ARALIK AYINDA DÜNYAYA GELEN CAZ MÜZİSYENLERİ:  “Caz müziğine isimlerini altın harflerle yazdıran, Aralık ayında dünyaya gelen caz müzisyenlerini sizlerle buluşturuyoruz.”

Jaco Pastorius

1 December, 1951 – 21 September, 1987

Jaco Pastorius, 1976’dan 1981’e kadar Weather Report üyesi olan Amerikalı bir caz basçısıydı. Pat Metheny ve Joni Mitchell ile çalıştı.

Gençliği boyunca müzik çaldı, Jerry Jemmott, James Jamerson, Paul Chambers, Harvey Brooks ve Tommy Cogbill gibi etkilerden yararlandı ve Wayne Cochran ve The C.C. Riders gibi gruplarda becerilerini geliştirdi ve şarkı yazma becerisini geliştirdi Hem grup lideri olarak hem de solist olarak albümler kaydetti. Bas gitarında funk, lirik sololar, bas akorları ve yenilikçi armonikler kullanıldı. 2017 yılı itibarıyla DownBeat Caz Onur Listesi’ne giren yedi basçı arasında tek elektrik basçıdır ve tüm zamanların en iyi elektrik basçılarından biri olarak övülmüştür.

                “Music is the only thing keeping the planet together.” – Jaco Pastorius

Wynton Kelly

2 December, 1931 – 12 April, 1971

Wynton Kelly Amerikalı bir caz piyanisti ve bestecisiydi. Caz ve kalipso sesleriyle dolu bir evde büyüyen sanatçı, tuşlara ilk dokunduğu andan itibaren piyanoya karşı doğuştan gelen bir yetenek sergiledi. Kelly ergenlik çağına geldiğinde yerel müzik sahnesinde zaten dalgalar yaratmaya başlamıştı; göz kamaştırıcı tekniği ve duygusal doğaçlamalarıyla izleyicileri etkiliyordu. Canlı, blues temelli çalımı ve cazın en iyi eşlikçilerinden biri olarak tanınır. Profesyonel olarak 12 yaşında çalmaya başladı ve 16 yaşında 1 numaralı R&B hitinde piyanist oldu. Lider olarak ilk kayıtlarına üç yıl sonra, şarkıcılara eşlikçi olarak daha çok tanınmaya başladığı dönemde gerçekleşti. Dinah Washington ve trompetçi Dizzy Gillespie’nin grubunun bir üyesi olarak. Önümüzdeki birkaç yıl içinde bunlar arasında enstrümantalistler Cannonball Adderley, John Coltrane, Hank Mobley, Wes Montgomery ve Sonny Rollins ile vokalistler Betty Carter, Billie Holiday ve Abbey Lincoln vardı. Kelly, 1959’da Miles Davis’in grubunun bir parçası olarak en çok ilgiyi çekti; trompetçinin çoğu zaman şimdiye kadarki en çok satan caz albümü olarak anılan Kind of Blue’da yer alması da dahil.

“Music had to be accessible, entertaining and easy to dance to” – Wynton Kelly

Melissa Aldana

3 December, 1988

Saksafon dünyasının yükselen yıldızı ve büyük ilgi gören Thelonious Monk Uluslararası Caz Yarışması’nı kazanan ilk kadın enstrümantalist Melissa Aldana, kariyerinde cam tavanları kırmayı düşünmediğini söyledi. Berklee College of Music’e tam burslu olarak katılan Şilili sanatçı, “tüm bu harika genç müzisyenlerle” rekabet etme ayrıcalığını hissetti. Charlie Parker, Cannonball Adderley ve Michael Brecker gibi sanatçılardan etkilendi. Ancak Sonny Rollins’in müziğini ilk duyduğunda tenor’a geçti. Gençlik yıllarında Santiago caz kulüplerinde sahne almaya başladı. Aldana, 2009 yılında Berklee’den mezun oldu ve George Coleman’ın yanında okumak için New York’a taşındı. İlk albümü Free Fall’ı kaydetti. 2012 yılında Aldana, Melissa Aldana & Crash Trio adında bir grup kurdu.

                                                                                                      – Melissa Aldana

Jim Hall

4 December, 1930 – 10 December, 2013

Kusursuz tekniği, çalışındaki sıcaklık ve incelik nedeniyle 50 yılı aşkın süredir eleştirmenlerin, meraklıların ve özellikle de müzisyen arkadaşlarının hayranlığını kazanan caz gitaristidir.

