Ücretlerin yükseltilmesini amaçlayan grev dalgası, savaş sonrasında tüm ülkeyi sardı. İşverenler, sendikaların çok fazla yetkiye sahip olduğunu savunuyordu. Kongre de aynı fikirdeydi. “Kapalı Dükkân” sözleşmesini yasadışı ilân eden yeni bir yasa çıkartıldı. Kapalı Dükkân sözleşmesine göre işveren sadece sendikalı işçi çalıştırabiliyordu. Eyaletlere “çalışma hakkı” nı uygulama yetkisi tanındı. Artık işçiler, işe girdikten sonra sendikaya katılmaya zorlanmayacaktı. 1955 yılında AFL ve CIO yeni bir örgüt kurdu. AFL-CIO.
İzleyen yıllarda sendikalara katılan işçi sayısında azalma oldu. Bunun nedeni, temel işçi istihdamını sağlayan ağır sanayideki üretim azalması, ve mavi yakalı işçilerin yerini giderek makinelerin almasıydı. Buna rağmen, işçi örgütlerinin ABD ekonomisinde ve siyasetinde güçlü bir yeri vardır. Çalışma koşulları sistemli bir şekilde düzeltilmiştir.
Günümüzde eskiye kıyasla daha çok kadın işçi çalışmaktadır. Normal bir iş haftası 35 ve 40 saattir. Ancak bunun dışında uygulamalara da sık rastlanmaktadır. İnsanlar yarım zamanlı ya da “esnek zamanlı” çalışmaktadır. (Örneğin 4 gün boyunca günde 7-8 saat yerine 10 saat çalışıp 5. gün tatil yapanlar). Ya da telefon, bilgisayar ve fax aracılığıyla işi evinden yönetenler vardır.