ülkenin Resmi Bir Dili Yok

Birçoğu İngilizce ve hatta İspanyolca’nın ABD’nin resmi dilleri olduğunu söyleyebilir, ancak ülkede aslında hiçbiri yoktur. Kayıtlar, Kurucu Babaların buna ihtiyaç duymadığını gösteriyor. Konfederasyon zamanında İngilizce baskındı ve bu nedenle özel bir korumaya ihtiyacı yoktu. Buna ek olarak, başka diller de yaygın olarak konuşuluyordu ve kimseyi gücendirme riskini almaya gerek yoktu.

İnternetin Merkezi ABD’dir

Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’nden JCR Licklider, 1960’larda bilgisayarlardan oluşan bir “galaksiler arası ağ” fikrini popüler hale getirdi. Bundan sonra ARPANET, İleri Araştırma Projeleri geldi. Agency Network, internet için ilk kullanılabilir prototip.Son olarak, 1990’da MIT’den Tim Berners-Lee, aslında internetin kendisi değil, internete erişmenin en yaygın yolu olan World Wide Web’i icat etti. tarih (veya daha doğrusu gelecek) ve her şey ABD’de başladı.

ABD Dünyanın En Büyük GSYİH’sine Sahip

ABD, dünyanın en zengin ülkelerinden bahsederken her zaman dünyanın bir numarası değildir. Bunun nedeni, ülkelerin kişi başına düşen GSYİH’lerine göre sıralanabilmesidir, bu nedenle bir ülkenin zenginliği, nüfusuna bölünür. Bununla birlikte, saf üretim gücü söz konusu olduğunda ve özellikle gayri safi yurtiçi hasıla ile ilgili olarak, ABD ilk sırada gelir.

Nevada’nın Neredeyse Tamamı Hükümete Aittir

Kim biliyordu? Birisi, kesinlikle, ama biz değil, en azından bu makaleyi araştırmadan önce. Nevada Eyaleti , tamamı ABD federal hükümetinin sahibi olduğu ve yönettiği korunan vahşi yaşam alanları, ormanlar, milli parklar ve anıtlarla doludur. Özellikle, ABD hükümetine ait sınıflandırılmış bir arazi parçası olan Alan 51, Nevada’dadır. Hükümetin sahip olduğu o kadar çok şey var ki, inanabiliyorsanız, tüm eyaletin yaklaşık %80’ine tekabül ediyor.

Her Gün 100 Dönüm Pizza Tüketiliyor

Amerikalılar pizzalarını çok seviyorlar ! Washington Post’a göre, ABD’dekiler onu o kadar çok seviyorlar ki, sınırları içinde her gün bu sevilen peynirden yaklaşık 100 dönüm yeniyor. Aslında, anketler Amerikalıların Amerikan yemeklerinin temelini oluşturan hamburger yerine pizzayı tercih etme eğiliminde olduğunu gösteriyor.

Başkent Aslen New York’tu

1790’da Washington DC, tüm siyasi eylemin olduğu yer değildi. New York, George Washington ülkenin ünlü ilk başkanı olduğunda aslında ülkenin başkentiydi. Virginia ve Maryland arasında yer alan Washington, DC, Hazine Bakanı Alexander Hamilton ve Dışişleri Bakanı Thomas Jefferson arasındaki bir toplantının ardından 1790’da başkent olarak kuruldu. Hamilton, başkentin konumu için bir Virginian olan Jefferson’u kabul etti ve buna karşılık Jefferson, Hamilton’un federal hükümetin Devrim Savaşı’ndan sonra eyaletlerin borcunu alması önerisini kabul etti – bir karşılık.

ABD, Dünya Enerjisinin Yaklaşık %17’Sini Kullanır

Amerikalılar pizzaya ek olarak elektriği de severler. ABD Enerji Bilgi İdaresi’ne göre 2017’de ülke yaklaşık 98 katrilyon İngiliz ısı birimi (Btu) enerji kullandı ve bu açıkçası çok fazla.