Çocukluğu sırasında ailesiyle birlikte Cleveland, Ohio’ya taşındı. Annesinin ona Noel hediyesi olarak bir enstrüman vermesiyle 10 yaşında gitar çalmaya başladı. 13 yaşındayken Charlie Christian’ın Benny Goodman plağını çaldığını duydu ve bunu “ruhsal uyanışı” olarak adlandırdı. Jim Hall, doğaçlama müziğin işitsel yönü üzerinde çok ısrar etti ve şunu belirtti: “Çalan kişiler, parmaklarının altına geleni yapmak yerine, kendilerini bir şeyler duymaya zorlamalı ve sonra onu çalmalı. Belirli kalıplara bağlı kalmayarak çalımımı mümkün olduğunca taze hale getirmeye çalışıyorum.” Bay Hall’un birlikte çalıştığı önemli müzisyenlerin listesi, ona caz tarihinde bir yer kazandırmaya yetti. Bu grupta, birlikte beğenilen iki düet albümü kaydettiği piyanist Bill Evans ve şarkıcı Ella Fitzgerald’ın yanı sıra saksafoncular Sonny Rollins ve Paul Desmond, davulcu Chico Hamilton ve ikilide sık sık birlikte olduğu basçı Ron Carter yer alıyor.

                                                                                                                                                    – Jim Hall

Enrico Pieranunzi

5 December, 1949

Enrico Pieranunzi İtalyan caz piyanisti. Klasik tekniği cazla birleştiriyor. 1973 yılında Müzik Profesörü oluncaya kadar klasik müzik eğitimi aldı ve bu görevini iki yıl sürdürdü. 1975 yılında öğretmenlik mesleğini bırakıp trio ve küçük topluluklarda çaldı. 60’ın üzerinde albüm kaydetti. Aynı zamanda bir seans müzisyeni olarak da üretken olmuştur.talyan piyanist ve besteci Enrico Pieranunzi, hayal gücüne hitap eden müzikler yapıyor: sinemaya özgü, ilgi çekici ve bir İtalyan’dan bekleyeceğiniz türde bir ciddiyetsizlikle. Brüksel Caz Orkestrası, aranjör Bert Joris’ten Pieranunzi’nin zengin repertuarından seçilmiş birkaç parçanın aranjmanını istedi. Orkestranın tüm potansiyelini nasıl kullanacağını hiç kimsenin bilmediği şekilde bilen Joris, bu hafif, havadar kompozisyonları BJO’nun daha büyük güçleri için uyarlamayı başardı. Solist Pieranunzi’nin piyanoda ve Bert Joris’in trompette yer aldığı Brüksel Caz Orkestrası, samimi ve katmanlı bir ses yaratıyor. Üst düzey bir Avrupa caz projesi.

                                                                                                                                  – Enrico Pieranunzi

Dave Brubeck

6 December, 1920 – 5 December, 2012

Dave Brubeck, cool cazın önde gelen temsilcilerinden biri olarak kabul edilen Amerikalı bir caz piyanisti ve bestecisiydi. “In Your Own Sweet Way” ve “The Duke” gibi pek çok bestesi caz standardı haline geldi. Brubeck’in tarzı, hem annesinin klasik eğitimini hem de kendi doğaçlama becerilerini yansıtan, zariften gösterişliye kadar uzanıyordu. Müziği alışılmadık zaman işaretlerini kullanmanın yanı sıra zıt ritimleri, ölçüleri ve tonaliteleri üst üste getirmesiyle tanınır. Brubeck kariyeri boyunca zaman işaretlerini denedi ve “Pick Up Sticks” ve “Unsquare Dance” şarkılarını kaydetti. Aynı zamanda orkestra ve kutsal müzik bestecisiydi ve televizyon için müzikler yazdı. Brubeck’in besteleri, atonalite, füg ve kontrpuan kullanımı yoluyla klasik eğitiminin etkisini gösteriyordu. Dörtlü, en büyük ticari başarısını 1960 yılında, geniş çapta kabul gören bir caz klasiği ve tüm zamanların en çok satan caz single’ı olan Desmond bestesi “Take Five” ile elde etti. Her zaman kalabalığı memnun eden “Take Five”, grubun konser performanslarında vazgeçilmez hale geldi; bu sırada grup üyeleri, yalnızca davulcu Morello kalana kadar kendi sololarından sonra sahneyi birer birer terk ediyorlardı.

“There’s a way of playing safe, there’s a way of using tricks and there’s the way I like to play which is dangerously where you’re going to take a chance on making mistakes in order to create something you haven’t created before.” – Dave Brubeck

Matthew Shipp

7 December, 1960

Matthew Shipp Amerikalı bir piyanist, besteci ve grup lideridir. Shipp, Wilmington, Delaware’de büyüdü ve altı yaşında piyano çalmaya başladı. Annesi trompetçi Clifford Brown’un arkadaşıydı. Caza büyük ilgi duyuyordu ama lise yıllarında rock gruplarında da çalıyordu. Shipp, bir yıl boyunca Delaware Üniversitesi’ne gitti, ardından New England Müzik Konservatuarı’na gitti ve burada saksofoncu/besteci Joe Maneri ile çalıştı. Dennis Sandole’den (aynı zamanda saksafoncu John Coltrane’e de ders veriyordu) özel derslerin gelişimi açısından çok önemli olduğunu belirtti. Shipp 1984’te New York’a taşındı ve 1990’ların başından beri çok aktif; düzinelerce albümde lider, yardımcı veya yapımcı olarak yer alıyor.

