Eğitim denilince tabii olarak aklımıza toplumumuzda bu işi kendine meslek edinmiş öğretmenlerimiz gelmektedir. Öğretmen: “Eğitimin/insan yetiştirme düzeninin mimar mühendisidir. Öğretmen, uygun özelliklere, yeteneklere sahip olma yanında düzenli bir eğitimle istenilen davranışları kazanmış, öğretmenlik kişiliğini, ruhunu, özünü benimsemiş ve özümsemiş kişidir.”
Öğretmen, bir çocuğun üzerinde ailesinden sonra en etkili kişidir. Özellikle ilkokula yeni başlamış bir öğrenci için öğretmeni her şeyi bilen, örnek alınması gereken kişilerin başında yer alır. Eğer işimiz eğitimse, öğretmen bu işin olmazsa olmazlarındandır. Öğretmenlik mesleğine kutsallık atfedilmesi onun önemini bir kere daha ortaya koymaktadır. Bu kadar önem verilen bir mesleği hakkıyla yerine getiren öğretmenlerimize önemli görevler düşmektedir. Unutulmamalıdır ki bir öğretmen, bir öğrencinin hayatını değiştirebilecek güçtedir. Onun iyi, ahlaklı, topluma yararlı bir öğrenci olmasına da, başarısız, ilgisiz bir öğrenci olmasına da büyük oranda etkiye sahiptir. Çocuk sürekli şefkat ve merhamete muhtaçtır. Bir öğretmenin öncelikle öğrencilerle iyi iletişim kurabilmesi gerekmektedir. Öğrencilerle iyi iletişim kurabilmenin sırrı öncelikle, şefkatli ve merhametli olmaktan geçmektedir.
Vurgulanması gereken ve önem taşıyan bir diğer husus da; çocuğun, sergileyeceği davranışları baskı ve zorlama olmaksızın isteyerek yapabilmesi, kendi içinde iyi olanı ve kötü olanı anlamlandırarak kendi tercihini yapabilme özgürlüğüne sahip olabilmesidir. Bunun sağlanması için de öncelikle aileye sonra da öğretmene büyük sorumluluklar düşmektedir. Baskı ve zorlamayla çocuğun davranışlarında anlık değişmeler meydana gelir. Bu ise bir eğitimin ve eğitimcinin hedefiyle bağdaşmamaktadır. Öğretmen, öğrenciye karşı anlayışlı olmalı ve onun da bir birey olduğunu unutmamalıdır.
Konumuz din ve din eğitimi olunca aklımıza din konusunda eğitim veren öğretmenlerin bu iş için öneminden de bahsetmek yerinde olacaktır. Bir öğretimin başarısı, şüphe yok ki öğretimi yapacak olan kişinin şahsiyetiyle yakından alakalıdır. Din öğretimi konusunda ise önemli olan husus öğretimi yapacak olan öğretmenin öncelikle inanmış olması gerektiğidir. Öğretmen anlatacağı konuları yaşaması gerekir ki öğrenciye etki gücü olabilsin. Şüphesiz samimiyetle dersini işleyen ve karşısındakine güven veren bir öğretmen, konuları anlatırken o duyguları yaşatan bir öğretmenin yapacağı öğretim daha tesirli ve verimli olacaktır.8 Çoğu öğrencinin gözlem yeteneği güçlü olduğundan, öğretmenlerini sadece ders esnasında değil dersin dışında da gözlemlemektedirler. Yani burada öğretmenin derste anlattıklarıyla yaşantısını karşılaştırabilme yeteneğine sahip olan öğrencilere yaşantısıyla da örnek bir din öğretmeni olabilmek, öğretmenin öğrenci üzerindeki etki gücünü arttıracaktır. Ayrıca öğrencilerini tanımaya gayret gösteren bir öğretmen, onlarla yakından iletişim kurarak, onlara her yönden rehberlik edebilmelidir. Bu rehberliğin yapılabilmesi için; öğretmenler öğrencilerle iyi iletişim kurabilmeli, çocukların içinde yaşadıkları çevrenin özelliklerini iyi bilmeli ve din eğitimi konusunda yaşantısı dine ters olan öğrencilerin olabileceğini de göz önünde bulundurarak, öğrencinin yaşadığı yaşama ters düşecek davranışlardan ve konuşmalardan uzak durmalıdır.
Arzu Bozkurt
SAMER