Amerikalıların %10’Dan Fazlası McDonald’s’ta Çalışmıştır

İyi ki varsın Mickey D’ler. Sevin ya da sevmeyin, ünlü fast food restoranı ABD’de büyük bir işverendir. 8 Amerikalıdan 1’inin tarihin bir noktasında mega restoran için çalıştığı tahmin ediliyor. Raporlar, bunun komşunuzun çocuklarından Jeff Bezos’a ve hatta Pink’e kadar herkesi kapsadığını gösteriyor.

Alaska En Uzun Sahil Şeridine Sahiptir

Alaska, yaklaşık 6.640 mil (10.686 km) uzanan şaşırtıcı derecede uzun bir sahil şeridine sahiptir. Bunun, diğer 49 eyaletin toplam kıyı şeridinden daha uzun olduğu söyleniyor. Ülkenin toplam kıyı şeridi 12.383 mil (19.928 km).

Köleler Beyaz Saray’ın Inşasına Yardım Etti

Avrupa’daki işçilere 1792’de Washington DC’yi ABD’nin ulusal başkenti olarak inşa etmeleri için çağrı yapıldığında, bunu yapmak için yeterli sayıda insan öne çıkmadı. Ve böylece, yetkililer işlerini halletmek için köleleştirilmiş ve özgür Afrikalı Amerikalılara (maliyet göz önüne alındığında muhtemelen çoğunlukla köleleştirilmiş insanlara rağmen) döndüler. Bu adamlar Beyaz Saray’ı ve diğer çeşitli erken dönem ABD hükümet binalarını inşa ettiler. Ne de olsa Hürler Ülkesi sadece bazıları için özgürdü. Bununla birlikte, tüm gruplardaki birçok kişi cesurdu.

Artık New York’ta 50 ABD Eyaletinin 40’Indan Daha Fazla İnsan Yaşıyor

NYC’nin meşgul görünmesine şaşmamalı! ABD’de yaşayan 38 kişiden yaklaşık 1’i New York’u evi olarak adlandırıyor ve bu da onu ulusun en kalabalık şehri yapıyor. Nüfus yoğunluğu, mil kareye 27.000 kişiyi düşüren bir çene ve New York’ta her 4.5 dakikada bir doğum var.

Superior Gölü’ndeki Su Tüm Amerika’yı Kaplayabilir

Superior Gölü, Kanada ve ABD arasındaki sınırı aşıyor ve tüm suyunu yayarsanız, bu göl aslında tüm Kuzey ve Güney Amerika kıtalarını yaklaşık 1 fit derinliğinde büyük bir su birikintisi içinde kaplar. Umarım hayat asla buna gelmez, tabii bizim ve balıkların hatırı için. Superior Gölü ayrıca dünyanın tatlı suyunun %10’unu barındırıyor.

Tekboynuzları Avlamak Mı? Michigan’daki Bir Üniversitede Lisans Alabilirsiniz

Pekala, eğer gerçekten peşinden gitmek istiyorsan, hayalinin peşinden gitmene kim engel olacak? Tek boynuzlu atları avlamak her zaman yapmak istediğin bir şeyse, git onları kaplan al. Michigan’daki Lake Superior State Üniversitesi, ilgili tarafların, isterlerse bu tek boynuzlu harikaları avlamak için bir lisans almalarına izin verir. Resmi izin Lake Superior Eyalet Üniversitesi Tek Boynuzlu At Avcıları Doğal Tekboynuzlar Bölümü tarafından verilir. “Arayanlar” olarak adlandırılanlar, tuhaf yıllarda güneydoğu kenarı kapalı olmasına rağmen Dünya’da, ayda (ancak yalnızca keşfedilmemiş bölgelerde) ve Samanyolu’nda avlanabilirler. Ayda bir tek boynuzlu at sınırlayın.

Alabama’daki Bir Mağaza, Yalnızca Havayollarına Ait Sahipsiz Bagajları Satıyor

Bagajınızı mı kaybettiniz? Alabama’ya bir bilet alın. Alabama, Scottsboro’daki Sahipsiz Bagaj Merkezi, ABD’de havayollarından kayıp, sahipsiz bagaj satın alıp halka geri satan tek yerdir. O spor çantası orada bir yerde olabilir.