“What makes bebop legitimate is the fact that when it was done, it was illegitimate.” -Matthew Shipp

Jimmy Smith

8 December, 1925 – 8 February, 2005

Jimmy Smith, albümleri genellikle Billboard dergisinde yer alan Amerikalı bir caz müzisyeniydi. Caz ve 1960’ların soul müziği arasında bir bağlantı oluşturarak Hammond B-3 orgunun popülerleşmesine yardımcı oldu. Elektrikli org cazda Fats Waller, Count Basie, Wild Bill Davis ve diğerleri tarafından kullanılmış olsa da, Smith’in Hammond’daki virtüöz doğaçlama tekniği, elektrik orgunun bir caz ve blues enstrümanı olarak popülerleşmesine yardımcı oldu. 2005 yılında Smith, Amerika’nın caz müzisyenlerine verdiği en büyük onur olan National Endowment for the Arts tarafından verilen NEA Caz Ustaları Ödülü’ne layık görüldü.

                                                                                                                            – Jimmy Smith

Donald Byrd

9 December, 1932 – 4 February, 2013

“Bir gün Dizzy Gillespie’yi görmek için okulu astım ve Coltrane ile de orada tanıştım. Coltrane ve Jimmy Heath gruba yeni katıldılar, ben de trompetimi getirdim ve o alt kattaki piyanonun başında Dizzy’nin grubuna katılmayı bekliyordu. Saksafonunu kucağında tutuyordu, bana baktı ve ‘Çalmak ister misin?’ dedi. Donald Byrd Amerikalı bir caz, ritim ve blues trompetçisi ve vokalistiydi. Kendi kuşağının pek çok caz müzisyeninin yanında yer alan Byrd, caz sanatçısı olarak kalırken funk ve soul’u başarıyla keşfeden ender bebop caz müzisyenlerinden biri olarak biliniyordu. Bir grup lideri olarak Byrd, Herbie Hancock’un erken kariyeri üzerinde etkili oldu.

                                                                                                                                           – Donald Byrd

Diane Schuur

10 December, 1953

“Deedles” lakaplı Diane Schuur, Amerikalı caz şarkıcısı ve piyanisttir. 2015 yılı itibarıyla 23 albüm çıkaran Schuur, caz repertuvarını Latin, gospel, pop ve country müziğinin özlerini de içerecek şekilde genişletti. En başarılı albümü, Billboard Caz Listelerinde 33 hafta boyunca bir numarada kalan Diane Schuur & the Count Basie Orchestra’dır. Hem 1986 hem de 1987’de en iyi kadın caz vokal performansı dalında Grammy Ödülü’nü kazandı ve üç kez daha Grammy’ye aday gösterildi. Schuur, Carnegie Hall, Kennedy Center ve Beyaz Saray gibi mekanlarda performans sergiledi ve aralarında Ray Charles, Frank Sinatra, Quincy Jones ve Stevie Wonder’ın da bulunduğu birçok sanatçıyla sahne aldı. Schuur’un albümlerindeki ortak sanatçılar arasında Barry Manilow, José Feliciano, Maynard Ferguson, Stan Getz, Vince Gill, Alison Krauss ve B.B. King yer alıyor. B.B. King ile birlikte çıkardığı albüm Billboard Caz Listelerinde bir numaraya yükseldi.

                                                                                                                 -Diane Schuur

McCoy Tyner

11 December, 1938 – 6 March, 2020

McCoy Tyner, John Coltrane Quartet’le yaptığı çalışmalarla ve uzun solo kariyeriyle tanınan Amerikalı bir caz piyanistiydi. NEA Caz Ustasıydı ve beş kez Grammy kazandı. Elektrikli klavye ve sentezleyicilerin oyuncusu değildi, kendini akustik enstrümantasyona adadı. Çokça taklit edilen Tyner, caz tarihinin en tanınmış ve en etkili piyanistlerinden biriydi. Tyner, National Endowment for the Arts tarafından 2002 NEA Caz Ustası seçildi. The Turning Point ve Journey ile beş Grammy Ödülü kazandı ve Coltrane: A Tribute to John Coltrane ile Illuminations, Infinity ve Blues ile en iyi enstrümantal caz albümü kazandı.

                                                                                                                – McCoy Tyner

Tony Williams

12 December, 1945 – 23 February, 1997

Tony Williams Amerikalı bir caz davulcusuydu. Williams ilk olarak trompetçi Miles Davis’in grubunda ün kazandı ve caz füzyonunun öncülüğünü yaptı. 1986 yılında Modern Drummer Hall of Fame’e alındı. Chicago’da doğup Boston’da büyüyen Williams, küçük yaşta usta davulcu Alan Dawson’la çalışmaya başladı ve 13 yaşında saksafoncu Sam Rivers’la profesyonel olarak çalmaya başladı. Jackie McLean, Williams’ı 16 yaşında işe aldı. 17 yaşında Williams, Miles Davis ile hatırı sayılır bir üne kavuştu ve daha sonra Davis’in “İkinci Büyük Beşlisi” olarak anılacak bir gruba katıldı. Lider olarak ilk albümü 1964’teki Life Time (birkaç yıl sonra kurduğu “Lifetime” grubunun adıyla karıştırılmamalıdır) Davis’teki görev süresi sırasında kaydedildi.

