XIV. yüzyıl Anadolusu’nun tanınmış mutasavvıflarındandır. Rükneddin Alâüddevle’nin müritlerinden olup, Anadolu ve Şam’da tasavvufi faaliyetlerde bulunmuştur. Esterâbâdî, “âriflerin ileri geleni”, “mutasavvıfların şeyhi” ve “devrinin kutbu” gibi sıfatlarla övdüğü Ahi Ali’den bir mülakat vesilesiyle bahseder ve onun tabiatının iyiliği, zekâsının parlaklığından dolayı Kadı Burhaneddin Ahmed’in (1381-1398) iltifatına mazhar olduğunu belirtir.
Ahilik Ansiklopedisi