ABD, büyüleyici ve bazen de gerçekten inanılmaz olana ev sahipliği yapıyor. Bu listedeki bazı gerçekleri zaten biliyor olsanız da, umarım hayatınıza yeni bir bakış açısı getirmiştir, ya da en azından bir iki kahkaha ve akşam yemeğinde paylaşacak bir şeyler getirmiştir.

Apple, liradaki düşüşün ardından Türkiye’de ürün fiyatlarını artırdı!

//
1616 views
1 min read
Apple, liradaki düşüşün ardından Türkiye'de App Store fiyatlarını artırdı!

Apple, Türk Lirası’ndaki düşüşün ardından birkaç gün içinde Türkiye’deki App Store’daki fiyatları artıracağını duyurdu. Şirket, 8 Aralık’ta yaptığı açıklamada, “Vergiler veya döviz kurları değiştiğinde, bazen belirli bölgelerde App Store’daki fiyatları güncellememiz ve/veya gelirlerinizi ayarlamamız gerekiyor” dedi.

Apple, Türkiye’deki App Store’da uygulama ve uygulama içi satın alma fiyatlarını “önümüzdeki birkaç gün içinde” artıracağını duyurdu.

Şirket, Apple Developer web sitesinde şunları söyledi : “Vergiler veya döviz kurları değiştiğinde, bazen belirli bölgelerde App Store’daki fiyatları güncellememiz ve/veya gelirlerinizi ayarlamamız gerekiyor.”

Türk Lirası 23 Kasım’da – en kötü ikinci gününde – yüzde 15 değer kaybettikten sonra şirket, Türkiye’deki müşterilere ürün satmayı geçici olarak durdurdu. Satışların yeniden başlamasının ardından Apple ürünlerinin fiyatlarına yüzde 25 zam yapıldı.

Liradaki düşüş, ekonomistlerin ve muhalif politikacıların pervasız olduğunu söylediği agresif parasal gevşemeden kaynaklandı. Enflasyon geçen ay %21,3 ile üç yılın en yüksek seviyesine sıçradı.

Merkez bankası, tükenen rezervlerine rağmen geçtiğimiz hafta sağlıksız dediği fiyatlar üzerinden piyasalara iki kez müdahale ederek lirayı dolar karşısında 14’ün altında tuttu.

Cumhurbaşkanı Recep Erdoğan’ın baskısıyla Eylül ayından bu yana politika faizini 400 baz puan indiren merkez bankasının bu ay politika faizini yeniden gevşetmesi bekleniyor.

8 Aralık’taki kabine toplantısının ardından konuşan Erdoğan, Türkiye’deki fiyat artışlarının açgözlülük ve ithalat fiyatlarından kaynaklandığını belirterek, “büyük suç” olarak nitelendirdiği hiçbir kurumda stokçuluğa izin vermeyeceğini de sözlerine ekledi.

ABD Ulusal Arşivleri nedir?

711 views
4 mins read
ABD Ulusal Arşivleri nedir?

John Carlin, 1995 yılının Haziran ayında ABD Ulusal Arşivleri’nin başındaki görevine başladığında, hükümet e-postalarının korunmadığını öğrendiğinde şok oldu.

On yıl arşivci olarak görev yapan Carlin, “O zamanlar e-postayı bir kayıt olarak görmediler ve ‘Arkadaşlar, ben arşivci olmayabilirim ama bunlar kayıt’ dedim” diyor. “Eylül ayına kadar bunu değiştirme sürecinden geçebildim. Arşivlere elektronik ortamda giderek daha fazla kayıt geliyor.”

Ulusal Arşivler ve Kayıtlar İdaresi (NARA), Amerika Birleşik Devletleri hükümetinin resmi kayıt tutucusudur. Elindeki kayıtlar arasında, eski başkan Donald Trump’ın 6 Ocak’ta ABD Başkentine yapılan saldırıyı soruşturan kongre komitesinin elinden uzak tutmaya çalıştığı başkanlık belgeleri ve materyalleri var .