                                                                                                                                   –Tony Williams

Mark Elf

13 December, 1949

1949’da Queens, New York’ta doğdu ve 11 yaşında gitar çalmaya başladı. Dizzy Gillespie, Clark Terry, Jimmy Heath & the Heath Bros., Wynton Marsalis & Jon gibi Jazz Giants’larla çaldı ve/veya kayıt yaptı. Hendricks bunlardan sadece birkaçı. İlk profesyonel Caz performansını 1971 civarında Harlem, New York’taki Club Barron’da Gloria Coleman ve Etta Jones’la birlikte yardımcı olarak gerçekleştirdi. Bu performans George Benson Quintet ile çifte faturaydı. Mükemmel bir bop gitaristi olan Mark Elf, kendi küçük grup kayıtlarıyla heyecan yarattı. Berklee’ye (1969-1971) katıldı, modern ana akım cazın (Wynton Marsalis, Clark Terry, Dizzy Gillespie, Lionel Hampton, Benny Golson, Al Gray, Branford Marsalis ve Slide Hampton dahil) ünlü isimleriyle çalma deneyimi kazandı ve Lou Donaldson, Freddie Hubbard, Joe Henderson, Wynton Marsalis, Jon Hendricks ve diğerleriyle yardımcı olarak kayıt yaptı. Elf, Jimmy Heath’in grubuyla zaman geçirdi, ancak şu ana kadarki en büyük tanınırlığını Jen Bay Jazz plak şirketi için yaptığı kayıtlarla ve Şili’de (Alerce) kaydettiği ve ABD’de satışa sunulan bir setle elde etti. Jen Bay tarafından desteklenen albüm listesi şunları içeriyor: Ebedi Üçgen (1988), Trickynometry (1997) ve Over the Airwaves (2000). Swingin’ 2001’in başlarında onu takip etti.

                                                                  – Mark Elf

Anna Maria Jopek

14 December, 1970

Anna Maria Jopek Polonyalı bir vokalist, söz yazarı ve doğaçlamacıdır. 1997 Eurovision Şarkı Yarışması’nda ülkesini “Ale jestem” şarkısıyla temsil etmiş ve katılan 25 şarkı arasında 11. olmuştur; 2002’de caz gitaristi Pat Metheny ile bir albüm üzerinde işbirliği yaptı. Müziğiyle, 1994’te Vitebsk’te Michel Legrand’ın Kişisel Ödülü’nün yanı sıra, altın ve platin plaklarla birlikte Polonya’daki tüm müzik ödülleri de dahil olmak üzere çok sayıda ödül aldı.

                                                                                                                                –  Anna Maria Jopek

Eddie Palmieri

15 December, 1936

Salsa Müziğinin gelişimindeki etkili rolüyle tanınan ünlü bir Porto Rikolu Amerikalı Piyanist, grup lideri ve bestecidir. Latin ritimlerini caz etkileriyle harmanlayarak 1960’lar ve 1970’lerde salsanın özellikle New York City’de küresel sahnede yükselmesine yardımcı olan yenilikçi yaklaşımıyla takdir ediliyor. La Perfecta, La Perfecta II ve Harlem River Drive gruplarının kurucusudur. Palmieri, eğitimine şehrin devlet okulu sisteminde devam etti ve burada sürekli olarak müzikle, özellikle de cazla tanıştı. 11 yaşındayken piyano dersleri aldı ve Carnegie Hall’da sahne aldı. Başlıca ilham kaynakları Thelonious Monk ve McCoy Tyner’dı.

                                                                                                                                        – Eddie Palmieri

John Abercrombie

16 December, 1944 – 22 August, 2017

John Abercrombie Amerikalı bir caz gitaristiydi. Çalışmaları caz füzyonunu, serbest caz ve avangart caz konularını araştırdı. Abercrombie, Boston, Massachusetts’teki Berklee College of Music’te okudu. Sade tarzı ve org üçlüleriyle yaptığı çalışmalarla tanınıyordu. 1950’lerde Greenwich, Connecticut’ta büyürken Chuck Berry, Elvis Presley, Fats Domino ve Bill Haley and the Comets’in rock’n roll’undan etkilendi. Ayrıca Mickey ve Silvia vokal ikilisinden caz gitaristi Mickey Baker’ın sesini de beğendi. Geniş bir caz koleksiyonuna sahip müzisyen olan iki arkadaşı vardı. Ona Dave Brubeck ve Miles Davis’in albümlerini çaldılar.

