İddiasız bir kişiliğe sahip bulunan ve kamu yönetimindeki günlerinin çoğunu Kongre üyeliğiyle geçirmiş olan Gerald Ford, kendinden önceki başkan yardımcısı Spiro T.Agnew’in göreve başlamadan önce ve göreve başladıktan sonra rüşvet aldığının kanıtlanması üzerine istifa etmesinin ardından Nixon’un başkan yardımcılığına gelmişti. Yirmi ay sonra Nixon istifa edince Ford başkan oldu. İlk önceliği, Nixon’un azline yönelik meclis araştırması süreci yüzünden sarsılmış olan güveni hükümete yeniden kazandırmaktı. Başlangıçta Ford’a karşı büyük bir güven oluşmuştu; fakat, Nixon’u affedip gelecekte yargılanması olasılığını engelleyince bu güven kısa sürede eridi.
Politik alanda Nixon’un belirlemiş olduğu yolu izledi. Enflasyondaki ve işsizlikteki artış sürdüğü, gayrı safi milli hasıla düştüğü için ekonomik sorunlar önemini korudu. Ford önce, Herbert Hoover’in 1929’da yaptığı gibi, halkı tatlı sözlerle yatıştırmak istedi. Bunda başarılı olamayınca enflasyonu sınırlayıcı önlemlere baş vurdu; bu da, yüzde 12 oranında işsizliğe yol açtı ve Büyük Bunalım’dan beri karşılaşılan en ciddi ekonomik gerilemeye neden oldu. Vergi indirimleri yapılarak ve daha yüksek işsizlik tazminatı ödenerek ufak tefek bir düzelme sağlandıysa da ekonomik sıkıntıların sonu gelmiyordu.