Başkanlık kütüphaneleri Ulusal Arşivlerin bir parçasıdır ve Beyaz Saray kayıtları sonsuza kadar tutulur.

Carlin, “Sahip olunan ve korunan kayıtlar olmadan otantik tarih mümkün değildir, bu nedenle özgünlükleri yüzde 100 yedeklenir” diyor. “Hesap verebilirlik uzun bir süre devam ediyor ve Başkan da dahil olmak üzere Beyaz Saray için çalışan kişiler, kendisi sorumlu tutulabilir ve sorumlu tutulmalıdır. Ve bu kayıtlar olmadan bu yapılamaz.”

Genel olarak, ABD hükümeti tarafından işini yürütürken oluşturulan tüm materyallerin yalnızca %1-3’ü, yasal veya tarihsel nedenlerle her zaman korunacak kadar önemli kabul edilir.

“Ulusal Arşivler 15 milyar sayfadan fazla metin kaydı, 18 milyondan fazla harita, çizelge ve mimari çizim, 43 milyondan fazla görüntü, 365.000’den fazla film makarası ve 110.000’den fazla video kaseti ve milyarlarca elektronik kayıttan başka bir şey söylemez, ”diyor ajansın genel müdür yardımcısı vekili Meghan Ryan Guthorn. “Açıklığa, halkın katılımını geliştirmeye ve yüksek değerli hükümet kayıtlarına halkın erişimi yoluyla ulusumuzun demokrasisini güçlendirmeye odaklandık. Teşkilatı ulusun dosya dolabı gibi düşünmek hoşuma gidiyor.”

NARA, Washington’daki ikonik Ulusal Arşivler binası da dahil olmak üzere ülke genelinde 44 noktada varlıklarını elinde tutuyor. Eski arşivci Carlin için, en akılda kalıcı materyallerden bazıları, Başkan John F. Kennedy’nin 1963’te öldürülmesiyle ilgili olanları içeriyor.

“Yani, kelimenin tam anlamıyla, o gün Dallas’taki suikastta JFK’nin öldüğü odayı paramparça ettiler. Her şey tutuldu,” diyor Carlin. “Odadaki her şey tutuldu.”Başkan Franklin D. Roosevelt, 1934’te Ulusal Arşivleri kurdu, ancak ajansın geçmişi ulusun kuruluşundan öncesine uzanan öğelere sahip. Bağımsızlık Bildirgesi ve ABD Anayasası gibi iyi bilinen belgeler Ulusal Arşivlerdedir, ancak göçmenlerin ABD vatandaşlığını doğrulayabilen vatandaşlığa kabul kayıtları ve sıradan vatandaşların askeri kayıtları da öyle.

“Askeri personel kayıtlarını atmıyoruz. Ve çok pratik nedenlerle bir tarih belirlemiyoruz” diyor Carlin. “Askerden ayrılan herkes, gazilik ödeneğine hak kazanabilmek için onurlu bir şekilde ayrıldığını kanıtlamak zorundadır ve bu bir rekor gerektirir. Ve bu kayıt, St. Louis’deki arşivlerimizde saklanmaktadır. Ve korunması ve erişilebilir hale getirilmesi gerekiyor. ”
Halkın bu kayıtların çoğuna erişimi vardır. Bununla birlikte, bazı arşiv materyalleri, ulusal güvenlik endişeleri, bağışçı istekleri, mahkeme emirleri ve diğer yasal veya düzenleyici hükümler dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle halktan saklanmaktadır. Ulusal Arşivler halkın katılımını teşvik eder.

Ryan Guthorn, “Kayıtları korumak ve daha da önemlisi, daha da önemlisi, onlara halkın erişimini sağlamak, bir ulusun tarihini aydınlatmaya yardımcı olabilir” diyor. “Kayıtların korunması, bir ülkenin hükümetinin ve vatandaşlarının zaman içindeki faaliyetlerini belgeler. Bir ülkenin nasıl geliştiğini ve vatandaşların haklarının hükümet tarafından nasıl korunup yönetildiğini izlemenin gerçekten önemli bir yolu.”