                                                                                                           -John Abercrombie

James Booker

17 December, 1939 – 8 November, 1983

James Booker, New Orleans, Louisiana, Amerika Birleşik Devletleri’nde doğmuş bir New Orleans ritim ve blues klavyecisiydi. Booker’ın benzersiz tarzı, ritim ve blues’u caz standartlarıyla birleştirdi. Müzisyen Dr. John, Booker’ı “New Orleans’ın şimdiye kadar ürettiği en iyi siyahi, eşcinsel, tek gözlü keş piyano dehası” olarak tanımladı. Gösterişli kişiliği nedeniyle “Siyah Liberace” olarak biliniyordu. Booker hakkında Lily Keber’in yönettiği Bayou Maharajah: James Booker’ın Trajik Dehası başlıklı uzun metrajlı belgeselin ilk gösterimi 14 Mart 2013’te SXSW festivalinde yapıldı.

“Human nature is the reason why I play the piano the way I do. But no just ordinary human nature — some people say I’m a freak of nature.” -James Booker

Wadada Leo Smith

18 December, 1941

Öncelikle avangard caz ve serbest doğaçlama alanlarında çalışan Amerikalı bir trompetçi ve bestecidir. 22 Mayıs 2012’de yayınlanan On Özgürlük Yazı için 2013 Pulitzer Müzik Ödülü’nün üç finalistinden biriydi. Smith, Leland, Mississippi’de doğdu. Trompete yerleşmeden önce davul, mellofon ve Fransız kornosu çalmaya başladı. Çeşitli R&B gruplarında çaldı ve 1967’de AACM’nin üyesi oldu ve Leroy Jenkins ve Anthony Braxton’la birlikte bir üçlü olan Creative Construction Company’nin kurucu ortağı oldu. 1971’de Smith kendi plak şirketi Kabell’i kurdu. Ayrıca Henry Threadgill, Anthony Davis ve Oliver Lake gibi üyelerden oluşan New Dalta Ahkri adında başka bir grup kurdu.

                                                                                                                                –Wadada Leo Smith

Bob Brookmeyer

December 19, 1929 – December 16, 2011

Amerikalı bir caz valf trombonisti, piyanist, aranjör ve besteciydi. Kansas City, Missouri’de doğan Brookmeyer, ilk kez 1954’ten 1957’ye kadar Gerry Mulligan’ın dörtlüsünün bir üyesi olarak kamuoyunun dikkatini çekti. Daha sonra Mulligan’ın Konser Caz Grubuna yeniden katılmadan önce Jimmy Giuffre ile çalıştı. Hayatı boyunca 8 Grammy Ödülü’ne aday gösterildi.

Haziran 2005’te Brookmeyer, ArtistShare’e katıldı ve New Art Orchestra’nın yer alacağı üçüncü albüme fon sağlayacak bir projeyi duyurdu. Sonuçta Grammy adayı olan Spirit Music adlı CD 2006’da piyasaya sürüldü. Brookmeyer aynı yıl Ulusal Sanat Vakfı Caz Ustası seçildi.

“A Jazz man should be saying what he feels: humor, sadness, joy…

all the things that humans have.“ – Bob Brookmeyer

Larry Willis

December 20, 1942 – September 29, 2019

Amerikalı bir caz piyanisti ve bestecisiydi. Caz füzyonu, Afro-Küba caz, bebop ve avangart gibi çok çeşitli tarzlarda performans sergiledi. Willis New York’ta doğdu. Manhattan Müzik Okulu’nda müzik teorisi eğitimi aldığı ilk yılın ardından Jackie McLean ile düzenli olarak performans sergilemeye başladı. Mezun olduktan sonra ilk caz kaydını McLean’s Right Now! Ocak 1965’te Willis’in iki bestesinin yer aldığı. Bununla birlikte, herhangi bir türden ilk kaydı, Müzik ve Sanat Korosu Topluluğu’nda bir şarkıcı olarak, Leonard Bernstein yönetimi altında Aaron Copland’ın bir operasını seslendirmesiydi.

“Every time I sit down at the piano, the more I learn about it, the more I don’t know.

That keeps my interest in this music, in all forms. I’m trying to be not just a better pianist, but the best complete musician that I can be.” – Larry  Willis

Hank Crawford

December 21, 1934 – January 29, 2009

Amerikalı R&B, hard bop, caz-funk, soul caz alto saksofoncusu, aranjör ve söz yazarıydı. Crawford, Atlantic, CTI ve Milestone’da çok sayıda saygın albüm yayınlayarak solo kariyerine başlamadan önce Ray Charles’ın müzik direktörlüğünü yaptı.

Dokuz yaşında resmi piyano çalışmalarına başladı ve kısa süre sonra kilise korosunda çalmaya başladı. Babası servisten eve bir alto saksafon getirmişti ve Hank, Manassas Lisesi’ne girdiğinde gruba katılmak için onu aldı. İlk ilham kaynakları olarak Charlie Parker, Louis Jordan, Earl Bostic ve Johnny Hodges’a itibar ediyor.

