Jinnah, bağımsız bir Pakistan için başarıyla kampanya yürüten ve ilk lideri olan Hintli bir politikacıydı. Orada ‘Quaid-I Azam’ veya ‘Büyük Lider’ olarak bilinir.
Muhammed Ali Jinnah, 25 Aralık 1876’da şimdi Pakistan’da bulunan Karaçi’de doğdu, ancak daha sonra İngiliz kontrolündeki Hindistan’ın bir parçasıydı. Babası müreffeh bir Müslüman tüccardı.
Jinnah, Bombay Üniversitesi’nde ve Londra’daki Lincoln’s Inn’de okudu. Daha sonra Bombay’da başarılı bir yasal uygulama yaptı. 1913’te Müslüman Birliği’ne katıldığında, İngiliz yönetiminden özerklik için çalışan Hint Ulusal Kongresi’nin bir üyesiydi. Lig, birkaç yıl önce ağırlıklı olarak Hindu ülkesindeki Hint Müslümanlarının çıkarlarını temsil etmek için kurulmuştu, 1916’da başkan seçildi.
1920 yılında, Hindistan Ulusal Kongresi İngiliz yönetiminin tüm yönlerini boykot etmek için bir işbirliği yapmama hareketi başlattı. Jinnah bu politikaya karşı çıktı ve kongreden istifa etti. Kongre ve Müslüman Birliği arasında bugüne kadar çok büyük farklılıklar vardı.
1937’deki il seçimlerinden sonra, kongre karışık alanlarda Müslüman Birliği ile koalisyon idaresi kurmayı reddetti. Hindular ve Müslümanlar arasındaki ilişkiler bozulmaya başladı. 1940 yılında, Lahor’daki bir Müslüman Ligi oturumunda, Hindistan’ın bölünmesi ve Pakistan’ın Müslüman bir devletinin kurulması için ilk resmi talep yapıldı. Jinnah her zaman Hindu-Müslüman birliğinin mümkün olduğuna inanmıştı, ancak isteksizce Hint Müslümanlarının haklarını korumak için bölünmenin gerekli olduğu görüşüne geldi.
İngiliz hükümeti ile müzakereler yoluyla bu konudaki ısrarı, Hindistan’ın bölünmesine ve 14 Ağustos 1947’de Pakistan devletinin oluşmasına neden oldu. Bu, Müslümanlar, Hindular ve Sihler arasında yaygın bir şiddet ve geniş bir hareketin zemininde ortaya çıktı. yüz binlerce insanın öldüğü Pakistan ve Hindistan’ın yeni devletleri arasındaki nüfus.
Jinnah, Pakistan’ın ilk vali oldu, ancak 11 Eylül 1948’de tüberkülozdan öldü.