Başkanlık tarihçisi Shannon Bow O’Brien, orijinal belgelere erişimin kritik olduğunu çünkü insanların anıları farklı olsa da gerçek kayıtların gerçek hikayeyi anlattığını söylüyor.

Austin College of Liberal Arts’taki Texas Üniversitesi’nde hükümet departmanında profesör olan O’Brien, “Bunlar bize ne yaptıklarını, ne zaman yaptıklarını, nasıl yaptıklarını, ne söylediklerini söylüyor” diyor. “Belgelere ya da arşivlerdeki kağıt izlerine bakarsanız, karar verme süreçlerini görebilir, işlerin neden bu şekilde geliştiğini görebilirsiniz.”

Halk, bir çevrimiçi katalog aracılığıyla Ulusal Arşiv varlıklarını keşfedebilir ve soruları çevrimiçi olarak yanıtlamak için uzman arşivciler hazırdır.

Bugün Carlin, ajansın işini düzgün bir şekilde yapmak için yeterli fondan yoksun kalmaya devam etmesinden endişe ediyor.

Carlin, “Ajansla, özellikle elektronik kayıtlarla çalışmak için önceden yeterli personeliniz yoksa, Ulusal Arşivlere gitmesi gereken yol boyunca hatalar ve kayıp kayıtlar olacak” diyor.

Arşivci olarak on yıllık görev süresi boyunca, Carlin Washington’daki Ulusal Arşiv binasını yenilemek için federal ve özel fonları takip etti ve genel ziyaretçi deneyimini zenginleştirme çabasının bir parçası olarak halka açık sergiler ekledi.

Carlin, Özgürlük Bildirgesi – Bağımsızlık Bildirgesi , Anayasa ve Haklar Bildirgesi’ne atıfta bulunarak, “Bütün sistemimizin temelleri tam burada” diyor . Vatandaşların oraya gidip birkaç saat geçirmek için bu fırsattan yararlanmaları ve bu ülkeyi neyin harika yaptığı ve bu ülkenin harika kalması için nelerin desteklenmesi gerektiği hakkında gerçekten çok şey öğrenmeleri inanılmaz derecede önemli ve değerli.”

ABD, Demokrasi Zirvesine Ev Sahipliği Yapacak

/
877 views
3 mins read
ABD, Demokrasi Zirvesine Ev Sahipliği Yapacak

ABD Başkanı Joe Biden, Perşembe günü dünya liderlerini, sivil toplumu ve özel sektörü “demokratik yenilenme için olumlu bir gündem belirlemek ve bugün demokrasilerin karşı karşıya olduğu en büyük tehditleri kolektif eylem yoluyla ele almak” üzere bir araya getirecek sanal bir Demokrasi Zirvesi’ne ev sahipliği yapacak. “

Cuma günü devam edecek olan zirve, Biden’ın otokratik hükümetlerin yükselişte olduğu bir zamanda dünya çapında demokrasiyi güçlendirme taahhüdünün bir parçası. Yaklaşık bir yıl içinde yüz yüze bir zirve planlanıyor, ancak üst düzey bir yönetim yetkilisi VOA’ya zirvenin Biden yönetiminin ötesinde devam etmesinin beklenmediğini söyledi.

İşte olay hakkında bildiklerimiz.

Zirvenin hedefleri demokrasiyi güçlendirmek, otoriter rejime karşı savunmak, yolsuzluğu ele almak ve insan haklarını desteklemek.

Biden yönetimine göre, liderler bu hedefler doğrultusunda “anlamlı iç reformlara yönelik belirli eylemler ve taahhütler” ilan etmeye teşvik edilecek.

Kaç katılımcının taahhütlerinin eyleme dönüşeceği belli değil. Taahhütleri yasal olarak bağlayıcı olmayacak olsa da, hükümetler onları sözde hizmetin ötesinde bir şeye dönüştürmek için seçmenlerinin desteğine ve kaynaklarına ihtiyaç duyacaklar.