“You can honk or squeal on a tenor sax and get away with it, but an alto sax was meant to sing. My approach to playing is vocal. It’s not a technical approach. It’s like singing. You can almost hear the words instrumentally. When I pick up my horn, I’m never far away from the voices in the church choir I grew up with.” – Hank Crawford

John Patitucci

December 22, 1959

Amerikalı caz basçısı ve bestecisidir. 12 yaşındayken ilk bas gitarını aldı ve kariyerine karar verdi. Radyodaki R&B şarkılarındaki bas partilerini ve dedesinin caz plaklarını dinledi. Oscar Peterson’un Ray Brown’la ve Wes Montgomery’nin Ron Carter’la yaptığı albümlerin etkilendiğini belirtiyor. Ritim gelişimi için Panama’lı bir piyanistle geçirdiği zamana dikkat çekiyor.

1970’lerin sonlarında San Francisco Eyalet Üniversitesi ve Long Beach Eyalet Üniversitesi’nde akustik bas eğitimi aldı. Profesyonel kariyerine 1980 yılında Los Angeles’a taşınarak Henry Mancini, Dave Grusin ve Tom Scott ile bağlantılar kurarak başladı.

“The obvious priority is to get your intonation together. Your sound and your pitch should be inspiring to people, not a distraction. It is really refreshing to hear a big band that has the ability to execute ensemble passages with swing and precision while retaining a “small group” feel during the solo sections. This kind of “tight, loose” approach is seldom heard in big bands, whether they are professional or not. Now, all the band needs is to hit the road and take the music around the world!” – John Patitucci

Chet Baker

December 23, 1929 – May 13, 1988

Amerikalı caz trompetçisi ve vokalisti. Cool caz alt türündeki büyük yenilikleriyle tanınıyor ve bu da ona “cool’un prensi” lakabını kazandırıyor. Baker, 1950’lerde, özellikle vokallerinin yer aldığı albümler (Chet Baker Sings, It Could Happen to You) nedeniyle büyük ilgi gördü ve eleştirel övgüler aldı. Caz tarihçisi Dave Gelly, Baker’ın erken dönem kariyerinin vaadini “James Dean, Sinatra ve Bix’in bir araya gelmesi” olarak tanımladı.

“I’m definitely a romantic, I don’t think life is really worth all the pain and effort and struggling if you don’t have somebody that you love very much. You don’t know what love is, until you’ve learned the meaning of the blues, until you’ve loved a love you’ve had to lose.” – Chet Baker

Ray Bryant

December 24, 1931 – June 2, 2011

Ray Bryant Amerikalı bir caz piyanisti, bestecisi ve aranjörüydü. Ray, annesi ve kız kardeşi Vera’nın örneğini izleyerek altı veya yedi yaşlarında piyano çalmaya başladı. Oyunundaki İncil etkileri, yaşamının bu aşamasında kilisenin bir parçası olmasından kaynaklanıyordu. Ergenlik çağında klasik müzikten caza geçmiş ve ortaokulda kontrbas çalmıştı. İlk kez 12 yaşındayken oynaması için para aldı: “Dans için çalıyordum ve beni gizlice barlara sokuyorlardı. Gecede dört ya da beş dolar alırdım ki o zamanlar bu iyi bir paraydı.” 14 yaşında profesyonel oldu ve hemen Mickey Collins liderliğindeki yerel bir gruba katıldı.

“He could sense when you weren’t relaxed and would say, ‘Take your time and breathe!’ He also taught me about pacing a set. I still use his format today. An idea will just come to me while I’m doing something else and if it sticks, I develop it into a tune.” – Ray Bryant

Bob James

December 25, 1939

Amerikalı caz klavyecisi, aranjör ve plak yapımcısı. Fourplay grubunu kurdu ve Taxi adlı TV programının tema şarkısı olan “Angela”yı yazdı. İlk yedi albümündeki müzikler sıklıkla sample olarak kullanılmış ve hip hop’un oluşumuna katkıda bulunmuştur. İlk profesyonel müzik işi sekiz yaşındayken Mercy Akademisi’nde step dansı dersinde çalıyordu. Ergenlik döneminde James’in müzik kariyeri hızla çoğaldı. İlk işleri arasında Marshall bölgesinde çeşitli etkinlikler düzenleyen Earle Parsons Dans Grubu’nun (c. 1952–55) üyesi olmak vardı. Bu süre zarfında ilk dans grubu düzenlemesini kaleme aldı. 1955 yazında, Missouri’deki Lake of the Ozarks’ta James, akşamları Vali McClurg Gezi Teknesinde Bob Falkenhainer Quartet ile dans ve ara sıra doğaçlama seansları için çaldı.

