Çoğu Amerikalının özel sağlık sigortası bulunmakla birlikte bazıları poliçe primlerini karşılayacak maddi güçe sahip değildir. Bu kesim, 1965 yılında oluşturulan iki programdan yararlanabilir.
Medicaid, federal hükümetin ve eyaletin ortak üstlendiği, yoksullara sağlık hizmeti sağlayan bir programdır. Medicaid’den yararlanma koşulları eyaletten eyalete değişir. Yılda 200 milyar dolarlık bütçesiyle Medicaid, ülkenin en büyük sosyal yardım programıdır.
Bir başka federal sağlık sigortası olan Medicare ise 65 yaş ve üzerindeki bireylere, malullere – yaş sınırlaması olmaksızın- hizmet sağlar. Bütçesi, Sosyal Güvenlik vergilerinden, sigorta primlerinden ve federal fonlardan sağlanır. Sosyal Güvenlik aylığı alan herkes Medicare kapsamındadır.
ABD’nin en ciddi sorunu, sağlık sigortası yaptıramayan, Medicaid ve Medicare kapsamına girmeyen bireylere sağlık hizmeti sağlamaktır. Tahminlere göre, her 7 Amerikalıdan biri, en azından yılın belli dönemlerinde sigortadan yoksun kalmaktadır. Bunlar, işsizler, sağlık sigortasını karşılamayan işlerde çalışanlar ya da yoksulluk sınırında kalanlardır. Acil durumda devlet hastanelerine gidebilirler. Ama hastalığı önleyecek olan düzenli bakım hizmetinden yoksundurlar. 1996 yılında Kongre, sağlık sigortalarını çalışan aileler ve çocukları için daha uygun hale getirecek bir yasa çıkarttı. Ve sağlık sigortasının kapsamı, işini kaybeden bireyler ya da süregelen bir hastalığı olduğu halde sigortaya başvuran kişileri de içine alacak şekilde genişletildi. Sağlık faturalarının ödenmesinde kullanılmak üzere, vergilendirilmesi ileriye ertelenen banka hesapları oluşturan pilot program uygulamasına geçildi. Başkan George W. Bush, bütçeyi sarsmayan, ucuza malolan sağlık sigortası türleri oluşturacak pekçok öneri sundu. Bunların arasında, tıbbi harcamalar için açılan banka hesaplarının yaygınlaştırılmasını ve küçük işyeri sahiplerine uygun, ufak gruplara uygulanacak poliçe düzenlenmesini sağlayan yasalar vardı.
Sağlık hizmeti bedelleri yükselmekle birlikte, artış oranı son yıllarda hız kesmiştir. 1990 yılında sağlık harcamaları, bir önceki yıla göre % 9 artmıştı. Oysa 200 yılında, aynı oran % 4.6’ya düşmüştür.