Wellesley College’da Mildred Lane Kemper siyaset bilimi profesörü Stacie Goddard, “Gündeme bakarsanız, gerçekten soyut” dedi. Goddard, VOA’ya, seçim güvenliği konusunda çalışma grupları gibi daha pratik bir yaklaşım görmek istediğini söyledi.

Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’nın kıdemli üyelerinden Steven Feldstein, toplantının “[eski ABD Başkanı Donald] Trump yönetiminden oldukça önemli bir kopuş olduğunu gösteriyor, bu yüzden bu önemli. Ve Biden yönetiminin açıkladığı müteakip ‘eylem yılı’nın gerçekten kavramın kanıtı olacağını düşünüyorum.”

National Endowment for Democracy’de araştırma ve analizden sorumlu başkan yardımcısı Christopher Walker da benzer bir sese sahipti.

Kolektif aklın bu önemli demokrasi konularına seferber edilmesi ve bilinçlendirilmesi ve odaklanması, yönetim tarafından atılan çok faydalı bir adım olmuştur” dedi.

Walker, zirvenin amacının bir kısmının, ulusötesi yolsuzluk gibi konular da dahil olmak üzere hükümetler ve sivil toplum arasında işbirliğini uygulamak olduğunu söyledi.

Erken bir sonuç, daha küçük bir ülke grubu tarafından daha hedefli eylemler olabilir. Geçen hafta gazetecilere verilen brifingde, üst düzey yönetim yetkilileri, baskıcı hükümetler ve diğerleri tarafından insan haklarını ihlal etmek için kullanılabilecek teknoloji ihracatını engellemek için birlikte çalışmayı taahhüt eden ülkelerin bir listesini açıklamaya hazır olduklarını söylediler.

Yönetim, sözde “eylem yılı”nda müteakip istişareler olacağını söyledi. Biden, “kaydedilen ilerlemeyi değerlendirmek ve ortak bir yol oluşturmak” için yaklaşık bir yıl içinde yüz yüze bir zirveye ev sahipliği yapacak.

Kim geliyor?

Liberal demokrasiler, daha zayıf demokrasiler ve hatta otoriter özelliklere sahip birkaç devlet dahil olmak üzere 100’den fazla ülke davet edildi.

Demokrasi Zirvesi

Freedom House’un Demokrasi Endeksi’ne göre , davet edilen 77 ülke “özgür” veya tamamen demokratik olarak sıralanıyor; 31, “kısmen ücretsiz”; ve üç, “özgür değil.”

Feldstein VOA’ya verdiği demeçte, “Biden yönetiminin zirveyi nasıl organize etmeyi seçtiği konusunda çok büyük bir çadır var.” Freedom House tarafından “özgür değil” olarak sınıflandırılan üç davetliye işaret etti: Irak, Angola ve Demokratik Kongo Cumhuriyeti.

Konuk listesi soruları gündeme getirdi – örneğin, neden bazı ülkeler davet edildi ve diğerleri davet edilmedi. Freedom House’un endeksinde 53 puan alan Bosna-Hersek davet edilmedi, ancak 54 puanla Kosova diğer dokuz Balkan ülkesiyle birlikte davet edildi. 37 puan alan Pakistan listeye girerken, 56 puan alan Sri Lanka girmedi.

Beyaz Saray basın sekreteri Jen Psaki, VOA’ya, davetiyenin ABD’nin onay damgası anlamına gelmediğini söyledi.

“Her demokrasi devam eden bir çalışmadır. Ve bu, davet edilmeyen insanlara bir onay damgasının veya olumsuz bir damganın tersini verdiğimiz anlamına gelmez. Bu sadece – çeşitli insanları dahil etmek ve davet etmek içindir. Psaki, demokrasiyi korumak için küresel çabalarımıza hitap edebilecek bir dizi ses, ülkeler” dedi.

Feldstein, konuk listelerinin belirlenmesinde bölgesel dinamikler ve zirvenin bir ülkenin demokrasiye doğru hareketini teşvik etmek için kullanılması da dahil olmak üzere ABD’nin stratejik çıkarları gibi çeşitli faktörlerin rol oynadığını söyledi.