“I must say that this field has given me this opportunity. I think the stamp of jazz being American music makes it a very special thing in foreign countries and it gives us the opportunity of getting invited there, and to me, at least, I felt a responsibility to try to give something back and to try to learn from their culture and to try to do what actually has always been an important thing to me, is to have a kind of eclectic feeling in my music and to reinterpret either melodies or sounds from other genres and blend them into jazz.” – Bob James

John Scofield

December 26, 1951

Bazen “Sco” olarak da anılan, müziği bebop, caz fusion, funk, blues, soul ve rock içeren Amerikalı bir caz-rock gitaristi ve bestecisidir. Miles Davis, Dave Liebman, Joe Henderson, Charles Mingus, Joey DeFrancesco, Herbie Hancock, Eddie Palmieri, Pat Metheny ile çalıştı… Berklee College of Music’te eğitim gören Scofield, Chet Baker ve Gerry Mulligan’la kayıt yapmak için okulu bıraktı. Kısa süre sonra Billy Cobham/George Duke Band’e katıldı ve iki yılını onlarla çalarak, kayıt yaparak ve turnelerle geçirdi. 1976’da Charles Mingus’la kayıt yaptı ve Gary Burton’ın albümünde Pat Metheny’nin yerini aldı.

“…The key to playing with any group is you listen all the time and you listen more than you play. Sound is what drives my solos, not verbal concepts, I never think ‘I’m going to use a Lydian Dominant scale and then go up a half-step’, even though that might be exactly what I end up doing.” – John Scofield

Bill Crow

December 27, 1927

Bill Crow Amerikalı bir caz basçısıdır. Diğer çalışmalarının yanı sıra Crow, 1950’ler ve 1960’larda saksofoncu Gerry Mulligan’ın gruplarında uzun süreli basçı olarak çalıştı. 1950’de Crow New York’a taşındı. Kontrbas çalmaya başladıktan sonraki iki yıl içinde Teddy Charles’la çaldı ve Ekim 1952’den ertesi yılın Nisan ayına kadar Stan Getz’le birlikteydi. 1950’lerin ortasından sonuna kadar Gerry Mulligan’ın gruplarında basçı olarak yer aldı. Crow, 1965’te Eddie Condon’un kulübündeki house grubuna katıldı ve ardından New York’taki Playboy Club’daki (1965–71) house gruplarından biri olan Walter Norris’in küçük grubunda çaldı. 1975’ten 1990’ların sonuna kadar Broadway gösterileri için tiyatro orkestralarında çalıştı (bazen tuba çalıyordu).

“My reading was good enough to play big-band charts, but I ran into trouble with Claude (Thornhill)’s theme song “Snowfall,” which had a repeating bass line in D-flat that was very difficult for me to finger using my self-taught technique. I spent one morning figuring out an alternate fingering, and that started me on the way to learning a better use of the fingerboard.” – Bill Crow

Earl Hines

December 28, 1903 – 22 April, 1983

Earl “Father” Hines, Amerikalı caz piyanisti ve grup lideriydi. Caz piyanosunun gelişimindeki en etkili isimlerden biriydi ve bir kaynağa göre “çalışları caz tarihini şekillendiren az sayıdaki piyanistten biriydi”. Trompetçi Dizzy Gillespie (Charlie Parker’la birlikte Hines’in büyük grubunun bir üyesi) şöyle yazdı: “Piyano, modern uyumun temelidir. Bu küçük adam Chicago’dan geldi, Earl Hines. Piyano stilini değiştirdi. Bud Powell’ın, Herbie Hancock’un ve ondan sonra gelen tüm adamların köklerini bulabilirsiniz. Gelecek neslin yolunu açan Earl Hines olmasaydı, şimdi nerede veya nasıl oynayacaklarını söylemek mümkün değil. Bireysel farklılıklar vardı ama modern piyanonun tarzı Earl Hines’tan geldi.

“You may have holes in your shoes, but don’t let people out front know it. Shine the tops.”

“I don’t think I think when I play. I have a photographic memory for chords, and when I’m playing, the right chords appear in my mind like photographs long before I get to them.”

“I always challenge myself. I get out in deep water and I always try to get back. But I get hung up. The audience never knows, but that’s when I smile the most, when I show the most ivory.” – Earl Hines

Danilo Pérez

December 29, 1966

Panamalı piyanist, besteci, eğitimci ve sosyal aktivist. Müziği, Panama köklerinin Latin Amerika halk müziği, caz, Avrupa empresyonizmi, Afrika ve müziği insanlar arasında çok boyutlu bir köprü olarak destekleyen diğer müzik miraslarıyla harmanlanmasıdır. Lider olarak 11 albüm yayınladı ve birçok kayıtta yardımcı olarak yer aldı; bu ona eleştirel beğeni, çok sayıda ödül, Grammy Ödülü kazanma ve adaylık kazandırdı. Amerika Birleşik Devletleri Sanatçılar Bursu ve 2009 Smithsonian Miras Ödülü’nün sahibidir.

“Jazz wants to know who you are. Jazz questions what you are afraid of. Jazz tells you, “I dare you.” Jazz asks, “Who are you? Where do you come from? What did you want to say? What is your story?” Remember this music has a very strong connection with Africa…so it’s a folk-rooted music. So the more I understand where I come from, I move an inch closer to playing jazz. Jazz isn’t this intellectual exercise of hipness. It wasn’t born out of that. It was born out of a voice of freedom. The more I look into jazz, the more I found my culture.”

 – Danilo Pérez

Lewis Nash

December 30, 1958

Amerikalı caz davulcusu. Modern Drummer dergisine göre Nash, cazın en uzun diskografilerinden birine sahip ve 400’ün üzerinde plakta çalmış ve derginin Mayıs 2009 sayısında kendisine Cazın En Değerli Oyuncusu unvanını kazandırmıştır. Nash, Tommy Flanagan ve Don Pullen gibi farklı müzisyenlerle yaptığı performansların da gösterdiği gibi, çok çeşitli türlere uyum sağlama yeteneğiyle tanınıyor. Nash grup lideri olarak 5 kayıt yaptı: Rhythm is My Business (1989), It Don’t Mean a Thing (2003 Japonya’dan ithal) ve Stompin’ at the Savoy (2005 Japonya’dan ithal), Lewis Nash and the Bebop All-Stars ve Frank Wess (2008 Japon İthalatı) ve En Yüksek Dağ (2012). 2008 yılında Nash, Blue Note Records’un 70. yıldönümü onuruna o yıl oluşturulan yedili The Blue Note 7’nin bir parçası oldu.

“It’s all about context: the musical environment, the other players, the music itself. Considering all that, I always look at what’s required to make the music work. I am a huge NBA fan. When a player, in basketball or music, changes environment, you have to make adjustments; then styles or approaches to the music can be different. I adjust to play different styles of music while maintaining my identity. You do that by thinking music first. I don’t think about my approach consciously; I’m thinking about the music first.” – Lewish Nash

Jonah Jones

December 31, 1909 – April 29, 2000

Jonah Jones, cazın ve swing’in kısa versiyonlarını ve geniş bir izleyici kitlesine hitap eden caz standartlarını yaratan bir caz trompetçisiydi. Caz camiasında Stuff Smith ile yaptığı çalışmalarla tanınıyor. Bazen Louis Armstrong’a atıfta bulunarak “Kral II. Louis” olarak anılırdı. Jones, 12 yaşında Louisville, Kentucky’deki Booker T. Washington Toplum Merkezi grubunda alto saksafon çalmaya başladı, ardından hızla trompet çalmaya geçiş yaptı ve burada başarılı oldu. 1920’lerde Mississippi nehir teknelerinde çalmaya başladı ve ardından 1928’de Horace Henderson’a katıldı. 1999’da Big Band ve Jazz Hall of Fame’e alındı ​​ve ertesi yıl New York’ta öldü.

“You never can say which way things are going in this business. Like myself, I had no idea it was going to happen for me. With bebop on the scene and people turning to rock-and-roll I couldn’t have made it no way, wouldn’t have bet ten cents on it. But here it come.” – Jonah Jones

Şimdi sizlere kendi kayıtlarından oluşan listeyi sunuyoruz. Keyifli dinlemeler. Bir sonraki köşe yazımızda buluşmak dileğiyle.

-The GREATEST Bass Solo Ever – Jaco Pastorius in Offenbach, 1978

-John Coltrane & Wynton Kelly – On Green Dolphin Street

– Jazzahead! 2022 – Melissa Aldana Quartet

– Pat Metheny & Jim Hall

– Enrico Pieranunzi @ Spoleto Jazz 2021

– Dave Brubeck – Take Five

– Matthew Shipp Trio “Root Of Things”

30 MINUTES of Jimmy Smith LIVE in ’65!

Donald Byrd – Black Byrd (Live at Montreux July 5, 1973)

Diane Schuur & The Count Basie Orchestra

McCoy Tyner – Giant Steps

Tony Williams Quintet 1989 Drum Solo

Body & Soul · Mark Elf Trío

Anna Maria Jopek Quartet

Eddie Palmieri – Estival Jazz Lugano 2013

John Abercrombie – Timeless | ECM Records

James Booker Live at Montreux Jazz Festival 1978 FULL CONCERT

Wadada Leo Smith Golden Quartet

Clark Terry & Bob Brookmeyer – Straight No Chaser

Hugh Masekela & Larry Willis “When It’s Sleepy-Time Down South” | Live Studio Sessions

Hank Crawford – I’ve Just Seen a Face

John Patitucci Electric Guitar Quartet – Four in One – Live @ Blue Note Milano

Chet Baker – Angel Eyes

Ray Bryant Trio × Ray’s Tribute To His Jazz Piano Friends

Bob James – Westchester Lady

John Scofield live | Leverkusener Jazztage 2023 | Jazzline

In a Mellotone Bill Crow & Flip Peters

Memories of you – Earl Hines 1965

Children of the Light ft. Danilo Pérez, John Patitucci, & Brian Blade

Steve Wilson – Lewis Nash DUO | Umbria Jazz Winter 30th Edition

The Jonah Jones Quartet – It’s All Right With Me