Yönetim de çok küçük devletleri davet ediyor. 1 milyondan az nüfusa sahip yaklaşık 30 ülke katılacak.

Biden’dan Rusya mesajı: “Ukrayna’yı işgal ederse bunun ciddi sonuçları olacaktır”

/
902 views
1 min read
Biden'dan Rusya mesajı: "Ukrayna'yı işgal ederse bunun ciddi sonuçları olacaktır"

ABD Başkanı Joe Biden, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile dün gerçekleştirdiği görüşmeye yönelik yaptığı açıklamada, “Kibarcaydı, ama çok net bir şekilde belirttim. Eğer gerçekten Ukrayna’yı işgal ederse bunun ciddi sonuçları olacak. Mesajı aldığına eminim” dedi.

ABD Başkanı Joe Biden, Missouri eyaletine yapacağı ziyaret için Beyaz Saray’dan ayrılmadan önce gazetecilere açıklamalarda bulundu. ABD Başkanı Biden, dün Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile Ukrayna’nın doğusundaki gerilimi ele aldığı görüşmeye değindi. Biden, Putin’i Moskova’nın Ukrayna’ya saldırması durumunda ciddi bir ekonomik sıkıntıyla karşı karşıya kalacağı konusunda uyardığını belirtti. Biden, dünkü görüşmede Putin’e karşı “çok açık sözlü” olduğunu söylerken, Putin’i Ukrayna’yı işgal etmesi halinde ağır bir bedel ödeyeceği konusunda uyardığını dile getirdi. Biden, “Saçma sözler yoktu. Kibarcaydı, ama çok net bir şekilde belirttim. Eğer gerçekten Ukrayna’yı işgal ederse bunun ciddi sonuçları olacak. Hiç görmediğiniz gibi ekonomik sonuçlar. Mesajı aldığına eminim” dedi.

“Ukrayna asker gönderilmesi masada değil”
Biden, gazetecilerin Rusya’yı durdurmak için Ukrayna’ya ABD askerlerinin gönderilip gönderilmeyeceği yönündeki soruya, “Bu masada değil” şeklinde yanıt verdi.

Ukrayna’nın NATO üyesi olmaması nedeniyle 5. madde kapsamında saldırı durumunda Ukrayna’ya asker gönderme zorunlulukları olmadığını vurgulayan Biden, “ABD’nin Rusya’nın Ukrayna’yı işgali konusunda tek taraflı güç kullanacağı fikri şu anda gündemde değil” ifadelerini kullandı. Biden, “Cuma gününe kadar en az 4 büyük NATO müttefikimizle Rusya’nın geleceğini tartışmak için daha yüksek düzeyde toplantılar yaptığımızı size duyurabileceğimizi umuyoruz. Rusya’nın NATO ile ilgili endişesi ve Ukrayna’nın doğusundaki tansiyonun düşürülmesiyle ilgili olarak herhangi bir uzlaşma sağlayıp sağlayamayacağımız konusunda büyük endişe var” dedi.

https://www.haberkriz.com/

1 … 57 58 59 60 61 … 224

Hakkımızda

Amerika Gazetesi, Amerika toplumu ve Türk toplumunun ortak hafızası olarak hizmet veren sivil ve gönüllü bir kuruluştur. Amerika Birleşik Devletleri özelinde haber, yayın ve tarihi/kültürel paylaşımlar yapmaktadır. Türk ve Amerikan ilişkilerini, dostluğunu, iş birliğini ve tarihsel birlikteliğini geliştirmeyi amaçlayan bağımsız bir kuruluştur.

Berkeley InstItute

Berkeley Enstitüsü, Uluslararası Politika, İstihbarat ve Ekonomik alanalrında araştırma ve raporlama yapan bağımsız bir düşünce kuruluşudur. Berkeley Enstitüsü siyaset, istihbarat ve ekonomi alanlarında araştırmalar yapmakta ve bu konularda bilimsel çalışmalar üretmektedir.

Amerika Gazetesi

Copyright 2023. All rights reserved.
Haber Oku
Astroloji
Dünyadan Haberler